Η δημόσια εκπαίδευση βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα και η χώρα σε τροχιά διάλυσης. Μέσα σε μια τετραετία «το δόγμα του σοκ», ο οδοστρωτήρας των Μνημονίων, οδήγησε στην κατεδάφιση του δημόσιου σχολείου. Ίσως σε καμιά άλλη περίοδο της Νεοελληνικής Ιστορίας η δημόσια εκπαίδευση δεν αμφισβητήθηκε, δεν υπονομεύτηκε τόσο απροσχημάτιστα και ωμά ως ανθρώπινο δικαίωμα και δημόσιο αγαθό.
Η συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, λειτουργώντας ως πολιορκητικός κριός των συμφερόντων του κεφαλαίου, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, απέλυσε 10.000 συναδέλφους μας αναπληρωτές. Ετοίμασε την απόλυση 1.992 καθηγητών των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ από τους 2.121 που έβγαλε το υπουργείο Παιδείας στη διαθεσιμότητα τον Ιούλιο, αφού κατήργησε αναίτια τους τομείς και τις ειδικότητές τους, αφήνοντας -αν τελικά ευοδωθούν οι εξαγγελίες- τουλάχιστον 464 εκπαιδευτικούς εκτός διαδικασιών επανατοποθέτησης, δείχνοντάς τους ουσιαστικά τον δρόμο της απόλυσης.
Με την αύξηση των δύο ωρών, χιλιάδες συνάδελφοι έγιναν σε μια νύχτα «υπεράριθμοι», έχασαν την οργανική τους θέση, με αδιαφανείς και παράνομες διαδικασίες μετατάχτηκαν, μετατέθηκαν υποχρεωτικά ή «τοποθετήθηκαν» προσωρινά, τρέχοντας μέχρι και σε έξι σχολεία ή σε άσχετες με την ειδικότητά τους υπηρεσίες. Για να βρουν και άλλους διαθέσιμους, καταργούν τις ΕΠΑΣ, συνεχίζουν να κλείνουν και να συγχωνεύουν τμήματα και σχολεία. Καταργούν κατά το δοκούν μαθήματα και ειδικότητες, αλλάζουν αναθέσεις, αυξομειώνουν τις ώρες των μαθημάτων. Μεθοδεύουν με σεμινάρια το «έκτρωμα» της αξιολόγησης-χειραγώγησης, της βαθμολογικής και μισθολογικής μας καθήλωσης.
Με αυταρχικούς μηχανισμούς πειθάρχησης (παρουσιολόγιο, my school, διώξεις, ποινικοποίηση αγώνων κ.ά.) επιβάλλουν τη μετατροπή των εκπαιδευτικών από ελεύθερα σκεπτόμενους παιδαγωγούς σε άβουλους ιμάντες μεταβίβασης των κυβερνητικών διαταγμάτων. Με το «νέο» εξετασιοκεντρικό Γενικό και Τεχνικό Λύκειο και το σχολείο της αγοράς ενισχύουν τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση και χαρίζουν ως φτηνούς και ανασφάλιστους εργαζόμενους τους ανήλικους μαθητές, βορά στους ιδιώτες, με τη μαθητεία. Ξανά, όπως και στη δεκαετία του '60, ένας στους τρεις μαθητές του Γενικού Λυκείου και ένας στους δύο του Επαγγελματικού θα οδηγούνται εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Αυτό που ζούμε σήμερα δεν είναι μόνο «εκπαιδευτικό πρόβλημα». Αντίπαλοί μας είναι το ΔΝΤ, η Ε.Ε., τα ξένα και ντόπια αρπακτικά. Είναι η κυβέρνησή τους με όλες τις «αποχρώσεις» της, οι κάθε λογής παράγοντές τους, που με διατάγματα, εκβιασμούς, τρομοκρατία, επιβάλλουν φτώχεια, ανεργία, δυστυχία στον λαό και στη νεολαία. Ο αγώνας μας για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, του δικαιώματός μας για αξιοπρεπή εργασία, για να έχει προοπτική, πρέπει να συγκρουστεί και να ανατρέψει τον πυρήνα των μνημονιακών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τη ζωή μας στηριγμένοι στις δικές μας δυνάμεις. Δεν υπάρχουν σωτήρες που θα μας «ανακουφίσουν» και μάλιστα με την έγκριση του συστήματος. Ήρθε η ώρα να βάλουμε οριστικά στο περιθώριο τον κυβερνητικό συνδικαλισμό. Δεν είμαστε πελάτες, αλλά πολίτες. Στηρίζουμε το πρωτοβάθμιο σωματείο μας, τις μαζικές γενικές συνελεύσεις, τη συλλογική δράση, δημιουργούμε σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, επιτροπές αγώνα υπεράσπισης του 12χρονου δημόσιου και δωρεάν σχολείου για όλα τα παιδιά, υπεράσπισης της Παιδείας, της Υγείας, της κατοικίας, της εργασίας. Ενισχύουμε το μαχητικό-αγωνιστικό πνεύμα που εκδηλώθηκε "από τα κάτω", ενάντια στον κυβερνητικό συνδικαλισμό και τη γραφειοκρατία.
Ζούμε μία από αυτές τις σπάνιες συγκυρίες όπου τα πάντα μπορούν και πάλι να ανατραπούν. Στον τόπο μας εμφανίζεται η δυνατότητα μιας πραγματικής ρήξης. Αυτό δεν μπορεί όμως να συμβεί αυτόματα. Και πρέπει να συμβεί τώρα! Το «αργότερα» σε σχέση με την προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς σημαίνει «ποτέ».
Αύριο, Πέμπτη 19 Δεκέμβρη, μέρα των εκλογών για τα Δ.Σ. των ΕΛΜΕ-Θ, δίνουμε μήνυμα ανατροπής. Η αλληλεγγύη είναι η δύναμή μας! Η λύση βρίσκεται στα χέρια της Αριστεράς!
* Ο Τρ. Τρανός είναι εκπαιδευτικός, πρόεδρος Γ' ΕΛΜΕ-Θ
