Σας γράφω συνοπτικά για τη Φινλανδία, η οποία, ως χώρα - μέλος της Ε.Ε., πλήρωσε πριν από 63 χρόνια τεράστια πολεμική αποζημίωση 344.000.000 δολ. (5 δισ. ευρώ περίπου σήμερα), μέχρι και την τελευταία δεκάρα, στους Ρώσους (ΕΣΣΔ), αφού ήταν με τους ηττημένους στη συμμετοχή της για μικρή χρονική περίοδο στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Έχασε επίσης μεγάλη έκταση, 24.700 τ.χλμ., και μέρος της λίμνης Λατόνκα, δηλαδή το 10% της χώρας!
Η πληρωμή έγινε σε προϊόντα, όπως: 700 ατμομηχανές,140.000 εμπορικά βαγόνια, 500 εμπορικά πλοία, 50 παγοθραυστικά, 27.000 γεννήτριες ηλεκτρισμού, 7.000 ξύλινα σπίτια των 56 τ.μ., 127.000 τόνους καθαρού χαρτιού, 60.000 τόνους χαρτονιού, 16.923 τόνους χαλκού, χτίσιμο της μεγάλης ρωσικής πρεσβείας στο Ελσίνκι.
Για να ξεπληρωθεί το πολεμικό χρέος, τα μεταπολεμικά χρόνια, από το 1944 μέχρι το φθινόπωρο του 1952, ήταν πολύ σκληρά. Αντιστοιχούσαν τέσσερις επιπλέον ώρες εργασίας (χωρίς αμοιβή) για κάθε Φινλανδό, συμπεριλαμβανομένου του Σαββάτου. Τελικά, σε οκτώ χρόνια οι αποζημιώσεις ολοκληρώθηκαν!
Σας κάνω όλο αυτό τον πρόλογο διότι η μεγαλύτερη φινλανδική εφημερίδα "Helsingin Sanomat" έχει γράψει επανειλημμένα για το ποσό των 162 δισ. ευρώ πολεμικών αποζημιώσεων της Γερμανίας προς την Ελλάδα και απορούν για την πολιτική μας αδράνεια. Αδράνεια για τις 13,5 εκατ. χρυσές λίρες (οι λεγόμενες άτοκες πιστώσεις, όπου υπήρχε η δέσμευση επιστροφής μετά το τέλος του πολέμου) που σήμερα, με τους τόκους, φτάνουν τα περίπου 70 δισ. ευρώ. Αδράνεια της μνήμης μισού εκατ. Ελλήνων που έχασαν τη ζωή τους από πείνα και αρρώστιες. Αδράνεια για την καταστροφή 1.600 χωριών κ.ά.
Η διασυμμαχική επιτροπή των 19 χωρών μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στο Παρίσι, το 1949, αποφάσισε να αποζημιωθούν πλήρως οι χώρες που κατακτήθηκαν από τους Γερμανούς. Και πράγματι, η Γερμανία πλήρωσε την Πολωνία το 1956 και τη Γιουγκοσλαβία το 1971. Για την Ελλάδα, η Γερμανία αρνείται να πληρώσει τις υποχρεώσεις της. Ποιος είναι ο λόγος; Ας ελπίσουμε πως οι προσπάθειες της διεθνούς υπηρεσίας αναζητήσεων "ΔΥΑ", αλλά και του αγωνιστή μας Μανώλη Γλέζου, θα αποδώσουν καρπούς. Ίδωμεν!
Μετά τιμής
Γιώργος Θεοδωρόπουλος, Ελσίνκι
