Του Δημήτρη Σκαρπαλέζου*
Στο Παρίσι είμαστε ακόμα σοκαρισμένοι από τη μαζική σφαγή νέων που πήγαν να διασκεδάσουν, ανθρώπων που έπιναν και έτρωγαν σε εστιατόρια από νέους Γάλλους πολίτες, οπαδούς μιας ισλαμικής σέκτας, οι οποίοι αφιονίστηκαν σε μια θρησκευτικο-πολιτική εκδικητική "σταυροφορία".
Το χτύπημα ήταν ευκαιρία να εκφραστούν οι καλύτερες και οι χειρότερες πλευρές των ανθρώπινων αντιδράσεων.
Στις καλύτερες συγκαταλέγονται οι αυθόρμητες εκδηλώσεις αλληλεγγύης από τους ανθρώπους που αμέσως άνοιξαν τα σπίτια τους για να καταφύγουν άνθρωποι στις περιοχές των χτυπημάτων, τα ταξί που έπαιρναν τζάμπα ανθρώπους για να φύγουν από τις επικίνδυνες ζώνες, όπως και τις τεράστιες ουρές στα κέντρα αιμοδοσίας από την πρώτη μέρα.
Στις κακές αντιδράσεις συγκαταλέγονται ξεσπάσματα ξενοφοβίας και μίσους, ευτυχώς ελάχιστα,
όπως και η άκριτη αποδοχή οποιουδήποτε μέτρου καταστολής με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και του Ισλαμικού Κράτους.
Ακόμα και οι βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος, με τον φόβο μήπως κατηγορηθούν για υποχωρητικότητα στους ισλαμιστές τρομοκράτες, ψήφισαν την παράταση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης πέρα από τον περιορισμένο χρόνο που αυτοδίκαια μπορούσε να επιβάλει η κυβέρνηση.
Τέτοια μέτρα θα είχαν νόημα σε περίπτωση εκτεταμένου εμφυλίου πολέμου, αλλά μοιάζουν ιδιαίτερα αναποτελεσματικά στη σημερινή ολιγομελή ατομική τρομοκρατία. Κατάσταση ύψιστης επιφυλακής κηρύχθηκε και στο Βέλγιο.
Αυτά όμως τα μέτρα, πολύ περισσότερο από τους τρομοκράτες, χτυπούν τις προβλεπόμενες κινητοποιήσεις εναντίον των κινδύνων για τους λαούς που προέρχονται από τον σημερινό καπιταλισμό και τη νεοφιλελεύθερη έκδοχή του.
Έτσι με το πρόσχημα της τρομοκρατίας απαγορεύθηκαν στο Παρίσι οι εκδηλώσεις των περιβαλλοντικών και οικολογικών κινημάτων για να απαιτήσουν αποτελεσματική καταπολέμηση του κλιματικού κινδύνου στη διεθνή συνάντηση στο Παρίσι με αυτό το θέμα. Έτσι σήμερα οι μόνοι που έχουν απόλυτη ελευθερία κινήσεων, εν όψει της συνάντησης, είναι τα λόμπι του πετρελαίου, της ατομικής ενέργειας και του άνθρακα.
Πολύ πιθανό να γίνουν και στις Βρυξέλλες ανάλογες απαγορεύσεις, που δεν θα πλήξουν τελικά τους ισλαμιστές, αλλά τις κινητοποιήσεις εναντίον της συμφωνίας απελευθέρωσης των αγορών μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών και της παράδοσης κυριαρχικών δικαιωμάτων των λαών στις πολυεθνικές.
Ο νεοφιλελευθερισμός έχει πολλά να κερδίσει με αυτήν την τρομοκρατία. Σε ουσιαστικότερο όμως επίπεδο η μεταστροφή μέρους των λαϊκών στρωμάτων προς θρησκευτικές φανατικές σέκτες εμποδίζει τη λαϊκή ενότητα στα αντιλαϊκά μέτρα και παράλληλα τρέφεται από την (ας ελπίσουμε προσωρινή) αποτυχία των κινημάτων κοινωνικής χειραφέτησης.
Όπως μας επισημαίνει και η Ναόμι Κλάιν στο βιβλίο της για τη Θεωρία του Σοκ, κάθε τέτοια κρίση, σεισμός, κυκλώνας, τρομοκρατικό χτύπημα, τσουνάμι κ.λπ. αποτελεί χρυσή ευκαιρία για επέκταση κάθε είδους αντιδημοκρατικών και αντιλαϊκών μέτρων.
Βασικό καθήκον των προοδευτικών δυνάμεων σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να εκφράσουν με κάθε τρόπο τον αποτροπιασμό τους και την αλληλεγγύη τους ενάντια στους ισλαμιστές τρομοκράτες και να καταπολεμήσουν στα λαϊκά στρώματα τη σεκταριστική θρησκευτική ιδεολογία, αλλά και να αντισταθούν σε όλες τις παγίδες που στήνει, με ευκαιρία το τρομοκρατικό χτύπημα, ο κοινωνικός και πολιτικός μας αντίπαλος στις ίδιες μας τις χώρες.
* Ο Δημήτρης Σκαρπαλέζος ζει στο Παρίσι και διδάσκει μαθηματικά στο πανεπιστήμιο Παρίσι 7
