Live τώρα    
25°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
22.8°C26.3°C
3 BF 32%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
22.6°C26.2°C
3 BF 34%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
21 °C
19.0°C24.8°C
2 BF 50%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.8°C21.8°C
2 BF 65%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
24 °C
23.9°C24.5°C
2 BF 33%
Ο καιρός της αγρύπνιας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ο καιρός της αγρύπνιας

Lorenz Stoer, "Geometria et Perspectiva: III", 1567

του Δημήτρη Βλαχοπάνου

«[...]Νάτος, περνάει ο αδούλωτος στρατός της δικαιοσύνης

και πάει να σπείρει όλη τη γης με στάρι και άστρα ειρήνης[...]»

Γιάννης Ρίτσος

Έχω δικαίωμα να ανησυχώ. Και να θλίβομαι οργισμένος με όσα θεατρικά και ταραχώδη συμβαίνουν στις μέρες μας, οργανωμένα από κέντρα που τα βολεύει η αστάθεια και δίνουν την έσχατη μάχη τους για να μη φύγει η κουτάλα απ’τα χέρια τους και πάει ο έλεγχος σ’ άλλων τα χέρια. Έχω δικαίωμα ν’ ανησυχώ μέσα σ’ αυτό το εφιαλτικό τοπίο και να μη συγχωρώ σε κανέναν θλιβερό πατριδοκάπηλο την υποκρισία, τη μεγαλοστομία και την επίδειξη δι’ ίδιον όφελος.

Κι έχω δικαίωμα να τραβώ εναγωνίως και επιμόνως το σήμα κινδύνου, μόλις αντιλαμβάνομαι πως ο εφησυχασμός του πολίτη, όταν ιδίως τα πράγματα γίνονται κρίσιμα, βλάπτει σοβαρά την κοινωνία ολόκληρη και καθυστερεί το μέλλον της χώρας, καθώς οι δυνάμεις της αντίδρασης και του σκότους δεν παραιτούνται από το δικαίωμά τους να καταφεύγουν στη βία και στο έγκλημα, όταν βλέπουν πως δεν αστειεύεται ο λαός και βγαίνει δυναμικά στο προσκήνιο της Ιστορίας.

Και αναρωτιέμαι: μήπως είναι ο καιρός της συλλογικής επαγρύπνησης για την ενωτική δράση όλων των δημοκρατικών δυνάμεων απέναντι σε εκείνα τα ανεγκέφαλα σταγονίδια που στρέφονται με τα όπλα στο χέρι κατά της Δημοκρατίας και, συκοφαντώντας την, επιχειρούν να προβάλουν ως ιδέα και ως λύση ανάγκης μια συγκαλυμμένη με ολίγη δόση δημοκρατίας, δικού τους τύπου, δικτατορία; Μήπως είναι καιρός να ξαναδιαβάσουμε την Ιστορία και να σταθούμε στο απριλιανό πραξικόπημα του 1967, όταν με πρόσχημα τον κομμουνιστικό κίνδυνο έπιασαν οι συνταγματάρχες στον ύπνο τις πολιτικές δυνάμεις, αριστερές και κεντρώες, και βάλανε τη χώρα στον γύψο; Και μήπως όλη αυτή η διασπορά των δημοκρατικών δυνάμεων υπό τη σημαία φιλόδοξων ηγεμόνων και ηγεμονίσκων μεγαλώνει την, έτσι κι αλλιώς, υπάρχουσα σύγχυση και γίνεται το λάδι στη μηχανή της ανωμαλίας;

Όταν το 1958, εννιά μόλις χρόνια μετά το τέλος του Εμφυλίου και την ήττα της Αριστεράς, πρόβαλε στην πολιτική ζωή ως δεύτερο κόμμα η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ), η αντίδραση, με το πρόσχημα πως το φάντασμα του κομμουνισμού πλανάται ξανά πάνω από την Ελλάδα, εγκαινιάζει ένα καθεστώς ανώμαλων πολιτικών εξελίξεων, που υποκινούνται από διάφορες παρακρατικές οργανώσεις, στελεχωμένες από δωσίλογους, ακροδεξιούς και στοιχεία λούμπεν, και στοχεύουν στην αποσταθεροποίηση της πολιτικής ζωής και στην αποδυνάμωση της Αριστεράς με τη δολοφονία των ηγετών της. Σταθμός στην παρακρατική δράση και μελανή σελίδα της νεότερης Ιστορίας είναι η δολοφονία του ειρηνιστή βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη στη διασταύρωση των οδών Ερμού και Ελευθερίου Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, το βράδυ της Τετάρτης 22 Μαΐου 1963.

Κι όταν το 1981, εφτά μόλις χρόνια μετά την πτώση της χούντας, αποφάσισε ο λαός να αναδείξει στην εξουσία ένα σοσιαλιστικό κόμμα, που επαγγελλόταν σε όλους τους τόνους την αλλαγή και ανέλαβε να βάλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας τη δεξιά πολιτική, η δεξιά συντήρηση δεν κάθισε και πάλι με σταυρωμένα τα χέρια. Βγήκε στους δρόμους υπό ποικίλες εκφράσεις για να καταγγείλει τη... χούντα του ΠΑΣΟΚ και να μην αφήσει την ηγεσία του να βάλει χέρι ούτε στο χρονοντούλαπο ούτε στην Ιστορία. Και μηχανεύτηκε σατανικούς τρόπους για να βάλει αυτή χέρι στο ΠΑΣΟΚ και να το διαβρώσει οδηγώντας τα πράγματα στο λεγόμενο βρόμικο ’89. Μέρες του 1960, μέρες του 1980 και μέρες του 2020!

Προφανώς και οι υποψιασμένοι γνωρίζουν καλά πως για τους ηγέτες της δεξιάς αντίδρασης αυτά φαίνονται -ή πρέπει να φαίνονται- πως δεν έχουν σημασία και δεν χρειάζεται να τα μαθαίνει ο κόσμος. Αλλά δεν χωρά αμφιβολία πως το σημερινό κυβερνητικό κατεστημένο στεγάζει ανεύθυνα και ανώριμα πρόσωπα, που έγιναν πολιτικοί ελέω Θεού ή ελέω αγίας οικογένειας. Και φυσικά, δεν θα χάσουν και τίποτε· αντιθέτως, ίσως βγουν κερδισμένοι από την ανατροπή της Δημοκρατίας, εφόσον αυτή με τη δύναμη της λαϊκής ψήφου σημάνει την αποκοπή τους από τη νομή της εξουσίας και την ιδιοποίηση του πλούτου της χώρας. Μεταξύ δημοκρατίας του λαού και δικτατορίας των αρίστων είναι σαφές πως προτιμούν τη δεύτερη. Μεταξύ αριστερής δημοκρατίας και τανκς είναι σαφές πως θα επιλέξουν τα τανκς.

Το σενάριο είναι έτοιμο στα συρτάρια τους... Θα τους αφήσουμε να το τραβήξουν επάνω; Ευελπιστώ πως όχι.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL