Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις της Public Issue για την "Εφημερίδα των Συντακτών" και της Pulse για το "Ποντίκι" δείχνουν πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ με διαφορά τριών έως τρεισήμισι μονάδων αντίστοιχα στην πρόθεση και την εκτίμηση ψήφου αλλά και στην παράσταση νίκης. Η τάση ενίσχυσης της διαφοράς υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται και από ορισμένα ποιοτικά στοιχεία, όπως η διαφορά τεσσάρων μονάδων στο ερώτημα ποια είναι η καλύτερη κυβέρνηση για την οικονομία (28% ΣΥΡΙΖΑ, 24% Ν.Δ).
Ωστόσο η τάση ενίσχυσης της πρωτιάς του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ είναι υπαρκτή, δεν δείχνει ότι το παιχνίδι έχει κριθεί. Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. συναθροιζόμενα είναι κοντά στο 50%. Επομένως είναι περιορισμένη, στη σημερινή φάση, η τάση ενίσχυσης ενός νέου τύπου δικομματισμού με δύο βασικούς πόλους, τη Δεξιά και την Αριστερά. Γύρω από αυτούς τους πόλους θα οικοδομηθούν οι πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες, που θα διαμορφώσουν τους νέους συνασπισμούς εξουσίας.
Η δεύτερη τάση είναι η μικρή εμπιστοσύνη διακυβέρνησης των πολιτών τόσο προς τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και προς τη Ν.Δ., η οποία μάλιστα υπολείπεται αρκετά των ποσοστών τους αν και ταυτοχρόνως πρέπει να επισημανθεί ότι η αποδοχή των δύο κομμάτων κυμαίνεται μεταξύ 35% και 37%, μεγέθη κάθε άλλο παρά αμελητέα. Αυτό σημαίνει ότι η κρίση πολιτικής εκπροσώπησης παραμένει ισχυρή. Είναι πιθανόν, όμως, η τάση αύξησης της διαφοράς υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ να ενισχύεται όσο πλησιάζουν οι εκλογές και τίθενται επιτακτικά τα πολιτικά διλήμματα.
Το τρίτο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι ειδικά στους αναποφάσιστους, όπως δείχνει η έρευνα της Pulse για το "Ποντίκι", η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. είναι μικρή, πράγμα αναμενόμενο. Τα ποιοτικά στοιχεία αυτού του δείγματος δείχνουν δυσπιστία προς τα δύο κόμματα. Αξίζει πάντως να επισημανθεί ότι και στους αναποφάσιστους τα ποσοστά "σωστή" ή "λανθασμένη" για την κατεύθυνση της πολιτικής που ακολουθείται είναι επίσης συντριπτική υπέρ της λανθασμένης (57% έναντι 30%), όπως δηλαδή συμβαίνει και με όσους δηλώνουν τι θα ψηφίσουν. Το στοιχείο αυτό δείχνει ότι το μεγαλύτερο τμήμα των αναποφάσιστων δεν πείθεται, μέχρι στιγμής, για την επάρκεια και την αξιοπιστία της εναλλακτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, αν και περίπου δύο στους τρεις θεωρούν λανθασμένη την ακολουθούμενη πολιτική. Όμως και το ένα τρίτο που τη θεωρεί σωστή είναι μια υπολογίσιμη βάση για τη Ν.Δ., πολύ περισσότερο που τη βλέπουμε να επαναλαμβάνεται παρά τις επιπτώσεις της ακολουθούμενης πολιτικής στο κοινωνικό σώμα.
Η τέταρτη διαπίστωση είναι ότι παραμένει υψηλό το ποσοστό της Χρυσής Αυγής παρά τις διώξεις εις βάρος στελεχών της. Η αυξημένη, σε σχέση με τη συνολική, επιρροή της στους νέους και η "γοητεία" που ασκούν τα ρατσιστικά και εθνικιστικά στερεότυπα στις νοικοκυρές και στα λιγότερο μορφωμένα στρώματα είναι άκρως ανησυχητικά στοιχεία και πρέπει να προσεχθούν ιδιαίτερα διότι υπάρχει ανάλογο ιστορικό παρελθόν στα φασιστικά κινήματα της Ιταλίας και της Γερμανίας, που αιματοκύλησαν την Ευρώπη.
Το πέμπτο στοιχείο αφορά την απήχηση των λεγομένων μικρότερων κομμάτων, που πιέζονται αλλά μπαίνουν στη Βουλή, με οριακή τη ΔΗΜ.ΑΡ., η οποία πληρώνει τους εσωτερικούς κλυδωνισμούς για κεντρικές πολιτικές επιλογές.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η κρίση εκπροσώπησης παραμένει ισχυρή και η έκβαση της πολιτικής αναμέτρησης ανοικτή. Ήδη πάντως το κύριο μέρος της κοινωνικής δυσφορίας βρήκε πολιτική έκφραση στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολίτες αναμένουν από τον ΣΥΡΙΖΑ εναλλακτικές προγραμματικές δεσμεύσεις με δυνατότητα υλοποίησης στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Απαιτούν προσήλωση σε δημοκρατικές αξίες και αξιώνουν διαφορετικό ήθος διακυβέρνησης στον αντίποδα της διαφθοράς και της διαπλοκής. Τα στοιχεία αυτά είναι αναγκαία, προκειμένου οι αναποφάσιστοι να υπερπηδήσουν το κλίμα φόβου και ανασφάλειας που εντέχνως καλλιεργείται από τη συντηρητική πλευρά και τους "θεσμούς" της ενημέρωσης.
