Το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είναι μπροστά μας και μαζί του μια ιστορική ευκαιρία να θέσουμε τις βάσεις για μια ριζοσπαστική αλλαγή στο πολιτικό τοπίο της χώρας. Είναι ανάγκη το συνέδριο να επικεντρωθεί στον τρόπο και τις δομές που θα διασφαλίσουν ότι το κόμμα θα μπορέσει να συσπειρώσει τον κόσμο σε μια κυβέρνηση με μόνο άξονα την Αριστερά. O ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αναλωθεί σε ένα συνέδριο τακτικών και εσωκομματικής διαμάχης, αναμενόμενο σε κάθε κόμμα που ετοιμάζεται για την εξουσία, αλλά να επικεντρωθεί στον διάλογο με την βάση, στο άνοιγμα προς όλες τις πολιτικές και κοινωνικές αριστερές δυνάμεις και στη συσπείρωση του κόσμου που αντιστέκεται. Δυστυχώς, οι δράσεις για επαφή με τη βάση, για ανοικτό διάλογο και προετοιμασία της μετωπικής σύγκρουσης μέσα από αγώνες στις γειτονιές και στους χώρους εργασίας έχουν σταδιακά εξασθενίσει. Η μεταστροφή του δημοσίου λόγου από τη ηγεσία του κόμματος σε σύγκριση με τις προγραμματικές δεσμεύσεις του περασμένου Ιούνη, η βραδύτητα των αντανακλαστικών μας σε σημαντικά θέματα, όπως οι επιστρατεύσεις ή τα γεγονότα της ΕΡΤ, καθώς και η αποκομμένη στάση της ηγεσίας έχει οδηγήσει πολύ κόσμο που στήριζε τον αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ να αμφισβητεί τη δυνατότητά του να συγκρουστεί με το εγχώριο και ευρωπαϊκό σύστημα. Ο τρόπος μάλιστα διεξαγωγής του συνεδρίου μέσα από συνοπτικές διαδικασίες, οι οποίες εκμηδενίστηκαν από τα τελευταία γεγονότα στην ΕΡΤ, προβληματίζουν πολλούς από εμάς για το μέλλον του κόμματός μας.
Μπροστά σε αυτή την πρόκληση είναι απαραίτητο στο συνέδριο να χτίσουμε και να διεκδικήσουμε μια δυναμική Αριστερά με όραμα, σχέδιο και χωρίς φόβο. Η τακτική του ώριμου φρούτου, αλλά και του φόβου που οδηγεί σε ψηφοθηρία, πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν. Η κοινωνία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα πρόθυρα κατάργησης κάθε κοινωνικού και δημοκρατικού δικαιώματος, με τη σαφή συναίνεση της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η μόνη διέξοδος είναι η προετοιμασία ενός σχεδίου σύγκρουσης με το κεφάλαιο και τους δανειστές, ενός σχεδίου με ρεαλιστικό και ειλικρινή λόγο, που δεν θα κρύψει τις δυσκολίες και τις μάχες που πρέπει να δοθούν για να μεταστραφεί η σημερινή πορεία προς την απόλυτη εξαθλίωση. Είναι ανάγκη μέσα από το συνέδριο να αντιληφθούμε πως ο μόνος τρόπος να φέρουμε τον κόσμο μαζί μας είναι παραμένοντας πιστοί στις ιδέες του σοσιαλισμού, του αγώνα κατά του κεφαλαίου και υπέρ των δυνάμεων της εργασίας. Η εμμονή σε ψευδαισθήσεις ότι μέσα από διαπραγματεύσεις και κενές απειλές θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε τις νεοφιλελεύθερες στρατηγικές της Ε.Ε. και των δανειστών απλώς θα ασθενίσουν τη δυναμική που η κοινωνία μάς έδωσε. Η ανάγκη μιας νέας ριζοσπαστικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι επιτακτική για τη συσπείρωση όλων των αριστερών δυνάμεων και την αφύπνιση της κοινωνίας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μερικά θέματα που μπορούμε να θέσουμε σε διάλογο και να διεκδικήσουμε στο συνέδριο είναι:
Να καταστεί σαφές ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει άνοιγμα σε δυνάμεις της Αριστεράς.
