Του Χρήστου Στάικου*
Την Κυριακή το βράδυ, όντας κολλημένος στους δέκτες της τηλεόρασης για να ενημερώνομαι για τις εξελίξεις των διαπραγματεύσεων, έκανα και το απαραίτητο ζάπινγκ. Έπεσα στην εκπομπή "Balkan express" στην ΕΤ3. Περιέγραφε τη Βοσνία και την περιοχή Βίσεγκραντ στον ποταμό Δρίνο, όπου και μεγάλωσε ο συγγραφέας Ίβο Άντρις, με το χαρακτηριστικό του έργο Γεφύρι του Δρίνου. Οι συνειρμοί πολλοί. Στην όλη αφήγηση έγινε αναφορά στον Άντριτς, που έχει πει ότι «οφείλεις να μάχεσαι ακόμα και αν δεν υπάρχει ελπίδα». Μου φάνηκε ότι αυτή ήταν η αίσθηση εκείνη τη στιγμή για τη μάχη που έδινε ο πρωθυπουργός, το επιτελείο του, το κόμμα μας, η κοινωνία, η χώρα. Το πρωί μάς βρήκε με αυτή τη συμφωνία. Τα γεγονότα, οι καταστάσεις, τα διλήμματα, οι εκβιασμοί και οι αποφάσεις έχουν περιγραφεί αυτές τις μέρες. Κάποια τα μάθαμε, κάποια τα καταλαβαίνουμε, κάποια τα φανταζόμαστε και κάποια θα κοινοποιηθούν στο μέλλον.
Μπορούμε ωστόσο να πούμε ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση στη χώρα μας αποτελούν καταλύτη για τις εξελίξεις στην Ευρώπη και όχι μόνο. Χωρίς να μπορούμε να προβλέψουμε το πώς θα διαμορφωθεί αυτή η κατάσταση στο άμεσο μέλλον, είναι καταγεγραμμένη η αλληλεγγύη μεγάλων κομματιών των κοινωνιών πολλών λαών και η θετική οπτική του δικού μας παραδείγματος. Όπως επίσης και οι πολιτικές διαφορές που βγήκαν στο προσκήνιο και ανάγκασαν πολλούς να πάρουν θέση. Όλα αυτά είναι παρακαταθήκη για ενδεχόμενη ευνοϊκή αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων στην Ευρώπη. Είναι παρακαταθήκη δημοκρατίας και αγωνιστικότητας.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε βεβαίως για τα λάθη και τις ευθύνες, τις οποίες και αναλαμβάνει, αλλά περιγράφοντας τις συνθήκες και τις προοπτικές περιέγραψε τις επιλογές. Και όλοι έχουμε κληθεί να κάνουμε τις επιλογές μας ανάμεσα σε δύσκολους δρόμους. Γιατί και όσοι μιλάνε και εντός κόμματος για κάποιον άλλο δρόμο στην κρίσιμη αυτή στιγμή, ακόμα και αν δεν τον έχουν περιγράψει πλήρως, αναγνωρίζουν ότι είναι δύσκολος. Όλοι οι δρόμοι είναι δύσκολοι. Ο καθένας ας επιλέξει τον δρόμο που θεωρεί καλύτερο. Έντιμα και ειλικρινά. Δεν υπάρχει περιθώριο για μεταξύ μας αντεγκλήσεις. Οι επιλογές πλέον είναι καθαρές μπροστά μας.
Αν υπάρχει ελπίδα και προοπτική, αυτή θεωρώ ότι περνάει μέσα από τη μάχη που έχουμε να δώσουμε για να κρατήσουμε την κοινωνία και τη χώρα όρθια σε αυτές τις συνθήκες και να αξιοποιήσουμε την όποια δυναμική μπορεί να δώσει η αναδιάρθρωση του χρέους και οι όποιες δυνατότητες για βιώσιμη ανάπτυξη ταυτόχρονα με τη ρήξη που πρέπει να κάνουμε στο εσωτερικό της χώρας με ό,τι μας έχει φέρει ώς εδώ. Τη ρήξη σε όλες τις πτυχές της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου ώστε να υπάρξει δικαιοσύνη και να μπούνε νέες βάσεις σε όλα και παντού. Για να δούμε όμως αν αυτά μπορούν να γίνουν, είναι απαραίτητο, θεωρώ, να συνεχίσουν την προσπάθεια ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση της Αριστεράς και το κόμμα, που έχουν μεγάλο απόθεμα εμπιστοσύνης, εντιμότητας και αξιοπιστίας. Να μην γίνουμε παρένθεση. Να δώσουμε τη μάχη. Και τότε ενδεχομένως να μπορεί να υπάρχει ελπίδα.
* O Χρήστος Στάικος είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ.
