Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.4°C21.6°C
2 BF 69%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ασθενής ομίχλη
19 °C
15.6°C20.8°C
2 BF 70%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
17.7°C19.8°C
4 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
25 °C
22.5°C24.8°C
2 BF 34%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
21 °C
20.9°C22.3°C
3 BF 46%
Τελικά φαίνεται πως υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο!
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Τελικά φαίνεται πως υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο!

Οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο με τα "χρυσά" δάνεια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου είναι ακόμα στην αρχή. Φρόνιμο είναι να μην προτρέχουμε, να αναμείνουμε την τελική κρίση της Δικαιοσύνης και κυρίως να μην λησμονούμε τις αρχές του δικαιικού συστήματος, σύμφωνα με τις οποίες κανείς δεν είναι ένοχος μέχρι να αποδειχθούν βάσιμες οι κατηγορίες εναντίον του και να καταδικαστεί από τα δικαστήρια. Αν και πολλές φορές τα στοιχεία βοούν, δεν θα ήταν φρόνιμο να προτρέχουμε. Ο νομικός μας πολιτισμός δεν είναι και δεν πρέπει να είναι λάστιχο.

Το ερώτημα είναι βεβαίως "τι έχουν τα έρμα και πεθαίνουν". Πώς γίνεται δηλαδή και αρχίζει να σπάει ένα απόστημα, που δεν είναι άλλο από τις σχέσεις συναλλαγής ισχυρών παραγόντων του συστήματος, τις οποίες σχεδόν όλοι κατήγγειλλαν αλλά ουδείς άγγιζε μέχρι σήμερα.

Σε εποχές κρίσης σπάει η εσωτερική συνοχή του συστήματος και οι εσωτερικές αντιθέσεις είναι σχεδόν αδύνατον να ελεγχθούν. Η κρίση λειτουργεί ως μαμή... Η ηγεμονία δεν είναι δυνατόν να αναπαραχθεί και οι ιδεολογικές επιλογές να γίνουν αποδεκτές ως "κοινή λογική" ή ως "φυσική τάξη", όπως θα έλεγε ο Γκράμσι. Ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάται η πλευρά των εσωτερικών αντιθέσεων σε ένα σύστημα, όχι μόνο γιατί είναι υπαρκτή, αλλά και γιατί γίνεται ισχυρότερη, λειτουργεί ως θρυαλλίδα, όταν συνδυάζεται με την επίδραση που έχει στους θεσμούς η αλλαγή των συσχετισμών. Η αντίληψη αυτή αμφισβητεί και μια δογματική πλάνη, την εργαλειακή αντίληψη των θεσμών, η οποία ενυπάρχει στη μαρξική κληρονομιά και ασκεί μέχρι τις μέρες μας μια "γοητεία", καθώς αρέσκεται σε μανιχαϊστικές, εύκολες προσεγγίσεις σύνθετων κοινωνικοπολιτικών φαινομένων.

Δεν είναι όμως αρκετή η αντίληψη των εσωτερικών αντιφάσεων για να εξηγήσει τις καταιγιστικές εξελίξεις, όπως τα "χρυσά" δάνεια του Τ.Τ. ή τις "χρυσές" μίζες στους εξοπλισμούς. Χρειάζεται να συντρέχει μια επιπλέον προϋπόθεση: η ανεξάρτητη λειτουργία ορισμένων θεσμών, εν προκειμένω των δικαστικών, ακόμη και αν αυτή η ανεξαρτησία περιορίζεται σε ορισμένους δυναμικούς και αδιάφθορους δικαστές. Κακά τα ψέματα, το προσωπικό παράδειγμα παίζει σημαντικό ρόλο. Άραγε θα είχε εξιχνιαστεί η δολοφονία του Λαμπράκη αν δεν υπήρχαν ο Σαρτζετάκης και δυο - τρεις μάχιμοι λειτουργοί του Τύπου;

Στην υπόθεσή μας τώρα έχουμε δυο δικαστίνες, την Ελένη Ράικου και την Πόπη Παπανδρέου, και έναν δικαστή, τον Γεώργιο Ανδρεάδη, που φαίνεται ότι διαθέτουν το απαραίτητο ανάστημα, το οποίο πρέπει να διακρίνει τους λειτουργούς της Θέμιδος. Ασφαλώς δεν είναι οι μόνοι. Υπάρχουν πολλοί δικαστές που τιμούν τον όρκο τους ή άλλοι που αναμένουν ένα "σήμα" για να σταθούν στο ύψος τους. Άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα διαβεβαιώνουν ότι οι τρεις αυτοί δικαστές δεν ελέγχονται ούτε υποκύπτουν στο γνωστό σύστημα, που ορισμένες φορές αφυδατώνει και ευτελίζει τους θεσμούς.

Ευχής έργο είναι όλα τα καλά λόγια να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και κυρίως να επιβεβαιώνονται διαρκώς, ώστε να ισχύει επιτέλους και στη χώρα μας η παροιμιώδης φράση: "Κι όμως, υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο", την οποία λέγεται ότι αναφώνησε ένας χωρικός όταν τελικά κατάφερε να δικαιωθεί για τις αυθαιρεσίες του αυτοκράτορα. Ακόμη κι αν δεν πρόκειται για ιστορικό γεγονός αλλά για επινόηση, η φράση έχει την αξία της.

Η έννοια της επαγρύπνησης ως δημοκρατικής αξίας ξεκίνησε -ίσως- από τον φιλελεύθερο στοχαστή Λοκ για να υποδηλώσει την αντίσταση απέναντι στην αυθαιρεσία του ηγεμόνα. Τον 20ό αιώνα υπηρετήθηκε και νοηματοδοτήθηκε εκ νέου από τον Καμύ, έναν επαναστατημένο διανοούμενο, ο οποίος τα έβαλε με τον σταλινισμό και όχι μόνο. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η επαγρύπνηση ως αξία του δημοκρατικού προτάγματος πρέπει να αποτελεί θεμέλιο της πολιτικής ηθικής κόντρα στις ολιγαρχικές τάσεις της εξουσίας σε όλες τις εκφάνσεις της πολιτικές, οικονομικές, πολιτισμικές.

Επιτέλους, το πουλόβερ άρχισε να ξηλώνεται...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL