«Θα μείνουν τελικά για πάντα αυτά τα τρία: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Και από αυτά, το πιο σπουδαίο είναι η αγάπη».
Απ. Παύλος. Προς Κορινθίους ΙΓ 13.
Ο πρόσφατος θόρυβος για τις θρησκευτικές απόψεις πολιτικών ανέδειξε, κατά τη γνώμη μου, δύο θέματα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά σε καταγγελίες - ανακοινώσεις κ.λπ. της Ν.Δ., με μια λογική και επιχειρηματολογία, πολιτικά μεν ορθή και τεκμηριωμένη, αλλά τελικά με κίνδυνο να υπονομευτεί η ιδία η σοβαρότητά του. Στην ανοησία, την υπερβολή, την αντίφαση κ.λπ. δεν απαντάς με πολιτικά επιχειρήματα. Τα απαξιώνεις με χιούμορ, με δηκτικότητα, και δεν τα νομιμοποιείς με «σοβαρές» απαντήσεις.
Η Ν.Δ. αποδεικνύει περίτρανα το άγχος, τον πανικό και την απουσία στρατηγικής, όπου έχει οδηγηθεί από την πολιτική νομοτέλεια που πλέον δεν μπορεί να αντιστραφεί. Γι' αυτό κατεβάζει το πολιτικό επίπεδο κάτω από την επιφάνεια του βούρκου, προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει τα πλέον απίθανα επιχειρήματα με τα οποία πια γελούν και τα δικά της στελέχη.
Η καλύτερη μέθοδος για να απαντηθούν τα επιχειρήματά της πολλές φορές είναι να εντοπίσεις τον «πυρήνα» τους και να τα αντιστρέψεις. Δηλαδή να απαντήσεις (για παράδειγμα) στις δηλώσεις τους που (φανερά ή όχι) βρομάνε ρατσισμό με ανάδειξη του τι λέει η χριστιανική θρησκεία για τον ρατσισμό: «Ορθοδοξία και ρατσισμός είναι αδιανόητη σύζευξη. Η αντίθεση είναι πλήρης» (Ι. Χατζηφώτης "Ορθοδοξία, σκοταδισμός και ρατσισμός" σ. 42). Και για όσους κάνουν ξανά ότι δεν καταλαβαίνουν, αρκεί να αναδεικνύουμε συχνά τα όσα κάνει ο π. Αντώνιος και οι εθελοντές της «Κιβωτού» σε φτωχά παιδιά μεταναστών, χωρίς φυσικά να εξετάζουν τα θρησκευτικά τους πιστεύω. Οι φτερούγες αγάπης που απλώνει έχουν γίνει σύμβολο αλληλεγγύης, προσφοράς και αγάπης.
Αυτό που συστηματικά υποτιμούν οι σύγχρονοι φαρισαίοι, οι υποκριτές, οι φανατικοί θρησκόληπτοι και όσοι τηρούν τα τυπικά της χριστιανικής θρησκείας, αλλά αγνοούν την ουσία είναι ότι το πλέον σημαντικό είναι η ΑΓΑΠΗ. Σημαντική βεβαίως και η πίστη, αλλά ο Απόστολος Παύλος καθόρισε τη σειρά. Δηλαδή το να διαφημίζεις την πίστη σου, αλλά οι πράξεις σου να μη συμβαδίζουν με την αγάπη, την προσφορά, την αλληλεγγύη είναι ένα τίποτα. Σαφέστατα το αναλύει τόσο ο Απ. Παύλος στην επιστολή προς Κορινθίους, όσο και ο Μέγας Βασίλειος στην «ομιλία προς τους πλουτούντας», όσο και πολλοί άλλοι.
Για να επιστρέψουμε λοιπόν στα καθ' υμάς, χριστιανικό κριτήριο για έναν πολιτικό είναι η αγάπη που εκπέμπει η πολιτική του και όχι τα εσωτερικά του πιστεύω και οι υποκριτικές γονυκλισίες. Χωρίς να φτάσουμε βέβαια και στο σημείο να κρίνουμε πολιτικά κάποιους, με τη χρήση του δικού μας «χριστιανόμετρου» (καήκαμε άλλωστε από τα αριστερόμετρα), είναι πλέον καιρός ο ΣΥΡΙΖΑ να προβάλλει συστηματικά τα κοινά φιλοσοφικά σημεία της χριστιανικής θρησκείας με τις δικές του αρχές. Ας μη χαρίζουμε σε κανέναν τους αγώνες μας για τον συνάνθρωπο, την αλληλεγγύη, την προσφορά, την κοινωνική δικαιοσύνη (όχι βέβαια και την... ακτημοσύνη, που πολύ σωστά ζητά ο Μέγας Βασίλειος, όταν λέει ότι «όσο πλεονάζουν τα πλούτη σου, τόσο σου λείπει η αγάπη»). Ας προβάλλουμε τις συστηματικές παρεμβάσεις στελεχών της εκκλησίας που σε κομβικά θέματα (κινητοποιήσεις Κερατέας, Χρυσή Αυγή κ.λπ.) δεν δίστασαν να συγκρουστούν με κυρίαρχες αντιλήψεις και να σταθούν δίπλα στην κοινωνία.
Με τη μοναδική τιμητική ιδιότητα του μέλους του ΣΥΡΙΖΑ και χωρίς σπουδές θεολογίας, τολμώ να καταθέσω τις απόψεις μου γιατί στα θέματα αυτά αντί να είμαστε διαρκώς στην επίθεση, μερικές φορές πελαγοδρομούμε. Στην αθεόφοβη και αντιχριστιανική πολιτική του μίσους, της αδικίας, της φτώχειας και του ρατσισμού εμείς ας συμμαχήσουμε με όσους κατανοούν ότι «το πιο σπουδαίο είναι η αγάπη».
