ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
Σήμερα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το Μνημόνιο κατέστρεψε το συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλάδας.
Όταν υποστηρίζαμε από την έναρξη του πρώτου Μνημονίου (Ν. 3845/2010) ότι το ασφαλιστικό σύστημα δεν θα έχει δυνάμεις μετά το 2015, ακόμη και συνδικαλιστικά ινστιτούτα το διέψευδαν δίνοντάς του βιωσιμότητα έως το 2025! Τότε ήταν παρακινδυνευμένο σε όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το «φορτίο» των λέξεων και τους ευφημισμούς των ρυθμίσεων.
Για τους προσεκτικούς όμως μελετητές του Μνημονίου και των εφαρμοστικών του νόμων, επρόκειτο περί σχεδιασμένης κατάρρευσής του από την τριαρχία των δανειστών και το εγχώριο μνημονιακό προσωπικό. Για να «περάσουν» μάλιστα τα «χειρουργικά» μέτρα αποδόμησής του, προβλήθηκαν συνήθη περιστατικά μικρής έκτασης (συντάξεις «μαϊμού» κ.ά.) ως γενικοί κανόνες, ώστε να προετοιμαστούν οι πολίτες για την κατεδάφιση του συστήματος δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης.
Στις χρόνιες πληγές του συνταξιοδοτικού -και κυρίως στη διαχρονική κακοδιαχείριση και λεηλασία των αποθεματικών των ταμείων- προστέθηκαν με το Μνημόνιο και τα εξής:
* Η αύξηση της ανεργίας κατά 17 μονάδες μέχρι σήμερα, με κάθε μία (1) μονάδα να αφαιρεί κατ' έτος τουλάχιστον 250 εκατ. εισφορές από το σύστημα.
* Η ραγδαία μείωση των μισθών πάνω από 25 μονάδες, με κάθε μία (1) από τις οποίες να αφαιρεί 150 εκατ. ευρώ εισφορές κατ' έτος από το σύστημα.
* Η έκρηξη της ανασφάλιστης και «μαύρης» εργασίας.
* Η ατυπία στο μεγάλο τμήμα των εργασιακών σχέσεων.
* Οι προσωρινές μορφές απασχόλησης, ευελιξίας και τα πεντάμηνα των ΕΣΠΑ των 510, 490 και 427 ευρώ αντίστοιχα, που σωρευτικά στερούν εισφορές 2 δισ. ευρώ κατ' έτος από το σύστημα.
* Η δραστική περικοπή της κρατικής επιχορήγησης προς τα ταμεία κατά 1,3 δισ. ευρώ για το έτος 2012, κατά 1,4 δισ. ευρώ περίπου για το 2013, κατά 2,1 δισ. για το 2014, κατά 1 δισ. περίπου για το 2015.
* Η μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 1,1%, με απώλειες για τα ταμεία που ανέρχονται στα 250 εκατ. ευρώ περίπου.
* Η μείωση των εργοδοτικών και εργατικών εισφορών κατά 3,9%, που σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2015-2018 (Ν. 4263/2014) θα στερήσει 974 εκατ. ευρώ από το σύστημα.
* Η κατάργηση των κοινωνικών πόρων υπέρ των Ταμείων Επικούρησης που θα στερήσει πόρους 700 εκατ. ευρώ τουλάχιστον από το σύστημα.
Όλες οι παραπάνω αιτίες συναθροιζόμενες οδηγούν το σύστημα σε κατάρρευση. Το σύστημα συντάξεων σε λίγους μήνες θα αδυνατεί να μείνει όρθιο με τις δικές του δυνάμεις (αποθεματικά και εισφορές). Το δημόσιο αναδιανεμητικό σύστημα έχει περιπέσει σε βαθιά κρίση λόγω Μνημονίου. Χρειάζεται άμεσα επαναρτίωση.
Η επιστροφή των αποθεματικών που «κουρεύτηκαν» με το PSI, στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά (περίπου 26 δισ. ευρώ) ως πρώτο βήμα θα αποτελούσε μια μεταβατική ανάσα για τα ταμεία.
Περαιτέρω, η ορθολογική τους οργάνωση με ευελιξία, αυτονομία και αυτοδιαχείριση, η σοβαρή και βέβαιη επένδυση των επιστρεφόμενων αποθεματικών του, η ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση των παροχών με πνεύμα ισότητας και δικαιοσύνης, θα αναστηλώσουν την πίστη των πολιτών στο δημόσιο σύστημα.
Γιατί η συρρίκνωση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, που αποτελεί συνάρτηση του εργασιακού συστήματος, των αξιοπρεπών αμοιβών και της πλήρους και ασφαλισμένης απασχόλησης, ισοδυναμεί με συρρίκνωση της Δημοκρατίας, αφού το κοινωνικό κράτος αποτελεί τον καλύτερο θεσμό της παρούσας και μελλοντικής πολιτικής κοινωνίας.
Επομένως, η οικονομική ανασυγκρότηση με την πλήρη και ασφαλισμένη απασχόληση, το σχέδιο επαναρτίωσης των αποθεματικών των ταμείων και η δημιουργία Εθνικού Ταμείου για την ενίσχυση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, αποτελούν τον δημοκρατικό, καθολικά αποδεκτό, δρόμο.
Κάθε άλλη συζήτηση ή πρόταση σήμερα είναι πλήγμα για το δημόσιο συνταξιοδοτικό μας σύστημα και δεν εγγυάται την καταβολή σταθερής και αξιοπρεπούς σύνταξης.
