Της Ευγενίας Λουπάκη
Από το ανοιχτό παράθυρο εισβάλλει ενοχλητικό και γνώριμο ταρατατζούμ. Έρχεται 28η Οκτωβρίου, γυμνάσιο - λύκειο πολύ κοντά και κάνουν πρόβα για την παρέλαση. Μαζί με το ντάμπα-ντούμπα, το χαχανητό πάει σύννεφο. Δυο ώρες και βάλε, γύρω-γύρω στη γειτονιά, φλερτάροντας περισσότερο παρά προβάροντας το περίφημο "βήμα"- το στρατιωτικό βήμα με το οποίο πρέπει να παρελάσουν στην κεντρική πλατεία, μπροστά στους "επισήμους". Όπως γίνεται δεκάδες χρόνια τώρα στη χώρα μας. Και πουθενά αλλού στην Ευρώπη.
Άκουγα τα χαριεντίσματα και θυμόμουν ότι έτσι ακριβώς κάναμε κι εμείς: πηγαίναμε με το ζόρι στην παρέλαση και το κίνητρό μας ήταν το άλλο φύλο. Αλλά δεν την αμφισβητήσαμε ποτέ. Όχι στον πυρήνα, αλλά ούτε στον φλοιό τής εμφανώς παράλογης αυτής τελετής τολμήσαμε ποτέ ν' ακουμπήσουμε. Δεν σκεφτήκαμε ποτέ ποιος ο λόγος να γιορτάζουμε το ΟΧΙ, με βήμα ρυθμικό, με ομοιόμορφα λευκά-μπλε ρούχα, υπό το παράφωνο συνήθως μαρς μιας μαθητικής μπάντας. Για τη στρατιωτική παρέλαση ούτε κατά διάνοια -κι ας ήταν απλώς μια φιγούρα πανάκριβη. Μόνο ο αιρετικός ΣΥΡΙΖΑ των τελευταίων χρόνων έβαλε το θέμα των παρελάσεων κι αυτό με ζόρια - μη μας πούνε "δεν είστε πατριώτες".
Ποιοι; Αυτοί που σφετερίστηκαν τον τίτλο του πατριώτη, μαζί με την εξουσία που τους έδωσαν κατ' απονομή και με τη δύναμη της υπεροπλίας τους οι Αγγλοαμερικάνοι νικητές του πολέμου ενάντια στον ναζισμό... Σε ποιους παρέδωσαν την εξουσία; Σ' αυτούς ακριβώς που συνεργάστηκαν με τον ναζισμό, που φόρεσαν γερμανικές στολές, που φόρεσαν κουκούλες και κατέδωσαν Έλληνες αντιστασιακούς, που πλούτισαν από τη μαύρη αγορά την ώρα που οι Έλληνες πέθαιναν από την πείνα. Κι οι άλλοι που πήραν τα βουνά και πολέμησαν τον εισβολέα, που έμειναν στις πόλεις οργανώνοντας την επιβίωση και την αντίσταση, τι έγιναν αυτοί; Εξορίες, φυλακές, προσφυγιά, εκτελεστικά αποσπάσματα. Διότι οι συνεργάτες των Γερμανών έγιναν νικητές του εμφυλίου. Κατ' απονομήν, είπαμε.
Σε ποιο βιβλίο, ποιας Ιστορίας, ποιας τάξης, πότε τα μαθαίναμε αυτά; Ποτέ και πουθενά, με καμία κυβέρνηση. Ούτε επί των πρώτων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ διδασκόταν η αλήθεια για την Εθνική Αντίσταση -προτιμήθηκαν οι περιβόητες "συντάξεις" προς τους αντιστασιακούς, που έφερναν ψήφους.
Είμαστε η μοναδική χώρα που δεν γιορτάζει την απελευθέρωσή της, αλλά την ημέρα κήρυξης του πολέμου. Κι αν εμείς οι μεγαλύτεροι μαθαίναμε ότι το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς, τα σημερινά παιδιά, θα μάθουν ότι αυτός ήταν ένας μεταρρυθμιστής που προσπαθούσε να τα βρει με τους ακραίους. Θα μάθουν ότι το ΕΑΜ ιδρύθηκε με πρωτοβουλία των Άγγλων! Διότι αυτά γράφει η κατά Σαμαράν Ιστορία της ΣΤ'Δημοτικού, όπως κατήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν, λοιπόν, σκεφτόμαστε Χρυσή Αυγή, εκτός από "Μνημόνιο", ας σκεφτόμαστε και την Ιστορία. Και την άγνοιά της αλλά και τη συνέχειά της. Διότι οι "νικημένοι νικητές" και οι απόγονοί τους ήταν παρόντες όλα αυτά τα χρόνια. Άλλοι μεταμφιεσμένοι, άλλοι μεταλλαγμένοι. Με το όπλο παρά πόδα...
