Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
18.2°C22.0°C
1 BF 47%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
18 °C
14.7°C21.2°C
2 BF 57%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
16.0°C19.4°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
18.8°C21.5°C
1 BF 61%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
14.9°C18.4°C
2 BF 63%
Ένας συνηθισμένος πολίτης
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ένας συνηθισμένος πολίτης

Του Λευτέρη Καπώνη

"Μα, πες μου, αν έχει ο βασανιστής σου, αν έχει χέρια, μάτια και λαιμό". Από τη στιγμή που έμαθα για την αυτοκτονία του Βαγγέλη, οι στίχοι του Μάνου Ελευθερίου και η μουσική του Μίκη άρχισαν να κυλάνε μέσα μου. Με συγχωρείτε που δεν μπορώ να σχολιάσω την πολιτική κατάσταση, αλλά αυτό το λιντσάρισμα μου φαίνεται τόσο πολιτικό όσο η φαιά πανούκλα που υφέρπει στην κοινωνία μας. Ξέρω ότι και τα παιδιά του ΕΑΤ-ΕΣΑ έβγαζαν το "αντριλίκι" τους πάνω στο σώμα του Μουστακλή. Ξέρω ότι ο βασανιστής είναι ένα συμπλεγματικό πλάσμα, που επιβεβαιώνει τη δύναμη και την εξουσία του πάνω στο σώμα και στην ψυχή του αδύναμου. Ξέρω ότι θέλει να εξευτελίσει το διαφορετικό και ότι αισθάνεται άνετα στους κλειστούς χώρους. Τρέμει το φως και τον δημόσιο λόγο γιατί είναι ένα γυμνό φοβισμένο ζώο και η έκθεση στο "άλλο" το τρομάζει. Ο εξευτελισμός και η ταπείνωση είναι η επιβεβαίωσή του.

Φοβάμαι ότι αυτό το ψυχολογικό λιντσάρισμα που επιχειρείται ομαδικά και που μοιάζει με την επίθεση αγέλης αρπακτικών σε τραυματισμένο φυτοφάγο έχει τη βάση της σε κατάρρευση αξιών. Ακόμη και ο χουλιγκανισμός, η τυφλή βία της ανώνυμης μάζας, η δολοφονική βία εκπορεύεται από την απορρύθμιση του κοινωνικού φαντασιακού. Η καταστροφή του προσώπου ως επώνυμου, της ταυτότητάς του που κουβαλάει και εκφράζει το κοινωνικό πρόταγμα είναι η βάση μιας φοβισμένης ατομικότητας που κρύβεται μέσα σε ανώνυμες συλλογικότητες για να δράσει και να βγάλει το μίσος της...

Από την εποχή του Αριστοφάνη, που ζητάει από τους Αθηναίους να του δώσουν το βραβείο γιατί δεν σατίρισε χωλούς και αδύναμους, αλλά τον Κλέωνα τον Δερματά, τον πιο ισχυρό άνδρα της Αθήνας, που έστειλε τους μπράβους του να τον απειλήσουν, θεμελιώνεται μια αξία. Ότι η σάτιρα και ο διασυρμός του αδύναμου, του ιδιαίτερου, είναι φτηνή και χυδαία. Αντίθετα, αξίζει τον δημόσιο έπαινο η πάλη με τον ισχυρό. Τα παιδιά στα Γιάννενα λιντσάρισαν τον πιο ευάλωτο και η σχολή, οι καθηγητές, οι διευθυντές, η πολιτεία έμειναν παρατηρητές.

Ω, γλυκύ μου έαρ, που η άνοιξη του 2015 δεν σε βρήκε ζωντανό... Η άνοιξη που ο λαός μας, μετά τον βαρύ μνημονιακό χειμώνα, θα βγει με χαμόγελο στα χωριά του για τον Άδωνι ή τον Ιησού προσμένοντας να σημάνει ανάσταση.

Δεν ξέρω τι να πω. Μένω ενεός μπροστά στη βαρβαρότητα και τη φαιά πανούκλα. Θα κατάπινα πιο εύκολα τον φόνο πάνω σε μια σύγκρουση. Όμως αυτή η σκληρότητα με γεμίζει θλίψη. Γιατί αυτός ο λαός που τραγούδησε τη γενναιότητα είναι ο ίδιος ο λαός που κλαίει στα τραγούδια του για τον πόνο του αντιπάλου. Το έχω ξαναγράψει. Από τους Πέρσες ώς του Δράμαλη τη μάνα. Ίσως πρέπει να ξαναρχίσουμε από την αρχή. Από τις βασικές μας πηγές, τις αξίες που μας συνείχαν ως κοινωνία. Καλό ταξίδι, Βαγγέλη.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL