Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
24 °C
22.0°C24.8°C
3 BF 39%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
22 °C
21.0°C24.2°C
2 BF 52%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
18.8°C20.5°C
4 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
20 °C
19.3°C19.8°C
5 BF 60%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
22.9°C24.0°C
3 BF 33%
Τραυματίζοντας τη Δημοκρατία
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Τραυματίζοντας τη Δημοκρατία

Rednotebook.gr

Στις 5 Δεκεμβρίου, και από το στόμα του προέδρου του μονομελούς δικαστηρίου, κ. Ζαγοριανού, μας ανακοινώθηκε η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου, κοινώς της Πολιτείας, υπέρ των αστυνομικών της ομάδας Δέλτα που στις 5.5.2010 εισέβαλαν στα γραφεία του Δικτύου, τραμπούκισαν και τραυμάτισαν τον κόσμο, βανδαλίσαν το χώρο και... έφυγαν πανυγηρικά, όπως ακριβώς και αθωώθηκαν.

Ως πολίτης αυτής της χώρας, και ως μελος του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, είμαι επιεικώς εξοργισμένη. Και είμαι εξοργισμένη, όχι γιατί υπέστην τον πιο σοβαρό τραυματισμό -εξάλλου θα μπορούσε να ήταν στη θέση μου οποιαδήποτε από εμάς-, αλλά γιατί η αθώωση αυτή, όπως και η ακροαματική διαδικασία που προηγήθηκε, είναι σκανδαλώδης. Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά γιατί.

Είναι σκάνδαλο...

* Να έχουμε πλήρη αθώωση σε ένα περιστατικό ακραίας αστυνομικής αυθαιρεσίας και βιαιότητας που στηρίχτηκε πολλαπλώς και επαρκώς από την Πολιτική Αγωγή με ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία (φωτογραφικό υλικό, μαρτυρίες, πινακίδες κυκλοφορίας, ταυτοποίηση του δράστη). Μια υπόθεση στην οποία επιπλέον υπήρχε ένας βαρύς τραυματισμός πολίτη -που θα μπορούσε να έχει ακόμη και μοιραία κατάληξη- από δημόσιους λειτουργούς που δεν είχαν καμία δουλειά να εισέλθουν σε ιδιωτικό χώρο.

* Να αντιμετωπίζονται οι μάρτυρες κατηγορίας από το δικαστήριο ως κατηγορούμενοι.

* Να προκύπτουν κραυγαλέες αντιφάσεις και να εκστομίζονται εξόφθαλμα ψεύδη από την πλευρά των κατηγορουμένων και, παρά ταύτα, να γίνονται αποδεκτά από την έδρα χωρίς η τελευταία να προχωρά σε οποιαδήποτε διερεύνηση.

* Να κυκλοφορεί, πριν ακόμη τη λήξη της δίκης, ο κ. Γκόβας που αναγνωρίστηκε ως υπεύθυνος για τον τραυματισμό, σαν μπράβος στα Εξάρχεια, απειλώντας και βρίζοντας ανεξέλεγκτος, δίνοντας εν τέλει ένα δείγμα εργασίας για το τι θα σημαίνει μια αθώωση.

Είναι επιεικώς φαιδρό...

* Να θεωρούνται ως έκνομες δράσεις οι παρουσιάσεις βιβλίων και τα μαθήματα ελληνικών και χορού και να αντιπαραβάλλονται (όπως κι έγινε κατά την ανάγνωση εγγράφων από τις δύο πλευρές) στην καταγεγραμμένη και από διεθνείς φορείς ακραία αστυνομική βία.

* Να επικαλούνται την οικογενειακή κατάσταση και τις αποδοχές, για να παρουσιάσουν ως παιδιά του λαού ένα μάτσο τραμπούκους που ανήκουν στο πιο διεφθαρμένο κομμάτι του Ελληνικού Δημοσίου, και οι οποίοι, παρά την κρίση, αυξάνονται και βρίσκονται στο απυρόβλητο, αντίθετα με όλους τους άλλους που καθυβρίζονται ως επίορκοι.

