Του Γιάννη Γ. Μπασκόζου
Αντιλαμβάνομαι να κυκλοφορεί στην κοινωνία, αλλά και σε ορισμένους αριστερούς ανθρώπους, η άποψη πως ό,τι ήταν να πάθουμε το πάθαμε και δεν μπορεί, δεν υπάρχει παρακάτω στην καταστροφή της κοινωνίας από τα Μνημόνια.
Την ίδια στιγμή η μνημονιακή συγκυβέρνηση και τα φερέφωνά της διακινούν με κάθε τρόπο την άποψη πως τα Μνημόνια τελειώνουν, η οικονομία παίρνει μπροστά και πως το success story δείχνει πως οι «θυσίες» του ελληνικού λαού έπιασαν τόπο και πως οι καλύτερες μέρες είναι προ των πυλών.
Ας το ξεκαθαρίσουμε. Δεν έχει «πάτο» το βαρέλι της μνημονιακής καταστροφής. Δεν τα έχουμε δει όλα αν συνεχίσουν να μας κυβερνούν οι μνημονιακοί συνεταίροι. Μνημόνιο είναι το πλέγμα νόμων και ρυθμίσεων που δένουν χειροπόδαρα την κοινωνία και έχουν στόχο να διασφαλίσουν τον αρχικό στόχο των εμπνευστών τους. Να παγιώσουν και να διαιωνίσουν τη λιτότητα, την εσωτερική υποτίμηση και το ξήλωμα δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Η πλήρης κατάρρευση των συντάξεων, η διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, η συνέχιση της κατάρρευσης δημόσιας υγείας και παιδείας, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας είναι μπροστά μας αν δεν τους σταματήσουμε.
Η «παράταση» του Μνημονίου, η «πιστωτική γραμμή» είναι σαφείς αποδείξεις πως η μνημονιακή συγκυβέρνηση έχει άρρηκτα συνδεδεμένη την ύπαρξή της με τις μνημονιακές δεσμεύσεις. Οι τροϊκανοί επισείουν συνεχώς τις μνημονιακές δεσμεύσεις, που μαζί συνομολόγησαν, και δεν τους κάνουν τη χάρη κάποιων «διευκολύνσεων». Η κοινωνική απονομιμοποίηση, η εσωκομματική αμφισβήτηση και η έλλειψη διάθεσης για οποιαδήποτε διαπραγμάτευση κάνουν επιτακτική την ανάγκη άμεσης δημοκρατικής ανατροπής.
Είναι πια σαφές. Οι Σαμαράς και Βενιζέλος θα κάνουν οτιδήποτε για να παραμείνουν στην κυβερνητική εξουσία. Θα χρησιμοποιήσουν την εξαγορά και τη δωροδοκία, θα προσπαθήσουν να αξιοποιήσουν ακόμα και τη «δυσχερή θέση» που βρίσκονται οι βουλευτές του ναζιστικού μορφώματος της Χ.Α. Το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό του πάλε ποτέ δικομματισμού και οι συνοδοιπόροι τους έχουν και προσωπικές αγωνίες και φόβους που τους κρατούν γαντζωμένους με κάθε τρόπο στην εξουσία.
Σε πολιτικό, προπαγανδιστικό επίπεδο δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να θολώσουν την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια μέρα μπορεί να μιλάνε για «συναίνεση» του ΣΥΡΙΖΑ με το σύστημα και σε λίγες ώρες να «ανακαλύπτουν» πόσο επικίνδυνος και «εξτρεμιστικός» είναι.
Όλες οι αναλύσεις, οι δημοσκοπήσεις αλλά και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δείχνουν πως ο λαός έχει εναποθέσει τις ελπίδες του για επιβίωση και ανάκαμψη στον ΣΥΡΙΖΑ. Το αίτημα να φύγουν οι μνημονιακοί συνεταίροι γίνεται όλο και πιο δυνατό και πλειοψηφικό. Με σημεία καμπής τις ευρωεκλογές και τη ΔΕΘ ο ΣΥΡΙΖΑ παγιώνει τη δυναμική της επόμενης κυβέρνησης.
Η πεποίθηση πως ΣΥΡΙΖΑ και Μνημόνια δεν πάνε μαζί είναι ισχυρή και καταλυτική. Η επιμονή στο ριζοσπαστικό πρόγραμμα και την αντιμνημονιακή δέσμευση, αλλά και η αποφασιστικότητα ανάληψης της κυβερνητικής ευθύνης εκτοξεύουν τη δημοσκοπική υπεροχή έναντι της Ν.Δ.
Δεν θα μας συγχωρήσει ο λαός οποιαδήποτε ολιγωρία και δισταγμό να φύγει η καταστροφική μνημονιακή συγκυβέρνηση. Δεν αντέχει άλλο ο κόσμος.
Στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας η δημοκρατική έκφραση της λαϊκής θέλησης, μέσα από τις εκλογές, αποτελεί απαραίτητο βήμα για να αλλάξει η κυβέρνηση.
