Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.7°C24.7°C
3 BF 55%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
19.7°C24.9°C
1 BF 41%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
19.4°C21.6°C
4 BF 61%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
21 °C
20.4°C20.8°C
2 BF 68%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.9°C24.0°C
3 BF 33%
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ / Φοβού τους Δαναούς
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ / Φοβού τους Δαναούς

ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΡΑΠΤΗ*

Ως είθισται στο τέλος κάθε χρονιάς επιχειρείται ο απολογισμός των πεπραγμένων. Και για τη χώρα μας η χρονιά που μας αφήνει, ήταν πλούσια μεταξύ άλλων σε επιθέσεις «φιλίας»... Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Σταϊνμάγιερ, στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα δήλωσε πως ήρθε σαν «φίλος» για να αποκαταστήσει το κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης που κλονίστηκε από παλαιότερες λεκτικές υπερβολές.

«Φοβού τους ... Γερμανούς και δώρα φέροντας» τότε σκεφτήκαμε, παραφράζοντας τον Λαοκόωντα όταν αντίκρισε τον Δούρειο Ίππο, που οι Δαναοί σαν δώρο είχαν αφήσει στην πολιορκημένη Τροία.

Στην προκειμένη περίπτωση το «δώρο» που κομίζουν -και σχεδόν πέρασε απαρατήρητο από την πλειοψηφία των ΜΜΕ- είναι το Γερμανοελληνικό Ίδρυμα Νεότητας! Κι από τότε μας έζωσαν τα φίδια... διότι τέτοιους φορείς διατηρεί το Βερολίνο σε δύο μόνο χώρες που επλήγησαν από τις γερμανικές θηριωδίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τη Γαλλία (1959) και την Πολωνία (2004). Το αντάλλαγμα για την πρώτη ήταν 400 εκατ. μάρκα και για τη δεύτερη η ένταξή της στην Ε.Ε.

Η ύπαρξη ενός τέτοιου Ιδρύματος de facto ισοδυναμεί με υπογραφή συνθήκης Ειρήνης ανάμεσα στις συμβαλλόμενες χώρες, που μάλιστα το συγχρηματοδοτούν, ενώ, εμμέσως πλην σαφώς, σημαίνει την απεμπόληση του αιτήματος για τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Τι έγινε, όμως, με την περίπτωση της Ελλάδας;

H Ελλάδα το 1959 αναγκάζεται να επιστρέψει στη Γερμανία τον ναζί «Χασάπη της Θεσσαλονίκης», τον καταδικασμένο από την ελληνική δικαιοσύνη Μέρτενς και ως αντίτιμο παίρνει 115 εκ. μάρκα για τις οικογένειες των Ελληνοεβραίων θυμάτων. Στις 15 Μαρτίου 1960 υπογράφεται η διαβόητη «Ελληνογερμανική Συμφωνία» που θα ανοίξει τον δρόμο της εξωτερικής μετανάστευσης φθηνών εργατικών χεριών, Gastarbeiter, στη Δυτική Γερμανία συμβάλλοντας στο μετέπειτα οικονομικό θαύμα της.

Η τότε επίσημη εκδοχή κυβερνητικών στελεχών και πάλι είναι πως οι παραπάνω ενέργειες βοηθούν στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και φιλίας. Ωστόσο η γερμανική πλευρά αποτυγχάνει να συμπεριληφθεί στη συμφωνία παράγραφος που θα αναφέρει πως το ποσό των 115 εκατ. μάρκων αποτελεί διαγραφή των οφειλών της προς την Ελλάδα.

Η συνέχεια είναι γνωστή, όλες ανεξαιρέτως οι ελληνικές κυβερνήσεις βάζουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας το θέμα και προσχηματικά επικαλούνται τις δυσμενείς συγκυρίες στις διμερείς και διεθνείς σχέσεις. Έτσι φθάσαμε στην επανάληψη του ίδιου έργου.

Στις 3 Ιουνίου 2015 με δελτίο Τύπου ανακοινώνεται τελικά η σύσταση του Γερμανοελληνικού Ιδρύματος Νεότητας, κάτι το οποίο είχε ήδη δρομολογηθεί από τις 12 Σεπτεμβρίου 2014 με την υπογραφή διμερούς σχετικού Συμφώνου.

Το ερώτημα που επιτακτικά τίθεται είναι γιατί στην παρούσα χρονική στιγμή που η χώρα μας είναι οικονομικά και εθνικά γονατισμένη, η «φίλη» Γερμανία θυμήθηκε παλιές καλές πρακτικές της και αξιώνει να προχωρήσουμε στην υλοποίηση αυτού του σχεδίου στις αρχές του 2016. Μήπως, επειδή θορυβήθηκε από την ύπαρξη της Επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων και από το διάχυτο αντιγερμανικό κλίμα που προκάλεσε στην ελληνική κοινωνία η εκβιαστική επιβολή του επαχθούς τρίτου Μνημονίου;

Πώς, όμως, διαφημίζεται το όλο εγχείρημα από τους εμπνευστές του;

Το παρουσιάζουν σαν κάτι εντελώς αθώο! Επίσημα γερμανικά χείλη μιλούν για νεολαιίστικες σχολικές, εξωσχολικές και επαγγελματικές ανταλλαγές που αποσκοπούν δήθεν στη σφυρηλάτηση της ευρωπαϊκής ιδέας, στη συνεννόηση των λαών, στη βελτίωση των διμερών σχέσεων και σε άλλα βαρύγδουπα.

Την ωμή αλήθεια διατυπώνει ο ιστορικός Ναχάμα, λέγοντας ότι στην αρχή οι συμμετέχοντες θα είναι λίγοι, αλλά σε μια δεκαετία θα είναι πάρα πολλοί εκείνοι που θα έχουν πάρει μέρος -οδοντίατροι, τεχνικοί, πολιτικοί ή και δάσκαλοι ακόμη- που για όλη τους τη ζωή θα είναι πρεσβευτές της «κοινής υπόθεσης»! Δηλαδή, της αποσιώπησης της ιστορικής πραγματικότητας και της εκμετάλλευσης από τη Γερμανία του ανθρώπινου δυναμικού μας, επιστημονικού αυτή τη φορά...

Η απάντηση δόθηκε από την υφυπουργό Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου που ξεκαθάρισε τη θέση μας αναφορικά με το εν λόγω Ίδρυμα. Δεν θα του επιτρέψουμε να γίνει «συγγραφέας της Ιστορίας...», θα δημιουργηθεί με βάση τις δικές μας ανάγκες κι εφόσον διευθετηθεί πρώτα το ανοιχτό θέμα των αποζημιώσεων... Οψόμεθα.

* Η Δέσποινα Ράπτη είναι εκπαιδευτικός.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL