ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΜΙΓΚΟΥ*
Ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω τόσο εύκολα τον χαρακτηρισμό "ήττα" για τη μεγάλη μάχη που έδωσε και εξακολουθεί να δίνει η κυβέρνηση της Αριστεράς στη χώρα μας. Αυτό όχι μόνο για συναισθηματικούς λόγους, που υπάρχουν, αλλά και για πολλούς ουσιαστικούς. Φυσικό είναι όταν δίνεις μια μάχη απέναντι σε αντίπαλο με εμφανή υπεροπλία, χωρίς να έχεις την επαρκή προετοιμασία, να αντιμετωπίζεις πρόβλημα. Όμως θα ήταν άδικο αν περιοριζόμασταν σε αυτό και δεν βλέπαμε τα γεγονότα που συνέβησαν και συμβαίνουν στη χώρα μας και όχι μόνο. Από τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης μπορούμε να βγάλουμε τα εξής συμπεράσματα:
* Η μάχη που δώσαμε ξεπέρασε τα όρια της Ελλάδας και της Ευρώπης.
* Τέθηκε ουσιαστικά από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης το ζήτημα του χρέους.
* Τέλος, ανοίξαμε τη συζήτηση για την πορεία της Ευρώπης. Το γερμανικό μοντέλο δείχνει κυρίαρχο αυτή τη στιγμή, αλλά δεν εγγυάται τίποτα για το μέλλον. Ο νεοφιλελευθερισμός και η συντήρηση αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία της Ευρώπης. Η ισότητα, η δημοκρατία και η αλληλεγγύη έχουν παραμεριστεί.
Πολλές φορές μάς ρωτούν αν ξέραμε με ποιους είχαμε να κάνουμε. Εμείς απαντούμε πως γνωρίζαμε τις προθέσεις τους, όμως στην παρούσα φάση η κυβέρνηση δεν μπορούσε να το βάλει στα πόδια ούτε και να ρίξει γροθιά στο μαχαίρι. Αυτό γιατί η Αριστερά δεν ρισκάρει την τύχη της κοινωνίας στο όνομα οποιουδήποτε τυχοδιωκτισμού.
Στο επόμενο διάστημα, αυτό που προέχει είναι να στηρίξουμε την κυβέρνηση της Αριστεράς, τη μόνη λαοπρόβλητη που μπορεί να υπάρξει στη χώρα μας, και να απορρίψουμε στην πράξη τα σχέδια της αριστερής παρένθεσης. Μια τέτοια παρένθεση θα ήταν πραγματικά ολέθρια και θα ξεπερνούσε τα όρια της ήττας.
* Ο Μιχάλης Μίγκος είναι μέλος Ο.Μ. Αγ. Παύλου Α' Αθήνας
