Του Μιχάλη Σιάχου
Αναμφισβήτητα, η 25η Γενάρη έχει ήδη καταχωρηθεί ως ιστορική μέρα για τον λαό, τη χώρα και την Αριστερά. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στέλνει πολλαπλά μηνύματα και προσφέρεται για εξαιρετικά πολιτικά συμπεράσματα.
Ο λαός όχι μόνο δεν φοβήθηκε, όχι μόνο δεν παγιδεύτηκε σε μια προεκλογική συζήτηση που κινήθηκε σχεδόν αποκλειστικά γύρω από ξερά οικονομικά μεγέθη, αλλά επανέφερε με τον πλέον εμφατικό τρόπο την πολιτική στο προσκήνιο. Κόντρα στους μονόδρομους και τις πολύ περιοριστικές επιλογές μέσα στις οποίες κινήθηκε η δημόσια συζήτηση σε όλη τη (σύντομη) προεκλογική περίοδο, απέδειξε με την ψήφο του ότι υπάρχουν κι άλλες δυνατότητες για τη χώρα.
Η ευρεία εντολή που απέσπασε ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε πολύ πιο πέρα από τις στοχοθεσίες που είχε θέσει. Με μια πιο συνολική ματιά, μπορούμε να πούμε ότι πήγε πιο πέρα ακόμα κι από τον ίδιο τον προγραμματικό του λόγο. Είναι μια ευρεία εντολή που ζητά από τον ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσει σε συνολικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα (την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο η αυτοδυναμία παίζεται). Είναι μια ευρεία εντολή που καθιστά αδιαπραγμάτευτη την ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ να ανταποκριθεί αταλάντευτα στη λαϊκή διαθεσιμότητα και κυρίως στην απαίτηση για πολιτική αλλαγή, δημοκρατία και εθνική κυριαρχία.
Επιπλέον, το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τη σημασία της λαϊκής διαθεσιμότητας και κυρίως συμμετοχής. Γι' αυτό ακριβώς, το συντριπτικό ποσοστό που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να το διαχειριστεί με τον παραδοσιακό κομματικό τρόπο, εκπροσωπώντας και καθησυχάζοντας, αλλά συντασσόμενος και συλλειτουργώντας. Το ιστορικό αίτημα για πραγματική συμπόρευση των πολιτικών δυνάμεων που κατέχουν την κυβέρνηση με τα κινήματα, τον λαό, την κοινωνία μπορεί και πρέπει να πραγματωθεί, μπορεί και πρέπει να δρομολογηθεί.
Το τέλος της Μεταπολίτευσης, που και τυπικά επισημοποιήθηκε με το χτεσινό αποτέλεσμα, ανοίγει έναν νέο πολιτικό κύκλο πολύ πιο απαιτητικό, πολύ πιο σύνθετο, πολύ πιο πολιτικό. Απαιτεί ακόμα πιο συνολικές οπτικές, ακόμα πιο συμμετοχικές διαδικασίες, ακόμα πιο συγκροτητικές πολιτικές.
Με τις πιέσεις για ενσωμάτωση και συμβιβασμούς να είναι δεδομένο ότι θα αυξηθούν κατακόρυφα, με τον διεθνή περίγυρο και τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς να διαμορφώνουν ένα εξαιρετικά πολύπλοκο πλαίσιο, είναι δεδομένο ότι η λαϊκή διαθεσιμότητα πρέπει όχι μόνο να αξιοποιηθεί, αλλά να ενισχυθεί με τον πιο ουσιαστικό τρόπο.
Με την ψήφο του ο ελληνικός λαός βροντοφώναξε ένα εκκωφαντικό «παρών». Η συντριπτική πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ, σε συνδυασμό με την τιμωρία του μνημονιακού πολιτικού συστήματος, κόντρα σε απειλές και εκβιασμούς, είναι μια ξεκάθαρη εντολή για καθολικές αλλαγές και ρήξεις, μια ξεκάθαρη εντολή για συνολικές πολιτικές σωτηρίας και ανάταξης της χώρας.
Το βροντερό «παρών» του λαού είναι μια εξαιρετικά σημαντική παρακαταθήκη, ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό όπλο, που αλλάζει εκ βάθρων τα αφετηριακά σημεία της όποιας διαπραγμάτευσης ή «διαπραγμάτευσης».
Η συγκρότηση ενός αριστερού πολιτικού ρεύματος, που θα συναρθρώνει και θα διαμορφώνει τους όρους συμπόρευσης λαού, κινημάτων και Αριστεράς, θα είναι ο καταλύτης της επόμενης μέρας και του επόμενου εξαιρετικά απαιτητικού πολιτικού κύκλου που μόλις άνοιξε.
Υπό αυτούς τους όρους, δεν επιτρέπεται στον ΣΥΡΙΖΑ να μην ανταποκριθεί στη λαϊκή απαίτηση για οριστική ρήξη με το σάπιο πολιτικό σύστημα που κατέρρευσε, δεν επιτρέπεται στον ΣΥΡΙΖΑ να μην ανταποκριθεί στη λαϊκή απαίτηση για δημοκρατία και συμμετοχή.