* Να συκοφαντείται το Δίκτυο -σύμφωνα με Δελτία Τύπου των αστυνομικών- ότι προπηλάκισε την εισαγγελέα και ότι στοχοποίησε τον κ. Ιωάννη Πορτοκάλη, συνήγορο υπεράσπισης. Ένας τέτοιος ισχυρισμός δεν λέει βέβαια κάτι για το Δίκτυο, του οποίου αποδεδειγμένα η δράση γίνεται επώνυμα και στη δημόσια σφαίρα. Αποκαλύπτει όμως τα όρια της αστυνομίας και την εξοικείωσή της με συμμορίτικες και παρακρατικές πρακτικές.

Είναι κατάντια για τη χώρα...

* Ότι οι Έλληνες δικαστές παίρνουν αποφάσεις στη βάση των πολιτικών τους πεποιθήσεων, παραβλέποντας τα περιστατικά και τα αποδεικτικά στοιχεία.

* Ότι η εισαγγελία της Ελληνικής Δημοκρατίας στο πρόσωπο της κ. Παππού νομιμοποιεί την αστυνομική αυθαιρεσία και ότι θεωρεί κάποιους πολίτες «περιθωριακούς», άρα και χωρίς δικαιώματα...

* Ότι το δικαστήριο δεν διστάζει να οδηγηθεί σε μη λογικά συμπεράσματα, όπως ότι τις καταστροφές τις προκαλέσαν τα ίδια τα μέλη του Δικτύου και ότι ο τραυματισμός προέκυψε είτε «από συνωστισμό» είτε «υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες», προκειμένου να αποδεχτεί πάση θυσία το τεκμήριο αξιοπιστίας της αστυνομίας.

* Ότι η ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας δίνει στα σώματα ασφαλείας -όπως κατατέθηκε- εντολές εφιαλτικές, όπως «Ισοπεδώστε τους όλους, μπείτε σε πολυκατοικίες, μην αφήσετε κανέναν στον δρόμο, να είστε οδοστρωτήρες. Ενεργήστε όπως ξέρετε».

Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, είμαι εξοργισμένη, γιατί ως πολίτης καταφεύγω στη «Δικαιοσύνη» για μια υπόθεση εξόφθαλμης αυθαιρεσίας και βίας -εν προκειμένω όντως επίορκων- δημόσιων υπαλλήλων και αυτό που εισπράττω είναι ο εμπαιγμός.

Η αθωωτική απόφαση δείχνει ότι δεν υπάρχει Δικαιοσύνη. Υπάρχει συνενοχή. Ο ίδιος δικαστής που θεώρησε αξιόπιστο τον Χριστοφοράκο θεωρεί αξιόπιστη και την αστυνομία. Την ίδια αστυνομία που ισχυριζεται ότι δεν ήταν παρούσα όταν δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας, ότι ο Αυγουστίνος Δημητρίου χτυπήθηκε από ζαρντινιέρα, ότι δεν γίνονται βασανιστήρια στα τμήματα και τόσα άλλα, και που τελικά είναι υπεύθυνη για κατά συρροή εγκληματικά περιστατικά.

Αυτή ωστόσο η ατιμωρησία, η ανοχή, η έμμεση επιδοκιμασία από πλευράς της πολιτείας των «λειτουργών» της σε βάρος της κοινωνικής ειρήνης, της ασφάλειας των πολιτών και της ισότητας όλων έναντι του νόμου συνιστούν την κατάργηση του κοινωνικού συμβολαίου και την αυτοαναίρεση της πολιτείας. Πράγμα που βέβαια είναι συνεπές και με όλα τα φαινόμενα που βλέπουμε να επικρατούν, δηλαδή μια διακυβέρνηση που ασκεί εξουσία με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου υπό μόνιμο καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, εφαρμόζοντας το δόγμα της «μηδενικής ανοχής», του «Νόμου και της Τάξης», εξαθλιώνοντας το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και τραυματίζοντας τη Δημοκρατία.

Άρθρο της Μυρτώς Λαζαρίδου 9.12.2013

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL