ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ*
Το τελευταίο διάστημα και με την υπογραφή της συμφωνίας της κυβέρνησης με τους δανειστές, πολλά έχουν αλλάξει στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Το κυριότερο από αυτά, ο εκ των έσω εξαναγκασμός σε παραίτηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. Συγκεκριμένα, ομάδα βουλευτών και στελεχών (Αριστερή Πλατφόρμα), που αναδείχθηκαν μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ σε ανώτερες θέσεις της κυβέρνησης και του Κοινοβουλίου και γνώριζαν τα πάντα σχετικά με τη διαπραγμάτευση, μετά την υπογραφή της συμφωνίας "έπεσε από τα σύννεφα" και κατά την πτώση τους παρέσυραν και την κυβέρνηση. Το γεγονός αυτό ήταν μάλλον προαποφασισμένο και αναμενόμενο, καθώς αυτή η "ομάδα" λειτουργούσε μονίμως, κρυφά ή φανερά, ως ιδιαίτερος "μηχανισμός", ως ξένο σώμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και η συντεταγμένη αποχώρησή της δεν θα είχε από μόνη της τόσο μεγάλη σημασία. Εκείνο όμως που δεν ήταν αναμενόμενο ήταν η μετέπειτα συμπεριφορά της. Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ο μοναδικός αντίπαλος και ο χειρότερος εχθρός. Οι ύβρεις, η λάσπη, η εμπάθεια και οι κάθε μορφής κατηγορίες εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγεσίας του είναι στην ημερήσια διάταξη. Σίγουρα, τέτοια συμπεριφορά δεν συνάδει με το ήθος και την κουλτούρα της Αριστεράς, φαίνεται όμως ότι συνάδει με τη δεοντολογία της "καθαρής" και της "συνεπούς" Αριστεράς.
Δυστυχώς, όμως, μετά από αυτό, ακολούθησε ένα κύμα παραιτήσεων και αποχωρήσεων από τα όργανα του κόμματος και το κόμμα, καθώς και άρνησης συμμετοχής στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ πολλών στελεχών και πρώην βουλευτών. Η "έξοδος" αυτή έγινε με τη "μέθοδο της σταγόνας" και με κάθε δημοσιότητα, αιτιολογήθηκε με μακροσκελή άρθρα και αναλύσεις, τροφοδοτώντας για μεγάλο διάστημα τα συστημικά μέσα που βρήκαν ακόμη μια ευκαιρία να χτυπήσουν και να λοιδορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Με κάποιους από τους λόγους που επικαλέστηκαν όσοι αποχώρησαν θα μπορούσε να συμφωνήσει κανείς σε κάποιο βαθμό. Όμως, τα όποια υπαρκτά προβλήματα λειτουργίας της κυβέρνησης και του κόμματος θα μπορούσαν ή να αντιμετωπιστούν άμεσα ή να τεθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την αντιμετώπισή τους στο άμεσο μέλλον. Γι"αυτό νομίζω ότι οι λόγοι που επικαλέστηκαν αυτά τα στελέχη δεν ήταν αρκετοί για να δικαιολογήσουν την αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα στην παρούσα φάση.
Ο κυριότερος και μάλλον κοινός λόγος που επικαλέστηκαν σχεδόν όλοι όσοι ακολούθησαν αυτόν το δρόμο ήταν, από όσο γνωρίζω, ότι "δεν το επιτρέπει η συνείδησή τους να υπηρετήσουν ή να στηρίξουν μνημονιακές πολιτικές". Λες και όσοι μένουν και αγωνίζονται για την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ και την οριστική αλλαγή σελίδας υπέρ των αδύναμων δεν έχουν συνείδηση αριστερών, δεν έχουν οράματα για ένα καλύτερο αύριο, για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Από την άλλη, αυτή η θέση μοιάζει και λίγο εγωιστική, καθώς αγνοεί τις υποχρεώσεις αυτών των μελών και στελεχών απέναντι στην κοινωνία και στα προβλήματά της, ειδικά σε τέτοιες συνθήκες.
Όμως, σε ενδεχόμενη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, με επακόλουθο την παλινόρθωση της Δεξιάς, κανείς δεν έχει πει "αν το επιτρέπει η συνείδησή του":
* Να επικρατήσει ο ρεβανσισμός, ο κουτσαβακισμός, ο τραμπουκισμός και η πολιτική αλητεία.
* Να μείνουν ανέπαφες η διαπλοκή, η διαφθορά και οι τριγωνικές σχέσεις.
* Να μπουν οριστικά στο αρχείο τα θαλασσοδάνεια της ΑΤΕ, οι λίστες Λαγκάρντ και Λουξεμβούργου και οι off shore εταιρείες.
* Να διαλυθεί οριστικά και αμετάκλητα το ΕΣΥ, η δημόσια παιδεία και το όποιο κοινωνικό κράτος.
* Να μείνει ως έχει το καθεστώς των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων.
* Να ξανακλείσει η ΕΡΤ.
* Να απολυθούν οι "άχρηστοι" δημόσιοι υπάλληλοι (καθαρίστριες, σχολικοί φύλακες, καθηγητές τεχνολογικής εκπαίδευσης, διοικητικοί ΑΕΙ) που επαναπροσλήφθηκαν από την κυβέρνηση της Αριστεράς.
* Να ακυρωθεί το σημαντικό βήμα που έγινε στο θέμα των Σκουριών.
Λένε, τέλος, αυτοί οι σύντροφοι ότι "θα είναι και πάλι στους δρόμους με τα κινήματα και σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες". Δηλαδή πώς; Θα συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις, π.χ., των σχολικών φυλάκων όταν αυτοί θα έχουν απολυθεί από τη ρεβανσιστική Δεξιά, στην παλινόρθωση της οποίας οι ίδιοι οι σύντροφοι συνετέλεσαν με την παραίτηση και τον αναχωρητισμό τους; Νομίζω ότι απαντήσεις σε τέτοιας μορφής ερωτήματα οφείλουν να δώσουν οι σύντροφοι πρωτίστως στον εαυτό τους.
* Ο Κυριάκος Παναγιωτόπουλος είναι ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Χαλκιδικής
