Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗ*
Λέγεται ότι «τα εν οίκω μη εν δήμω», κοινώς να μη βγάζουμε τα άπλυτά μας στη φόρα και να τα πνίγουμε μέσω της εσωτερικής κριτικής. Δηλαδή, φωνή βοώντος στη συνδικαλιστική έρημο. Αυτή όμως η τακτική, στην περίπτωση του ΜΕΤΑ Δημοσίου, οδήγησε την παράταξη σε δρόμους άγονους, που μας αποκόβουν από τις φυσικές μας δυνάμεις, τους εργαζόμενους στο Δημόσιο.
Το πρόβλημα ίσως ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια στο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, από το οποίο εκλέχθηκαν οι συνδικαλιστές εκπρόσωποί μας μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες, δηλαδή ουσιαστικά ήταν επιλογή της μίας τάσης του τότε ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, που έγραψε στα παλαιά της υποδήματα τους υπόλοιπους και ειδικά τους εκτός τάσεων, αλλά και αυτούς τους συνδικαλιστές που δεν αναφέρονταν στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός είναι και ο λόγος που σήμερα δεν μπορεί αυτή η ηγεσία να εκφράσει τις σύγχρονες απαιτήσεις της κοινωνίας.
Το αποτέλεσμα των εκλογών για την παράταξή μας ήταν ικανοποιητικό, καθώς το ΜΕΤΑ ενισχύθηκε σε εκπροσώπηση και ήρθε τρίτη δύναμη. Από εκεί και πέρα, αυτή την επιτυχία, που σε μεγάλο βαθμό οφειλόταν στην ανοδική πορεία του κόμματος, η ηγεσία του ΜΕΤΑ την ερμήνευσε με την αριθμητική του Καραγκιόζη, ότι είμαστε πρώτη δύναμη, καβάλησε το καλάμι και απαιτούσε να εκλέξει τον πρόεδρο. Η τακτική που ακολουθούσαμε μέχρι τότε με τις μικρές μας δυνάμεις ήταν η συμμετοχή στο προεδρείο εκλέγοντας συνήθως τον αντιπρόεδρο που μας αναλογούσε. Με τον σημερινό σεχταρισμό μας, δύο χρόνια μετά η ΑΔΕΔΥ δεν έχει εκλέξει προεδρείο και κινδυνεύει να έχει την τύχη που είχε η ΕΦΕΕ στους φοιτητές.
Τη συνέχεια τη γνωρίζετε όλοι, η ΑΔΕΔΥ εξελίσσεται με βασική δική μας ευθύνη σε ένα απεργιομανές όργανο διοργάνωσης αποτυχημένων απεργιακών κινητοποιήσεων, αποκομμένη από τις φυσικές της δυνάμεις, τους δημοσίους υπαλλήλους. Έχει επικρατήσει η συντηρητικότατη λογική ότι αυτό που έχει σημασία είναι να αποφασίζουμε απεργίες για να στείλουμε το πολιτικό μας μήνυμα στην κυβέρνηση, χωρίς να μας ενδιαφέρει η επιτυχία της απεργίας και περισσότερο η επίλυση των προβλημάτων. Το ενδιαφέρον στρέφεται αποκλειστικά στη διοργάνωση του συλλαλητηρίου, προκειμένου ο κομματικός μας στρατός να κάνει την παρέλασή του. Και η κρίση αναξιοπιστίας στα φυσικά μέλη του κινήματος, τους δημοσίους υπαλλήλους, να ανεβαίνει κατακόρυφα και να μας γυρίζουν την πλάτη.
Είκοσι ημέρες μετά τις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, η ηγεσία του ΜΕΤΑ Δημοσίου αποφάσισε την προώθηση της αποτυχημένης απεργίας του Νοεμβρίου και την ημέρα της απεργίας κατά τη σύσκεψη του συντονιστικού αποφασίστηκε η απεργία του Δεκεμβρίου, ενώ γνωρίζαμε ότι τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία ήταν κάτω του 10%. Και η κατρακύλα μας, που οδηγεί σε απομόνωση από τον κόσμο της εργασίας θα συνεχιστεί μέχρι τελικής απόρριψης εάν δεν αντιδράσουμε άμεσα.
Η σημερινή ηγεσία του ΜΕΤΑ να λάβουμε υπόψη ότι δεν είναι εκλεγμένη, διότι στην ιδρυτική συνδιάσκεψη της παράταξης οι τάσεις του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν ποιους θα ορίσουν ως «εκπροσώπους μας». Σήμερα όμως η πολιτική πραγματικότητα είναι διαφορετική και αυτές οι συμφωνίες δεν μας αφορούσαν και δεν μας αφορούν.
Προτείνω τη διοργάνωση συνδιάσκεψης των συνδικαλιστών του Δημοσίου για να χαράξουμε νέα συνδικαλιστική πολιτική, με στροφή του τριτοβάθμιου οργάνου προς τη βάση. Στρέφοντας τη δραστηριότητά μας από την «υψηλή συνδικαλιστική πολιτική» στη βάση, στους εργαζόμενους, ενεργοποιώντας τα δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια όργανα και ως συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ οφείλουμε να απευθυνθούμε στα φυσικά μέλη των συλλόγων μας, τους δημοσίους υπαλλήλους, για να αποκαταστήσουμε την αναξιοπιστία που υπάρχει στο κίνημα και στην ΑΔΕΔΥ. Για να μπορέσουμε να εμπνεύσουμε τους δημοσίους υπαλλήλους, να γίνουμε υπάλληλοι των πολιτών σε ένα κράτος που σέβεται τον λαό και τον υπηρετεί.
Προτείνω στη συνδιάσκεψη οι σύνεδροι να είναι όλοι οι εκλεγμένοι σύνεδροι στην ΑΔΕΔΥ και επίσης οι εκλεγμένοι σε όλες τις βαθμίδες του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος. Τα θέματα της συνδιάσκεψης να είναι δύο, η στροφή της δράσης μας στη βάση του συνδικαλιστικού κινήματος και η εκλογή, όχι ο διορισμός, της νέας ηγεσίας μας.
Φυσήξτε, σύντροφοι, να διαλύσουμε την ομίχλη στο συνδικαλιστικό μας κίνημα.
* Ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης είναι αντιπρόεδρος της Επιτροπής Πιστοποίησης της ΑΔΕΔΥ, δικαστικός υπάλληλος
