«Με θεωρείτε εμένα ότι είμαι 5η φάλαγγα; Ότι είμαι Δούρειος Ίππος του Ερντογάν; Τον κ. Ξανθό, τον κ. Παπαδόπουλο, την κ. Τζούφη; Έτσι μας θεωρείτε; Να το πείτε αν αυτό μας θεωρείτε. Σε αυτή την προσφυγική κρίση που αντιμετωπίζουμε, σε αυτή την οικονομική κρίση, αυτό μας θεωρείτε; Ότι είμαστε Δούρειοι Ίπποι της Τουρκίας;"
"Αυτό θεωρείτε υπεύθυνη κυβερνητική στάση; Δεν ντρεπόσαστε λίγο για τον κυβερνητικό σας εκπρόσωπο, που λέει αυτό το πράγμα; Νέα Δημοκρατία είσαστε ή ΕΡΕ; Τι είσαστε ακριβώς; Ποιους αντιπροσωπεύετε; Ποια αφτιά θέλετε να χαϊδέψετε; Δεν φοβόσαστε καθόλου;», είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος απευθυνόμενος στα κυβερνητικά έδρανα κάλεσε την κυβέρνηση να σταματήσει τις προσπάθειες να χτίσει μια νέα ταυτότητα για τους Έλληνες πάνω στην ξενοφοβία και τον ρατσισμό.
«Δεν διαβάζετε ακόμα και δικιά σας εφημερίδα η οποία λέει ότι με αυτό που κάνατε με τις Πρέσπες, αυτό που κάνετε με το προσφυγικό μπορεί να σας ξεφύγει τελείως; Και ζητάτε συναίνεση και να είμαστε όλοι συνετοί για να αντιμετωπίζουμε τα εθνικά ζητήματα. Δεν έχετε ίχνος ντροπής όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος λέει αυτά τα πράγματα;
"Πολύ φοβάμαι ότι χτίζετε ένα μπλοκ δυνάμεων στη βάση της ακροδεξιάς όπου οι φιλελεύθεροι ανάμεσά σας, θα είναι μόνο μαϊντανός. Θα είναι ένας μαϊντανός για να μπορείτε να τον πουλάτε, που και που, σε διεθνή φόρα που θα μιλάει ο πρωθυπουργός σας. Ο κορμός σας όμως θα είναι αυτός ο ακροδεξιός κορμός. Και θα είναι ακροδεξιός κορμός διότι τα πράγματα, από ένα σημείο και μετά, δεν μαζεύονται», είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Ακολούθησε αντιπαράθεση μεταξύ του Ευκλείδη Τσακαλώτου και του βουλευτή της ΝΔ, Γιάννη Λοβέρδου
Σημεία τοποθέτησης του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ:
«Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια κυβέρνηση που παρέλαβε τη χώρα σε πολύ δύσκολες συνθήκες και την παρέδωσε σε καλές, με ταμειακό μαξιλάρι ασφαλείας. Που απέφυγε την πιστοληπτική γραμμή, αποφεύγοντας καταστάσεις που μπορούσαν να προκληθούν από μια νέα χρηματοπιστωτική κρίση ή μια πανδημία από το εξωτερικό.
Τότε οι προύχοντες και τα συμφέροντα, ιδιωτικά, τραπεζικά, μιντιακά, οικονομικά, έλεγαν πως δεν χρειάζεται. Βέβαια αυτοί οι προύχοντες είχαν φέρει τη χώρα σε χρεοκοπία πολλές φορές τα τελευταία 200 χρόνια.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια κυβέρνηση που κυβερνούσε έχοντας ως πρώτη προτεραιότητα την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και έκανε εμβληματική παρέμβαση με την ασφάλιση των ανασφάλιστων. Γνωρίζοντας ότι η αρρώστια δεν είχε γεωγραφικά και ταξικά σύνορα, και δεν αφαιρούσε το ΑΜΚΑ από μικρά παιδιά. Που έδινε έμφαση στην υγεία και έκανε τα ΤΟΜΥ στην πρωτοβάθμια περίθαλψη.
Οι προύχοντες την κατηγόρησαν όμως ότι έχει μίσος για τα μεσαία στρώματα και ότι η πολιτική στην Υγεία δεν συνάδει με την ιδιωτική πρωτοβουλία, ότι θα πάρει δουλειές από τον ιδιωτικό τομέα.
Αλλά η κυβέρνηση δεν υποχώρησε γιατί ήξερε ότι προ κρίσης το ποσοστό δαπανών για την υγεία ήταν 6,8% του ΑΕΠ που έπεσε σε 4,6%. στην κρίση και που το επανάφερε στο 5,2% και είχε σχέδιο για την αύξησή του στο 6% τα επόμενα 4 χρόνια, πιο χαμηλά αλλά και πιο κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Είχε μάλιστα δρομολογήσει 4000 θέσεις εργασίας στην δημόσια υγεία για το 2019-2020..
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια κυβέρνηση που προωθούσε την ανάπτυξη, με στόχο να φύγει από το ζουρλομανδύα του 3,5%, χρησιμοποιώντας το μαξιλάρι ως εργαλείο ανάπτυξης.
Οι προύχοντες είπαν όχι, δεν χρειάζεται, να δείξουμε πρώτα αξιοπιστία και μετά βλέπουμε για τους στόχους. Αναρωτιέται κανείς ποια θα ήταν η ανάπτυξη αν είχε ακολουθηθεί μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική σαν αυτή που είχε σχεδιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Ξανθός εξέφρασε την ανησυχία του για τις ιδιωτικοποιήσεις, το μέλλον των ΤΟΜΥ, τις γκρίζες ζώνες μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ τα 15εκ που ανακοίνωσε για την υγεία ο κ. Σταϊκούρας είναι πολύ λίγα. Με τους δικούς μας υπολογισμούς μια καλή αρχή θα ήταν 150 εκ.
Στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης για τον κορονοιό, μπαίνει άραγε στην εξίσωση το γεγονός ότι και η παγκόσμια και η ελληνική οικονομία δεν είχαν καλή ανάπτυξη το 2019; Εφόσον η νομισματική πολιτική της FED και της ECB έχει εξαντλήσει τα περιθώριά της με τη μείωση των επιτοκίων που είναι σχεδόν μηδενικά, δεν είναι η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική το μόνο όπλο;
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια κυβέρνηση που πίεζε το Eurogroup και τα διεθνή οικονομικά φόρα ενάντια στη λιτότητα, στο σύμφωνο σταθερότητας, που πίεζε για μια συντονισμένη επεκτατική δημοσιονομική πολιτική. Γιατί δεν είχε δεσμούς ούτε με τους προύχοντες ούτε με το ευρωπαϊκό λαϊκό κόμμα που έχει σημαία του τη λιτότητα.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια κυβέρνηση που είχε δεχθεί πολύ μεγαλύτερες ροές στο προσφυγικό, και τις αντιμετώπισε χωρίς να μετατρέψει την κρίση σε δράμα, χωρίς διχασμό, χωρίς να απαρνηθεί τον ανθρωπισμό της. Και χωρίς να θεωρήσει τα δικαιώματα «δικαιωματισμούς» -όπως δυστυχώς χαρακτηρίστηκαν και από τον κύριο Λοβέρδο. Γιατί τα δικαιώματα δεν είναι αλά καρτ».
