Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
21.7°C26.3°C
2 BF 38%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.6°C24.9°C
3 BF 38%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
19.4°C24.3°C
2 BF 55%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.4°C21.6°C
2 BF 64%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
22 °C
21.9°C23.5°C
0 BF 37%
Διάλογος με κεντρώους
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Διάλογος με κεντρώους

Με πρόφαση υπαρκτά κοινωνικά ρήγματα (πολυετής οικονομική και αξιακή κατάρρευση), ευρείες μάζες μικροαστικών στρωμάτων στρέφονται σε «σταθερές», σε αντιδραστικές έννοιες, με τις οποίες μεγάλωσαν, νομίζοντας ότι μέσα από αυτές (μέσω δηλαδή της ανασύστασης ενός πολιτικού μουσείου κέρινων ομοιωμάτων «Mαντάμ Τισό») ανασυστήνουν έναν κόσμο ολόκληρο, αυτόν του αυταρχικού μοντέλου παιδείας, αυτόν ενός τσαμπουκαλίδικου νεοπλουτισμού, έναν κόσμο εντός του οποίου κάποτε επιβεβαιώνονταν.

Ανακαλούν το ομοίωμα αυτού που κάποτε τους επιβεβαίωνε. Μια διαδικασία στρέβλωσης και νεοπλασίας. «Να γίνουμε κράτος», «να δείξουμε πυγμή», «να τσακίσουμε τους...» - τους όποιους. Αυτούς που «δεν γουστάρουμε», αυτούς «με τους οποίους διαφωνούμε».

Αυτή η ιδεολογική και πολιτική μετατόπιση είναι βαθιά, συχνά είναι απεξαρτημένη από τις κομματικές στοιχίσεις. Δεν έχει σχέση με τα τυπικά γνωρίσματα των νεοφασιστικών στερεότυπων, δεν είναι πάντα αναγνωρίσιμη. Πρόκειται για έναν υφέρποντα βιαιοκεντρικό ριζοσπαστισμό. Σήμερα ο νεοφασισμός είναι αρκετά ευρύς, συχνά αγνώριστος, παραλλαγμένος - ελπίζω όχι ηγεμονικός.

Έχω ξαναπεί ότι τα συντηρητικά κόμματα αφενός μεν πολλαπλασιάζονται (που σημαίνει ότι αποκτούν μια μορφολογική ευρύτητα), αλλά αφετέρου, και για λόγους καιροσκοπισμού, θα προσαρμόζουν το λεξιλόγιο και την πολιτική τους προς τα δεξιά του ιδεολογικού φάσματος. Πρωτεϊκές μεταλλάξεις με τις οποίες προσπαθούν να αναπαράγουν τη δομή και την κοινωνική τους εγγραφή. Αυτό όμως δεν είναι ποσοτικό φαινόμενο, αλλά ποιοτικό. Προσπαθώντας τα συντηρητικά κόμματα να εσωτερικεύσουν τις ακροδεξιές θεωρήσεις (όπως είπαμε, για λόγους εκλογικής αυτοσυντήρησης) εντέλει τις αναδιπλασιάζουν, τις νομιμοποιούν. Τα συντηρητικά κόμματα γίνονται οι ξενιστές, οι άτυποι αγωγοί διασποράς κωδίκων που καταλήγουν στην ακρότητα. Δίνοντας στον κόσμο (σε ένα μέρος του κόσμου, σε ένα ορισμένο κοινό) αυτό που θέλει να ακούσει, του στερεώνουν όλες τις ιδεολογικές παρεκτοπίσεις, στρεβλώσεις.

Τα κόμματα της Αριστεράς, ιδίως στην πρωτότυπη ελληνική περίπτωση (αλλά και στην πορτογαλική, την ισπανική, την κυπριακή), πρέπει να αφομοιώσουν τολμηρά τον κεντρώο πολίτη όχι, όπως πολλοί κοντόφθαλμοι νομίζουν, για λόγους πολιτικαντισμού (παίρνω τους κεντρώους αφού η Δεξιά προσπαθεί να στεγάσει την Ακροδεξιά και την Κεντροδεξιά).

Η Αριστερά πρέπει να αφομοιώσει τους κεντρώους, τους πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται στο πολιτικό μέσον, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους ως δύναμη μεταρρυθμιστική, που ηθικοποιεί το κράτος και εισηγείται λειτουργικές κατευθύνσεις στην οικονομία και τη διοίκηση.

Η Αριστερά, αποκλίνοντας από τα μοντέλα της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας, πρέπει να κερδίσει τον πολίτη των «αγαθών» αστικών επιλογών, των στοιχειωδών ποιοτικών ιεραρχήσεων. Αυτό δεν καθιστά την Αριστερά λιγότερο «αριστερά», αλλά καθιστά τον κεντρώο πολίτη, αυτόν που την εμπιστεύεται ακόμα κι αν δεν συμφωνεί σε πολλά μαζί της, περισσότερο ανοιχτό, του επιτρέπει την ιδεολογική και πολιτιστική ανάπτυξη, εκτός του ότι δημιουργεί μια κοινωνική φραγή στη δεξιά επέκταση.

Είναι απλό. Δεν πρέπει να ηγεμονεύσει η ακρότητα. Η ακρότητα είναι η ευνοϊκή συνθήκη για μια ευρεία ιδεολογική μετάπλαση. Δεν είναι θέμα πολιτικού καθωσπρεπισμού η επιλογή του διαλόγου με τον μέσο πολίτη, με τον κεντρώο πολίτη, αλλά επιλογή μέγιστης πολιτικής διορατικότητας. Μια τέτοια επιλογή βέβαια δεν ταιριάζει στους φιλάρεσκους. Ταιριάζει όμως στην ανάγκη, αντιστοιχεί στα επείγοντα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL