Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
15.8°C19.3°C
1 BF 59%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
16 °C
11.6°C19.0°C
2 BF 64%
ΠΑΤΡΑ
Αραιές νεφώσεις
15 °C
12.0°C15.9°C
2 BF 67%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
16.8°C19.7°C
2 BF 63%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
11 °C
10.9°C15.7°C
0 BF 82%
Πέφτει λόγος και στους πολίτες για το Σύνταγμα...
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Πέφτει λόγος και στους πολίτες για το Σύνταγμα...

Φαίνεται λοιπόν πως ο Τσίπρας αποφάσισε να κάνει κι εδώ τη διαφορά. Και επί της συνταγματικής αναθεώρησης. Τόσο με το σύνολο των προτάσεών του όσο και, κυρίως, με την προτεινόμενη διαδικασία. Μιας και επέλεξε να βάλει τον λαό δυναμικά στο παιχνίδι. Σε μια πολύμηνη δημόσια διαβούλευση, μέσα από οργανωμένες φόρμες λαϊκής συμμετοχής. Με φορείς, με συλλογικότητες, με κινήματα πολιτών.

Και τούτο συμβαίνει για πρώτη φορά. Πρώτη φορά που, για το Σύνταγμα, δεν αποφαίνονται μονάχα οι ειδικοί, οι έχοντες, έτσι κι αλλιώς, τον πρώτο λόγο. Αλλά πέφτει λόγος και στους πολίτες. Στις ανησυχίες και στις ευαισθησίες τους...

Φρικιά η Ν.Δ., από κοντά και το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει σκοπό να παρακάμψει τις, επί της αναθεώρησης, συνταγματικές προβλέψεις. Ή, έστω, να τις υποβαθμίσει. Και να αναθεωρήσει το Σύνταγμα μέσα από λαϊκές συνελεύσεις. Τι κι αν ο πρωθυπουργός διαβεβαίωσε τους πάντες, με τη μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια και κατηγορηματικότητα, ότι θα τηρηθούν μέχρι κεραίας τα συνταγματικώς προβλεπόμενα. Και πώς θα μπορούσε, άραγε, να γίνει αλλιώς; Απλώς θα ζητηθεί, όσο επικουρικά, όσο συμβουλευτικά γίνεται, και η γνώμη των πολιτών. Κάτι που μακάρι να συνέβαινε πάντα. Πόσο μάλλον με κυβέρνηση της Αριστεράς. Η οποία, προφανώς, αισθάνεται χρέος της να εισαγάγει στη δημόσια πρακτική τη συγκεκριμένη μορφή αναθεωρητικής διαδικασίας.

Ενδιαφέρον έχει, δε, ότι την εναρκτήρια τελετή στο Περιστύλιο του Κοινοβουλίου την είδαν οι αντιπολιτευόμενοι ως «κομματική φιέστα». Και γι' αυτό, άλλωστε, την απαξίωσαν απέχοντες επιδεικτικά. Αλλά πόσο «κομματική φιέστα» θα μπορούσε, άραγε, να χαρακτηριστεί η έναρξη της συνταγματικής διαδικασίας, με πρωτοβουλία της υπεύθυνης κυβέρνησης της χώρας, με τον πιο επίσημο και πανηγυρικό τρόπο;

Από την άλλη μεριά, μήπως θα ήταν προτιμότερο (και σκοπιμότερο), παράλληλα με τη λαϊκή διαβούλευση, να ξεκινούσαν, τώρα αμέσως, και οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες; Κατά τα προβλεπόμενα, στο πλαίσιο της πρώτης, της «προαναθεωρητικής» Βουλής. Με την κατάθεση της πρότασης εκ μέρους της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, με τη συγκρότηση της ευρείας κοινοβουλευτικής επιτροπής, με την έναρξη της σχετικής συζήτησης, στην προσπάθεια σύγκλισης των απόψεων των κομμάτων. Και όχι να περιμένουμε ώς την άνοιξη, οπότε προβλέπεται να ολοκληρωθεί η λαϊκή παρέμβαση. Θα κερδηθεί έτσι πολύτιμος χρόνος, ενώ θα προληφθούν και τυχόν «πολιτικά απρόοπτα»...

