«Για την Αριστερά, η απάντηση στην οικονομική κρίση λόγω Covid δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από την πράσινη μετάβαση» επισημαίνει στην «Αυγή» ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Κόκκαλης μεταφέροντάς μας την εικόνα από την πορεία των διαπραγματεύσεων για το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Παράλληλα, ο Π. Κόκκαλης τονίζει ότι λόγω της πανδημίας «αναδείχθηκαν οι ανεπιθύμητες συνέπειες της ανολοκλήρωτης πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης», ενώ μας δόθηκε επίσης «μια γεύση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης».
Ο ευρωβουλευτής σημειώνει ότι η Ε.Ε. είναι πρωτοπόρος στις πρωτοβουλίες αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Υπογραμμίζει όμως ότι «αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής, πρέπει να γίνουμε ακόμα πιο φιλόδοξοι, όσον αφορά τους στόχους μας».
Συνέντευξη στον Κώστα Παπαγιάννη
Ποια είναι η εικόνα που έχετε από τις διαπραγματεύσεις σε επίπεδο Ε.Ε. για το Ταμείο Ανάκαμψης; Σε ποια κατεύθυνση πιέζει το Ευρωκοινοβούλιο και η ευρωομάδα της Αριστεράς;
Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως η Ευρώπη αποφάσισε να προχωρήσει σε αμοιβαιοποίηση των βαρών για την ανάπτυξη της οικονομίας. Το Ταμείο δεν λέγεται Ταμείο Ανάκαμψης, όπως έχουμε συνηθίσει να το λέμε, αλλά Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Αυτό το δεύτερο συστατικό είναι που προσθέτει τη νέα κατεύθυνση, που θα δώσει την απαραίτητη δυναμική ανάπτυξης στην Ευρώπη. Για την Αριστερά, η απάντηση στην οικονομική κρίση λόγω Covid δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από την πράσινη μετάβαση. Η μετάβαση αυτή πρέπει να γίνει με δίκαιο τρόπο, χωρίς ν’ αφήνει κανέναν πίσω. Εξίσου σημαντικό είναι πως στη δεδομένη, δύσκολη συνθήκη, που βιώνουμε άπαντες, όλες οι πολιτικές ομάδες -με εξαίρεση τους φασίστες και τους ακραίους συντηρητικούς- επιμένουμε στην τοποθέτηση της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας στο επίκεντρο του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Είναι εξόχως ενθαρρυντικό που η υλοποίηση των επενδύσεων του Ταμείου θα γίνει μέσα από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άρα υπό την επίβλεψη του Ευρωκοινοβουλίου. Το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο, με τη σειρά του, πιέζει, ώστε να παραμείνει το ύψος του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας στα σημερινά επίπεδα, διατηρώντας την αναλογία δανείων και επιχορηγήσεων. Επιπλέον πιέζει ώστε το βάρος της ανασυγκρότησης αυτής να χρηματοδοτηθεί από τη δημιουργία νέων ίδιων πόρων, όπως ο φόρος στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές ή ακόμα ο φόρος για τον άνθρακα και τα πλαστικά. Τα παραπάνω θα επέτρεπαν να γίνει ένα αποφασιστικό βήμα προς περισσότερη φορολογική δικαιοσύνη στην Ευρώπη. Γιατί το βάρος της αποπληρωμής δεν θα πρέπει να βαρύνει τις μελλοντικές γενιές. Η ευρωομάδα της Αριστεράς, όχι μόνο συμμετέχει σε αυτή τη συζήτηση, αλλά είναι και ζωτικό κομμάτι της προοδευτικής συμμαχίας, που διεκδικεί ένα ανθεκτικότερο και δικαιότερο μέλλον για όλους.
Κατά την άποψή σας, ποια «ανοιχτά ζητήματα» σε περιβαλλοντικό και κοινωνικό επίπεδο ανέδειξε η πανδημία του κορωνοϊού και ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασαν οι ευρωπαϊκές χώρες και η Ε.Ε.;
Προφανώς, αναδείχθηκαν οι ανεπιθύμητες συνέπειες της ανολοκλήρωτης πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης. Διαπιστώσαμε, με τον σκληρότερο τρόπο, πως η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει εντέλει να έχει κοινή πολιτική και για την Υγεία. Έτσι, αυτή τη στιγμή γίνονται τα πρώτα βήματα με την πρόταση της Επιτροπής για ένα νέο πρόγραμμα για την Υγεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το EU4Health, για το οποίο μάλιστα μόλις εκδόθηκε ψήφισμα του Κοινοβουλίου στην Ολομέλεια του Ιουλίου.
Επιπλέον, η πανδημία μάς έδωσε μια γεύση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης. Μιας κρίσης που δεν αντιμετωπίζεται ούτε με σύνορα ούτε με εθνικές πολιτικές, αλλά με συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, με αλληλεγγύη, με πρόληψη και έγκαιρη επένδυση στον μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας μας. Εφόσον υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση, έχουμε την απαραίτητη γνώση και τα εργαλεία για να προλάβουμε τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, είτε αυτές εμφανίζονται με τη μορφή ενός ιού είτε με τη μορφή ακραίων καιρικών φαινομένων είτε με τη μορφή πυρκαγιών στον Αμαζόνιο. Έχουμε τη γνώση και τα εργαλεία για να δημιουργήσουμε ανθεκτικές κοινωνίες. Χρειαζόμαστε καλύτερη προετοιμασία απέναντι σε απειλές για τις οποίες μας έχει προειδοποιήσει η επιστημονική κοινότητα εδώ και πολλά χρόνια.
Παράλληλα με την κρίση που προκάλεσε η πανδημία, υπάρχει η διαρκής κλιματική κρίση. Ποια η εκτίμησή σας για τη στάση της Ε.Ε. και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής;
Η ευρωπαϊκή πολιτική εδράζεται πλέον στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, τον οδικό χάρτη για τον ριζικό μετασχηματισμό της οικονομίας με τρόπο ασφαλή για τον άνθρωπο και ανθεκτικό για την ίδια την οικονομία και κατ’ επέκταση την κοινωνία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή τη στιγμή, σε παγκόσμια κλίμακα, είναι πρωτοπόρος και έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο σε σχέση με τη μείωση των εκπομπών αερίων και μάλιστα φιλοδοξεί να είναι η πρώτη ήπειρος με μηδενικές εκπομπές μέχρι το 2050 το αργότερο. Ωστόσο, ο χρόνος είναι λίγος και το διακύβευμα τεράστιο. Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής, πρέπει να γίνουμε ακόμα πιο φιλόδοξοι, όσον αφορά τους στόχους μας. Αυτή τη στιγμή, σε επίπεδο κυβερνήσεων, βλέπουμε τις προοδευτικές κυβερνήσεις να προχωρούν σε κλιματικούς νόμους και στις απαραίτητες κανονιστικές και ρυθμιστικές μεταρρυθμίσεις, ενώ, αντίθετα, οι συντηρητικές κυβερνήσεις, και ειδικά εκείνες που είναι κοντά στον εθνολαϊκισμό, τείνουν προς ένα ιδιότυπο είδος άρνησης, όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. Αυτή είναι μια δυσοίωνη προοπτική για όλους μας, στην οποία πρέπει να αντισταθούμε. Είναι καιρός οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε τώρα να γίνουν επιτέλους αντιληπτές τόσο από τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων όσο και από την κοινωνία στο σύνολό της.