Η αποφασιστικότητα του ΣΥΡΙΖΑ και η άρνηση οποιασδήποτε συναίνεσης με το κυβερνητικό μνημονιακό μπλοκ οφείλει να συνδυαστεί με τη μεγαλύτερη δυνατή ευελιξία προκειμένου να επιβληθούν εκλογές με αφορμή την αδυναμία συγκέντρωσης των 180 της προεδρικής πλειοψηφίας. Ταυτόχρονα οφείλουμε να επιμείνουμε στην οικοδόμηση της πιο πλατιάς κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας που θα μπορεί να στηρίξει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Το πολύπλοκο καθήκον της επιβολής εκλογών αλλά και της διασφάλισης όρων επιτυχίας στην τιτάνια προσπάθεια ανάταξης της κοινωνικής καταστροφής, σε όφελος των υποτελών τάξεων, από την ισχυρής πλειοψηφίας κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί το μεγάλο στοίχημα αλλά και την ιστορική υποχρέωση του ΣΥΡΙΖΑ, των μελών και της ηγεσίας του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί κάθε δημοκρατικό αντιμνημονιακό βουλευτή να αναλάβει την ευθύνη καταψήφισης της καταστροφικής μνημονιακής συγκυβέρνησης. Οφείλουμε να κουβεντιάσουμε μαζί τους, να σιγουρέψουμε το «τείχος» των τουλάχιστον 121 δημοκρατικών βουλευτών που αρνούμενοι την ενσωμάτωσή τους στη προεδρική πλειοψηφία των 180, θα οδηγήσουν στη δημοκρατική ανατροπή της συγκυβέρνησης.
Η φανερή αδυναμία της συγκέντρωσης των 180 «προθύμων» δημιουργεί πολιτικά αποτελέσματα και εντός της χώρας αλλά και διεθνώς. Αλλιώς αντιμετωπίζει και ο διεθνής παράγων τον ΣΥΡΙΖΑ όταν είναι η επερχόμενη κυβέρνηση, αλλά και άλλη ορμή και ελπίδα επικρατούν στον λαό μας όταν η επικείμενη ανατροπή φαίνεται και είναι άμεση ρεαλιστική δυνατότητα.
Ναι, δεν θα χαθούν όλα αν τελικά υπάρξει προεδρική πλειοψηφία, όμως ποιος αμφιβάλλει πως δεν πρέπει να χαθεί, έστω και προσωρινά, το σημερινό πολιτικό και ψυχολογικό πλεονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιος διαφωνεί πως τίποτα δεν είναι νομοτελειακό στη δυνατότητα μεγάλων αλλαγών, ποιος δικαιούται να υποτιμά την ανάγκη να μπει άμεσα φραγμός στη συνεχιζόμενη φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας και στην καταστροφή μισθωτών και μεσαίων στρωμάτων;
Διαβάζω με μεγάλη προσοχή το κείμενο του σεβαστού αρθρογράφου της "Εποχής", που στο κείμενο σκληρής πολεμικής στην αρθρογραφία της "Αυγής" της Κυριακής γράφει:
«Γιατί δεν μπορεί, άραγε, ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον πιο καθαρό τρόπο, να διακηρύξει δημόσια ότι, για συγκεκριμένους πολιτικούς λόγους, ζητάει από κάθε ανεξάρτητο βουλευτή και από κάθε κοινοβουλευτική ομάδα, που επιδιώκει τη δημοκρατική ανατροπή των Μνημονίων, να μην ψηφίσουν Πρόεδρο Δημοκρατίας σ' αυτή τη Βουλή; Χωρίς να τους υποσχεθεί τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μια συζήτηση για τη χάραξη κοινής πορείας με όσους μπορούν να βρουν βασικά, ουσιώδη κοινά στοιχεία στη βάση του προγράμματός του, πριν ή μετά τις εκλογές».
Μα αυτό ακριβώς προσπαθεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με κάθε πρόσφορο τρόπο. Αλλά, αν η συζήτηση για τη χάραξη κοινής πορείας με όσους μπορούν να βρουν βασικά, ουσιώδη κοινά στοιχεία στη βάση του προγράμματός μας καταλήξει θετικά πριν από τις εκλογές, τι θα εμποδίζει τότε την πολιτική συνεργασία μαζί τους; Τότε θα ανακαλύψουμε και άλλα προαπαιτούμενα;
Είμαι βέβαιος πως αυτό που γνωρίζουμε εμείς το γνωρίζει καλά και ο αντίπαλος. Οι «παρερμηνείες» και οι συκοφαντίες θα συνεχιστούν και θα ενταθούν. Χρειάζεται προσοχή από όλους μας, αποφυγή παραγοντισμών και προσωπικών η τασικών πολιτικών. Χρειαζόμαστε ενημερωμένο, μαζικό και συσπειρωμένο κόμμα.
Η εμμονή στις δεσμεύσεις της ΔΕΘ και η επεξεργασία συγκεκριμένων τρόπων υλοποίησης και σύνδεσης με το ριζοσπαστικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι απαραίτητη.
Η επιμονή στην ουσιαστική δημοκρατική δημόσια διαβούλευση αποτελεί μονόδρομο αν θέλουμε να κάνουμε συμμετόχους όσο το δυνατόν περισσότερους στην τεράστια προσπάθεια παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης για τον λαό και τη χώρα.
Μια μεγάλη κοινωνική και πολιτική συμμαχία θα είναι η «ασπίδα» για τη μακροημέρευση της αριστερής κυβέρνησης και για την υλοποίηση του προγράμματος ανακούφισης της κοινωνίας με αλλαγή παραγωγικού υποδείγματος και διακοπής των πολιτικών λιτότητας σε Ελλάδα και Ευρώπη.
* Ο Γιάννης Γ. Μπασκόζος είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ
