Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Στην Περιφέρεια Δωδεκανήσου, η Χρυσή Αυγή πήρε 8,09% από 5,53% που είχε τον Ιανουάριο, στην Περιφέρεια Λέσβου πήρε 7,85% από 4,66%, στην Περιφέρεια Σάμου 7,66% από 5,54%, στην Περιφέρεια Χίου 5,82% από 4,69% και σε κάποια από τα εκλογικά τμήματα του Δήμου της Κω 10,1% από 5,07%. Τι έγινε, ρε παιδιά; Είδαν κάποιοι τους κολασμένους της Γης, άντρες, γυναίκες και παιδιά, να φτάνουν στα νησιά τους κι αυτό που κατάλαβαν ήταν ότι έπρεπε να ψηφίσουν τους ναζιστές; Τι νόμισαν, δηλαδή; Ότι με το που θα πέσει η ψήφος, θα καταφτάσουν στα νησιά οι σούπερμαν με τα ξυρισμένα κεφάλια, για να πετάξουν τους πρόσφυγες στη θάλασσα; Ή μήπως άκουσαν τον Μιχαλολιάκο να αναλαμβάνει την ευθύνη για τη δολοφονία του Φύσσα και είπαν, όπα, ιδού ο άνθρωπός μας, ιδού ο άρειος εκκαθαριστής; Μην ψάχνετε για δικαιολογίες, οι άνθρωποι που είδαν τη θάλασσα να ξεβράζει τον τρίχρονο Ιλάν και μετά ψήφισαν Χρυσή Αυγή είναι τα ίδια σκατά με τον Μιχαλολιάκο.
Τον Μάιο του 2012 η Χ.Α. πήρε 440.000 ψήφους, τον Ιούνιο 426.000, τον Ιανουάριο του 2015 388.000 και τον Σεπτέμβριο 379.000. Τούτο σημαίνει ότι έχουμε ανάμεσά μας τουλάχιστον 300.000 νοματαίους που ακολουθούν πιστά τη Χ.Α. εδώ και τριάμισι χρόνια. Την ακολουθούν έχοντας πλήρη γνώση ότι πρόκειται για ναζιστές, για τραμπούκους, για δολοφόνους, για εγκληματική οργάνωση που βρίσκεται ενώπιον της Δικαιοσύνης. Ακολουθούν τη Χρυσή Αυγή ενώ τα γνωρίζουν όλα αυτά ή, ακόμη χειρότερα, επειδή τα γνωρίζουν όλα αυτά.
Ο ναζισμός θρέφεται διαχρονικά από την ελκτική ισχύ της υπόσχεσης για βία. Βία που θα επιπέσει στον εχθρό ενός εκάστου, στον κομμουνιστή γείτονα που μας ενοχλεί με την παρουσία του, στον Εβραίο γιατρό που κλέβει τη δουλειά από τον δικό μας γιατρό, τον Γερμανό, στον Σύρο πρόσφυγα που στοιβάζεται στο λιμάνι της Κω και μας χαλάει την τουριστική μόστρα. Στην Κω, που άλλοι μοίραζαν ψωμιά και άλλοι, πολλοί λιγότεροι, ευτυχώς, ατένιζαν το βάθος του ορίζοντα, περιμένοντας να φτάσει το καράβι με τους μαύρους εκδικητές.
Δεν ξέρω αν είναι ναζιστές και οι 300.000 ακόλουθοι της Χρυσής Αυγής, φασίστες όμως είναι οπωσδήποτε. Φασίστες με τη βούλα, άνθρωποι στραμμένοι στο κακό, στο σκοτάδι, στην ψυχοδιανοητική άβυσσο. Πάρτε το χαμπάρι, έχουμε ανάμεσά μας 300.000 φασίστες. Είναι πολλοί αλλά όχι τόσοι, ώστε να απειλούν τη δημοκρατία. Αποτελούν το 4% του ενεργού πληθυσμού και βαίνουν διαρκώς μειούμενοι, από τις 440.000 του Μαΐου του 2012 στις 379.000 του Σεπτεμβρίου του 2015. Δεν χρειάζεται να πολυασχολούμαστε μαζί τους, δεν μπορούμε ούτε να τους διαπαιδαγωγήσουμε ούτε να τους μεταπείσουμε. Αυτό που οφείλουμε είναι να κρατάμε σε αδράνεια την εγκληματική οργάνωση στην οποία ομνύουν. Να την αφοπλίσουμε, να την ξεδοντιάσουμε και, ει δυνατόν, να κλείσουμε τους ηγέτες τους στη φυλακή.