Να ειπωθεί με σαφήνεια πως θα θα προχωρήσουμε σε κατάργηση του Μνημονίου και μονομερή διαγραφή του χρέους.
Να διαμορφώσουμε τις δημόσιες τοποθετήσεις της ηγεσίας ώστε να προετοιμάζουν τη βάση για την περίπτωση/ανάγκη ρήξης με την Ε.Ε. σε πολλαπλά επίπεδα.
Να δεσμευτούμε στην εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση των τραπεζών.
Να βάλουμε τέλος στις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και στις συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού δικαίου
Να θέσουμε τις βάσεις για υψηλή φορολόγηση των επιχειρήσεων, αλλά και των ανώτερων στρωμάτων με κλίμακες που θα ξεπερνούν το 60%.
Να βάλουμε τέλος στην αχαλίνωτη δράση των πολυεθνικών και των μονοπωλίων με στόχο την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και κυρίως των επιχειρήσεων υπό εργατικό/κοινωνικό έλεγχο.
Να φορολογήσουμε τις χρηματιστηριακές συναλλαγές και να καταργήσουμε τη δυνατότητα off-shore εταιρειών.
Να προβούμε άμεσα σε κάθαρση στη Δικαιοσύνη και στα σώματα ασφαλείας.
Να δεσμευτούμε πολιτικά ότι θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη πολιτικοί και επιχειρηματικοί παράγοντες που έχουν καταχραστεί δημόσια περιουσία.
Να προβάλουμε νέους τομείς ανάπτυξης, όπως την έρευνα και τεχνολογία με βάση τα δημόσια πανεπιστήμια και μικρές εταιρείες έρευνας υπό εργατικό έλεγχο, τον πολιτισμό και τον τομέα της υγείας.
Να κάνουμε άνοιγμα προς τον αναρχικό χώρο.
Όσον αφορά τη δομή που θέλουμε για τον ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να διεκδικήσουμε:
Να ενισχύσουμε την συμμετοχή των μελών μέσω μικρών Ο.Μ. που δεν θα ξεπερνάνε τα 50 μέλη και οι οποίες θα ενισχυθούν σε θέματα λήψης αποφάσεων.
Να μην διαμορφωθεί νομαρχιακό επίπεδο αντιπροσώπων που θα κάνει τη δομή ακόμη πιο γραφειοκρατική και δύσκαμπτη.
Να ενισχυθεί η δικτύωση των οργανώσεων και να υπάρχει διαφάνεια/έλεγχος στον τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας/λήψης αποφάσεων όλων των οργάνων και κυρίως των τμημάτων/επιτροπών.
Τα δημοψηφίσματα/διαβουλεύσεις των Ο.Μ. να είναι δεσμευτικά και όχι συμβουλευτικά.
Να υπάρχει διαβούλευση σε επίπεδο Ο.Μ. για θέματα πολιτικής του κόμματος και ψηφίσματα σε τοπικό επίπεδο με δυνατότητα προτάσεων και ανατροπής αποφάσεων.
Να υπάρχει ετήσια αλλαγή συντονιστικών / προεδρείων και ετήσιο συνέδριο για ανάδειξη αντιπροσώπων και γραμματεία.
Να υπάρχει περισσότερη ελευθερία στον τρόπο οργάνωσης τοπικών οργανώσεων.
Να ενδυναμωθεί ο ρόλος των τάσεων για εντονότερη πολιτικοποίηση και συμμετοχή των μελών και όχι δημιουργία απλών οπαδών.
Να ξανανοίξουμε τον διάλογο με τη βάση για τα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα και τους άξονες πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και μετά το συνέδριο.
* Ο Άκης Σωτηρίου είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Λονδίνου
