Του ΝΙΚΟΥ ΣΤΟΥΠΗ*
Στο σημερινό σύνθετο πολιτικό τοπίο της Αριστεράς εμφανίζεται ελλειμματικά η απουσία ψύχραιμης, νηφάλιας και ορθολογικής ανάλυσης της πολιτικής συγκυρίας. Αντίθετα, περισσεύουν η ψυχολογία της ηττοπάθειας, ο βερμπαλισμός, η «σιγουράντζα» της αυθεντίας. Και σίγουρα ξενίζει η εκφορά ενός παράταιρου λόγου, η εμφάνιση ακραίων φαινομένων στα όρια της «ανθρωποφαγίας», που μακράν απέχουν από τις παραδόσεις, τις αξίες και τα πρότυπα μιας αριστερής συμπεριφοράς.
Και όλα αυτά, δυστυχώς, εκδηλώνονται εν μέσω ενός δυσμενέστατου εχθρικού περιβάλλοντος και έχοντας απέναντι έναν ισχυρό και σχετικά συμπαγή ταξικό αντίπαλο εσωτερικά και εξωτερικά της χώρας, σε συνθήκες αποσύνθεσης του πολιτικού της σκηνικού και, το σημαντικότερο, μακριά από τα πραγματικά «θέλω» και τις «απαιτήσεις» της κοινωνίας.
Και αν κάποια «δικαιολογία» μπορεί να υπάρξει για τους νέους ή πρόσφατα ενταγμένους στην Αριστερά, ειδικά αν προήλθαν από διαφορετικά πολιτικά ρεύματα, δύσκολα γίνεται κατανοητή η στάση εκείνων των «μπαρουτοκαπνισμένων» συντρόφων, που παρά όσα έχουν δει τα μάτια τους σήμερα κοντοστέκονται, τρικλίζουν, τα παρατούν.
Για όσους υπηρετήσαμε όλα αυτά τα χρόνια την Αριστερά, ήρθε η ώρα να ξαναφέρουμε έννοιες με τις οποίες γαλουχηθήκαμε, ασπαστήκαμε, υποστηρίξαμε, πορευθήκαμε.
- Η Αριστερά είναι πρωτίστως όραμα και προοπτική! Γι' αυτό και πάντα μιλάμε με όρους στρατηγικής στόχευσης και όχι εγκλωβισμού της σκέψης σε τακτικισμούς και ανάγκες του εφήμερου πολιτικού μάρκετινγκ. Γι' αυτό και το «αντιμνημόνιο» είναι πολύ στενή στόχευση, περιορίζει και εξαντλεί τους ορίζοντές της.
- Η Αριστερά είναι πάντα ένας ατέλειωτος αγώνας! Σε εχθρικό συνήθως γήπεδο, όπου δεν είχε ποτέ την πολυτέλεια να διαλέγει αντίπαλο και συμμάχους ούτε την ευτυχία να νιώθει προετοιμασμένη, ακόμα και για την πιο μικρή μάχη. Γι' αυτό και ποτέ δεν έχει δίλημμα να μπει στη μάχη.
- Η Αριστερά είναι μια πορεία! Με σκαμπανεβάσματα, με μπρος - πίσω, με ήττες και νίκες, μα ποτέ ευθύγραμμη. Γι' αυτό και όποιος την ακολουθεί οφείλει να γνωρίζει και να κάνει καλή διαχείριση των δυνάμεών του, να μην απογοητεύεται στην ενδιάμεση ήττα, αλλά ούτε και να εφησυχάζει σε πρόσκαιρες νίκες.
- Η Αριστερά είναι γνώση! Άλλο πράγμα είναι η μεταρρύθμιση και άλλο η επανάσταση. Άλλο η συμμετοχή σε μια κυβέρνηση ή η διαχείρισή της από μόνη της ή με συμμαχίες και άλλο η κατάκτηση της πολιτικής και κυρίως της οικονομικής εξουσίας. Γι' αυτό και η αντίθεση «προσδοκίας» και «εφικτού» είναι διαρκώς παρούσα και κάθε φορά κρίνεται διαφορετικά και ανάλογα με τους συσχετισμούς δύναμης εσωτερικά και εξωτερικά, αλλά και από την ωριμότητα του λεγόμενου «υποκειμενικού» παράγοντα.
- Η Αριστερά είναι η κάθε φορά «εναλλακτική» του δεδομένου «χρόνου» και «τόπου»! Γι' αυτό και στις παρούσες συνθήκες αποτελεί τη «μοναδική εναλλακτική» να προσφέρει σταθερότητα στη χώρα. Να διαπραγματευθεί προς όφελος της χώρας και του λαού το χρέος. Να εμπνεύσει και να δημιουργήσει προϋποθέσεις κοινωνικής εξομάλυνσης και δικαιοσύνης με εφαρμογή ισοδύναμων και αντίμετρων στις αναγκαστικές «μνημονιακές δεσμεύσεις». Να «πιάσουν τόπο» τα αναμενόμενα δανεικά, αλλά και οι συμφωνηθέντες προσφερόμενοι επιδοματικοί πόροι να ανοίξουν δρόμους σε μια κοινωνική αναπτυξιακή αναστροφή με μόνιμα χαρακτηριστικά. Να δημιουργηθούν πραγματικά πλεονάσματα μέσω μιας τέτοιας ανάπτυξης εθνικού ΑΕΠ, που θα επιτρέψουν την ανατροπή των «μνημονιακών» ρυθμίσεων και την εφαρμογή κοινωνικών πολιτικών. Και όλα αυτά διατηρώντας, λειτουργώντας και βαθαίνοντας δημοκρατικές κατακτήσεις και υπερασπίζοντας το εθνικό κύρος και την ανεξαρτησία της χώρας στο διεθνές γίγνεσθαι, δεδομένης της έκρυθμης κατάστασης που επικρατεί στη γειτονιά μας.
- Η Αριστερά πάνω από όλα είναι η ηθική της! Ο καθαρός αληθινός και τίμιος λόγος της. Η ανιδιοτελής προσφορά της χωρίς αντάλλαγμα. Αυτό είναι συγκριτικά το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της. Γι' αυτό και η κοινωνία δεν αίρει την εμπιστοσύνη της στον ΣΥΡΙΖΑ, την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό της, δίνοντάς τους σαφώς ακόμα μία -την τελευταία ίσως- ευκαιρία.
Έχοντας στον νου μας αυτήν ακριβώς την Αριστερά, θεωρώ πιο εύκολο κάποιος να απαντήσει σε υπαρκτές σκέψεις και διλήμματα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τα αριστερά του χαρακτηριστικά ή αν, παραμένοντας ενταγμένος σε αυτόν, ο ίδιος έχασε το μέτρο της αριστεροσύνης του.
Σκεπτόμενοι ακριβώς αυτή την Αριστερά, δεν έχουμε παρά μόνο μια -χρήσιμη για την κοινωνία- επιλογή: Γρήγορα και αποφασιστικά στη μάχη της κοινωνίας, για να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτή την εκλογική μάχη. Γρήγορα και συνδυαστικά να δημιουργήσουμε τον κομματικό ΣΥΡΙΖΑ της σημερινής εποχής για να μπορέσουμε αύριο, στηριγμένοι σε αυτόν, να ασκήσουμε φιλολαϊκή διακυβέρνηση και να πετύχουμε!
* Ο Νίκος Στούπης είναι περιφερειακός σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας και μέλος του Δ.Σ. της ΕΝΠΕ
