«Ο σκοταδισμός επικράτησε στην Ευρώπη του 2013»:
Εντίν Εστρέλα, ευρωβουλευτίνα
Αγαπητή Ευγενία,
Είναι δικαιολογημένος ο αφορισμός; Φαίνεται πως ναι. Μια πολύ σοβαρή εξέλιξη σημειώθηκε στις 10 Δεκεμβρίου στο ευρωκοινοβούλιο. Η Ολομέλεια, με οριακή, είναι αλήθεια, πλειοψηφία (334 έναντι 327 και 35 αποχές) απέρριψε την έκθεση της ευρωβουλευτίνας, Εντίν Εστρέλα, για τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα δικαιώματα. Τι ζητούσε η έκθεση, που είχε τη στήριξη των φεμινιστικών - γυναικείων και άλλων οργανώσεων της Ευρώπης; Πρόσβαση στη σεξουαλική αγωγή, αντισύλληψη και ασφαλή άμβλωση, όταν χρειαστεί. Σεξουαλική ζωή αξιοβίωτη, απαλλαγμένη από βία και διακρίσεις.
Όταν το ευρωκοινοβούλιο δεν αντέχει αυτά τα αυτονόητα για την ευρωπαϊκή πολιτική, αυτό σημαίνει ότι κάνει βήματα πίσω, προς έναν συντηρητισμό που εκπλήσσει. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε μέχρι τώρα τις πιο προοδευτικές θέσεις στα θέματα αυτά, όπως αποδεικνύεται από τις διεθνείς διασκέψεις και συναντήσεις. Και οι θέσεις αυτές απηχούν τη σοβαρή, συστηματική δουλειά που κάνουν οι φεμινιστικές - γυναικείες οργανώσεις στην ήπειρο. Και τώρα;
Αυτή η ψηφοφορία προχθές προειδοποιεί για τον κίνδυνο του πισωγυρίσματος. Μετά την οικονομία, την παρακμή του κοινωνικού μοντέλου, περνάμε στο ροκάνισμα, όπως φαίνεται, και της πολιτικής της ισότητας. Αν το ευρωκοινοβούλιο, ο θεσμός που είναι κοντύτερα παντός άλλου στους λαούς, υιοθετεί συντηρητική πολιτική, τι να περιμένουμε από την Επιτροπή και το Συμβούλιο;
Πού πάει η Ευρώπη; Σαλπίζει γενική αναδίπλωση σε όλους τους τομείς; Εγκαταλείπει φυσιογνωμικά της χαρακτηριστικά; Και αν με τους σημερινούς συσχετισμούς έχουμε αυτά τα αποτελέσματα, τότε με τη θρυλούμενη χειροτέρευση της πολιτικής γεωγραφίας του ευρωκοινοβουλίου στις επικείμενες εκλογές τι θα γίνει; Από πού θα κρατηθούμε; Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση οπισθοχωρήσει, η παγκόσμια κατάσταση θα μεταβληθεί προς το χειρότερο.
Προ της ψηφοφορίας οι οργανώσεις στην Ευρώπη είχαν κινητοποιηθεί και είχαν ζητήσει από τους ευρωβουλευτές-ίνες να υιοθετήσουν την έκθεση, διότι έβλεπαν τα σημάδια. Παρ' όλη την πίεση, δεν μπόρεσαν να αποσοβήσουν την εξέλιξη. Επικράτησαν, έστω με μικρή διαφορά, οι συντηρητικές δυνάμεις.
Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχαστεί το συμβάν ή να θεωρηθεί ένα επεισόδιο στη λειτουργία του σώματος. Αποτελεί σημείο καμπής. Οι οργανώσεις, η δραστήρια κοινωνία των πολιτών, έχει τους τρόπους να αντιδράσει. Να γνωστοποιήσει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, μέσω εκστρατείας πληροφόρησης, στις κοινωνίες των χωρών - μελών. Για να τιμωρήσουν οι πολίτες, ιδιαίτερα οι Ευρωπαίες γυναίκες, με την πολιτική τους αποδοκιμασία στις εκλογές, τις πολιτικές ομάδες που επέφεραν το πλήγμα στα δικαιώματα των γυναικών.
Και η τραγική ειρωνεία είναι ότι αυτή η ψηφοφορία έλαβε χώρα την Παγκόσμια Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Είθισται στις σημαδιακές αυτές επετείους να γίνονται δράσεις και να αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες από τις κυβερνήσεις και τους θεσμούς που προσαρμόζουν τις πολιτικές στο νόημά τους. Εδώ είχαμε αντί του μάννα χολή, πρόκληση και πλήγμα κατά της ισότητας.
Για να επιβεβαιωθεί το ρηθέν, ότι μέσα στο γενικό χάος που έχει εγκατασταθεί στην ευρωπαϊκή ζώνη κινδυνεύουν και οι θεωρούμενες ως κατακτήσεις στον τομέα της ισότητας και των ίσων ευκαιριών. Πώς να το κάνουμε; Δεν είναι δυνατόν η έμφυλη ισότητα να είναι μια ευτυχισμένη νησίδα σε ένα πέλαγος προϊούσας παρακμής...
ΜΕΛΙΝΑ ΒΟΛΙΩΤΗ