Κάποιες πρώτες σκέψεις

Οι κυβερνητικές αναθεωρητικές του Συντάγματος προτάσεις, όπως τις διατύπωσε ο πρωθυπουργός, παρ’ ότι αρκετά δουλεμένες και σίγουρα προς προοδευτική κατεύθυνση, δεν είναι παρά, ακριβώς, προτάσεις. Οι οποίες μπορούν να βελτιωθούν, μέσα από τη συζήτηση (κοινοβουλευτική και λαϊκή) που θα ακολουθήσει.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, κάποιες πρώτες σκέψεις:

* Μήπως θα ήταν προτιμότερο να επιχειρείται και τρίτη ψηφοφορία στη Βουλή, με αιτούμενα τα 3/5 (180 βουλευτές) για την έμμεση εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας; Πριν το ζήτημα παραπεμφθεί στον λαό;

* Μήπως είναι υπερβολική η -πολύ άνετη- δυνατότητα διενέργειας δημοψηφισμάτων; Και πάντως θα έπρεπε, πλην των δημοσιονομικών που εξαιρούνται συνταγματικά από τη δημοψηφισματική ύλη, να εξαιρεθούν και τα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στο ζήτημα των δικαιωμάτων δεν τίθεται θέμα πλειοψηφιών και μειοψηφιών, έτσι και αλλιώς.

* Μήπως το νέο, το αναθεωρημένο Σύνταγμα θα πρέπει να εμβολιαστεί με περισσότερα και πιο σαφή «κοινωνικά χαρακτηριστικά»; Με στοιχεία που θα εξασφαλίζουν το minimum της αξιοπρεπούς διαβίωσης όλων των Ελλήνων πολιτών;

* Μήπως να αποσυρθεί η ιδέα για τον συνδυασμό των προτάσεων δυσπιστίας με την «έτοιμη» νέα κυβέρνηση και τον «έτοιμο» νέο πρωθυπουργό; Τι νόημα έχει, αφού έτσι κι αλλιώς ακολουθεί ο κύκλος των διερευνητικών εντολών; Και με ποια λογική να αποκλειστεί το ενδεχόμενο εκλογών, αν η Βουλή δεν μπορεί να αναδείξει την επόμενη κυβέρνηση;

* Μήπως παραείναι αυστηρή, ίσως και αντιπαραγωγική, η συνταγματική πρόβλεψη για, σώνει και καλά, βουλευτή πρωθυπουργό; Εντάξει, δεν είναι ιδιαιτέρως ελκυστική η περίπτωση των τεχνοκρατών «σωτήρων». Όμως γιατί τέτοια -και συνταγματική- δυσκαμψία; Υπάρχουν πάντα και οι ιδιαίτερες περιστάσεις και οι πολύ ειδικές συνθήκες.

* Μήπως, τέλος, θα έπρεπε να γίνουν πιο τολμηρές (πολύ πιο τολμηρές...) οι συνταγματικές προβλέψεις οι σχετικές με τον ρόλο της Εκκλησίας στο πλαίσιο της κρατικής και της κοινωνικής αρχιτεκτονικής; Η πρωθυπουργική διατύπωση για την «ουδετερότητα» της Πολιτείας, παρ’ ότι θετική, είναι βέβαιο πως δεν ξεκαθαρίζει και πολλά πράγματα. Ενώ η αναγνώριση της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως «κρατούσης», δεν θα λειτουργήσει απλώς διαπιστωτικά. Στην πράξη, σίγουρα, παράγει δικαιώματα και προνόμια. Ανάλογα, αν όχι ακριβώς τα ίδια, με τα σήμερα υφιστάμενα.

Και ναι, να μου το θυμηθείτε, οι σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας είναι το πεδίο που θα κυριαρχήσει, έτσι κι αλλιώς, στον δημόσιο διάλογο επί της συνταγματικής αναθεώρησης. Θα κυριαρχήσει ως κριτήριο προθέσεων και αποφασιστικότητας. Προπάντων στη συνείδηση του λαού...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL