Η υπόθεση της υποψηφιότητας Καρυπίδη έχει ξεφύγει από το ακριτικό πλαίσιο της Δυτικής Μακεδονίας και αποκτά διαστάσεις κεντρικού πολιτικού θέματος, που απειλεί την ευκρίνεια ακόμη και της φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ. Το καταρρέον πολιτικό κατεστημένο έσπευσε να εκμεταλλευτεί τις αντισημιτικές απόψεις, που με γραφικό και αφελή τρόπο έχει υποστηρίξει ο Θ. Καρυπίδης. Προκλήθηκε ακόμη και αδίστακτη παρέμβαση της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής, η οποία έφτασε στο σημείο να εξομοιώνει τεχνηέντως τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή! Πρόκειται για ανιστόρητη πολιτική συμπεριφορά, που στο όνομα κοντόφθαλμων πολιτικών σκοπιμοτήτων, "νομιμοποιεί" εκ του αντιθέτου τον ιστορικό αναθεωρητισμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ανάγκη να δώσει διαπιστευτήρια για τις ανθρωπιστικές και δημοκρατικές αξίες του πάνω στις οποίες στηρίζεται το πρόγραμμα και η δράση του για τη ριζική αλλαγή στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Αποφασίζει με βάση τις δικές του πολιτικές θέσεις και διαδικασίες, διασφαλίζοντας την πολιτική αυτονομία του. Γι' αυτό διαθέτει την ικανότητα να στοχάζεται και να αναστοχάζεται, να επιμένει στις ορθές επιλογές του, να αναγνωρίζει και να διορθώνει τυχόν λάθη του. Η πολιτική των συμμαχιών αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ συνθήκη της φυσιογνωμίας του. Στην παρούσα φάση εργάζεται, και μάλιστα αποτελεσματικά, για τη διαμόρφωση ευρέος φάσματος κοινωνικών - πολιτικών συμμαχιών σε δημοκρατική - αντιμνημονιακή κατεύθυνση, για να βγει η χώρα από την κρίση και να επαναθεμελιωθεί η Ε.Ε.
Όσο αλλοιώνεται η φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ από την ενοριακή, σχεδόν αυτοαναφορική, αντίληψη για τις συμμαχίες, άλλο τόσο υπονομεύεται από το άγχος για "συμμαχίες" τακτικού χαρακτήρα, που δεν υπηρετούν έναν ορίζοντα προοδευτικών αξιών. Η κρίση που βιώνει η χώρα βυθίζει την κοινωνία σε εσωστρέφεια, που επιτρέπει τη διάδοση οριζόντιων ιδεολογημάτων, απροκάλυπτων ανορθολογικών δοξασιών, όπως αυτή για το "ψέκασμα", καθώς και ποικίλλων θεωριών συνωμοσίας, όπου κεντρική θέση κατέχουν η ξενοφοβία και το ιστορικό πρότυπό της, ο (λανθάνων) αντισημιτισμός. Οι ίδιοι δαίμονες πριμοδοτούνται και στην υπόλοιπη Ευρώπη από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της λιτότητας. Η ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να σπρώξει προς τα αριστερά την κρίση εκπροσώπησης (σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου κερδίζει έδαφος η ακροδεξιά δημαγωγία) δοκιμάζεται καθημερινά.
Η υπόθεση της υποψηφιότητας Καρυπίδη στη Δυτ. Μακεδονία απειλεί να τραυματίσει το δημοκρατικό πολιτικό άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως εκφράζεται με τις υποψηφιότητες άφθαρτων και νέων προσώπων. Ακόμη, βαθύτερα, μπορεί να δημιουργήσει την εντύπωση μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ εν όψει της αριστερής διακυβέρνησης και να υπονομεύσει, εδώ, στην Ευρώπη και την Αμερική, το ριζοσπαστικό - αριστερό μήνυμα, που, κόντρα στις μεθοδεύσεις των αντιπάλων, κατορθώσαμε να δημιουργήσουμε, με πιο πρόσφατη την ευρωπαϊκή πρωτόγνωρη απήχηση της υποψηφιότητας Τσίπρα. Με επίγνωση των συνεπειών, συντεταγμένα, χωρίς εσωτερικές μάχες οπισθοφυλακών, ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να (επανα)τοποθετηθεί και να προλάβει. Να ανταποκριθεί ανόθευτα έναντι των λαϊκών ελπίδων, από το έδαφος του κριτικού ορθολογισμού και των δημοκρατικών αξιών της Αριστεράς.
