Live τώρα    
19°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
19 °C
16.2°C20.7°C
2 BF 53%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
17 °C
15.2°C17.7°C
1 BF 74%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.8°C16.6°C
3 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
17 °C
16.0°C18.0°C
2 BF 59%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
15.9°C15.9°C
0 BF 55%
Ο άνθρωπος του πεζοδρομίου
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ο άνθρωπος του πεζοδρομίου

Της Δέσποινας Μακρινού

Ήταν πεσμένος στο πεζοδρόμιο μπροστά από το τέρμα των λεωφορείων στην Ελευσίνα. Απέναντι τα γραφεία του Λιμενικού Σώματος.

Απόγευμα περίπου στις 7. Τα λεωφορεία, οι επιβάτες, οι οδηγοί, οι περαστικοί τον προσπερνούσαν. Σαν να μην ήταν εκεί! Και όμως ήταν... Λιπόσαρκος, χωρίς αισθήσεις, σχεδόν νεκρός, σχεδόν ζωντανός. Δεν ήταν πάνω από 35 με 40 ετών. Βρισκόταν εκεί πάνω από μισή ώρα χωρίς κανείς να ενδιαφερθεί για την τύχη του. Μια κυρία που καθόταν στη στάση του λεωφορείου δικαιολογήθηκε ότι «δεν είχε μονάδες στο κινητό για να τηλεφωνήσει» και περιορίστηκε στο να τον παρατηρεί περιμένοντας στη στάση.

Ένας νεαρός οδηγός λεωφορείου μάς συμβούλεψε να μην ασχοληθούμε. «Πρεζάκι είναι, αφήστε τον». Ένας άλλος μας είπε ότι τέτοια συμβαίνουν κάθε μέρα και δεν αξίζει τον κόπο να χάσουμε τον χρόνο μας. «Μα ο άνθρωπος αναπνέει με δυσκολία, αν δεν τον βοηθήσουμε θα πεθάνει» του είπαμε. Τον πλησιάσαμε να δούμε αν ζει. Οι ζωτικές αντιδράσεις του ήταν ελάχιστες. Η επαφή του με το περιβάλλον ανύπαρκτη.

Καλέσαμε το 166. Μια φωνή στο τηλεφωνικό κέντρο μάς ρώτησε: «Είναι ζωντανός;». «Είναι χρήστης;». «Δεν ξέρουμε», απαντήσαμε, «είναι τελείως ακίνητος και το χέρι του σε ακαμψία». «Μπορείτε να δείτε αν ζει;». «Νομίζουμε ναι». «Καλά, θα στείλουμε ασθενοφόρο». Και ο διάλογος ολοκληρώθηκε έτσι απλά.

Στο μεταξύ άρχισε να μαζεύεται κόσμος. Απλά τον περιεργαζόταν. Μια κυρία έκανε τον σταυρό της. Μια άλλη μονολογούσε λέγοντας: «Πώς καταντήσαμε». Κανείς ωστόσο δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει αν κάποιος είχε ειδοποιήσει για βοήθεια. Και φυσικά κανείς δεν προθυμοποιήθηκε να το κάνει... Πού να μπλέκεις τώρα!!!

Η ώρα πέρναγε και το ασθενοφόρο δεν φαινόταν. Ο άνθρωπος του πεζοδρομίου παρέμενε ακίνητος, απομακρυσμένος. Δεν γίνεται να τον αφήσουμε να πεθάνει στον δρόμο. Κανείς δεν αξίζει τέτοιο τέλος. Δικαιούται τουλάχιστον έναν αξιοπρεπή θάνατο. Σ' ένα κρεββάτι νοσοκομείου. Ακόμη και αν είναι χρήστης ή πρεζάκιας!

Η Άμεσος Δράση ήταν η επόμενη σκέψη που κάναμε. Μας απάντησαν ότι θα έλθουν. Πράγματι, σε λίγη ώρα τέσσερις ένστολοι της ομάδας Δίας έφτασαν στον χώρο. Δεν είχαν γάντια, δεν είχαν γνώσεις για πρώτες βοήθειες, δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ξανακάλεσαν το 166 με μεγαλύτερο, όπως φάνηκε, κύρος. Μετά από 45 λεπτά ήλθε το ασθενοφόρο και οι ένστολοι αποχώρησαν.

Ο άνθρωπος του πεζοδρομίου μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Κανείς δεν έμαθε τι απέγινε. Ποιο να ήταν άραγε το όνομά του! Το επεισόδιο θεωρήθηκε λήξαν και καταγράφηκε στα αρχεία ως απλό περιστατικό. Ένα από τα πολλά άλλωστε!

Είναι, ωστόσο, τόσο πολλά που δικαιολογούν την αναλγησία μας; Δικαιολογούν την αδιαφορία για έναν άνθρωπο που αργοπεθαίνει σε ένα πεζοδρόμιο; Σε ένα πεζοδρόμιο, στην Ελευσίνα, που είναι πέρασμα πολλών ανθρώπων; Που είναι το τέρμα και η αφετηρία των λεωφορείων; Σε ένα πεζοδρόμιο που υποχρεωτικά πρέπει να διασχίσεις; Πώς μπορείς να προσπερνάς το σχεδόν άψυχο σώμα ενός ανθρώπου χωρίς να σε προβληματίζει; Μπορείς να κλείνεις τα μάτια;

Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Στο ραδιόφωνο το σποτάκι μάς ενημέρωνε: «Ο πολιτισμός γιορτάζει στην Ελευσίνα». Σιωπή...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL