Του Άγγελου Μανταδάκη
Οι εξελίξεις στον Έβρο και τα νησιά του βορείου Αιγαίου, αναδεικνύουν τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα όμως επιβεβαιώνει ότι το κύριο πρόβλημα της χώρας είναι πολιτικό.
Η εβδομάδα που πέρασε ήταν ίσως η πιο δραματική των τελευταίων δεκαετιών. Στα νησιά ζήσαμε ό,τι δεν έχουμε ζήσει τα προηγούμενα χρόνια. Η ελληνική κυβέρνηση με τις επιλογές της οδήγησε στην αντιμετώπιση του προσφυγικού με τα ΜΑΤ.
Το τελευταίο σόου της κυβέρνησης Μητσοτάκη -μεγαλύτερο κι από εκείνο της πρόσκλησης στον Λίβυο στρατάρχη που ήλθε στη χώρα μας μυστικά- ήταν η εμφάνιση του Έλληνα πρωθυπουργού στις Καστανιές, πλαισιωμένο από τους ηγήτορες της Ευρωπαϊκής Ένωσης απλώς χαιρέτησαν την προσπάθεια της Ελλάδας να προστατέψει τα σύνορά της και δεσμεύτηκαν για... οικονομική και υλική βοήθεια της Ε.Ε. προς την Ελλάδα.
Κάτω από τη μύτη τους χιλιάδες πρόσφυγες νέοι, οικογένειες, παιδιά, άνθρωποι κατατρεγμένοι και ταλαίπωροι, εργαλειοποιημένοι από τον Ερντογάν, στοχοποιημένοι από την Ακροδεξιά που συγκυβερνά με τον Μητσοτάκη, γίνονται τα θύματα ενός άγριου κυνηγητού που έχουν εξαπολύσει εναντίον τους όσοι παίζουν τα παιχνίδια τους πάνω στο μέλλον και την ελπίδα των δυστυχισμένων αυτών ανθρώπων.
Ανάμεσα στους προσκεκλημένους του κ. Μητσοτάκη ήταν και ο Κροάτης Πρόεδρος κ. Πλένκοβιτς, η χώρα του οποίου δεν έχει δεχτεί ούτε έναν πρόσφυγα στο έδαφός της. Δεν έχασε την ευκαιρία ούτε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να "δρέψει δάφνες" με την εμφάνισή του στην "διακεκαυμένη ζώνη", ενώ εμφανίστηκαν και οι γνωστοί ΤΕΑτζήδες υπερεθνικόφρονες (τάγματα εφόδου) που ανέλαβαν να συνδράμουν τον στρατό και την αστυνομία στο έργο τους. Έχει αναρωτηθεί άραγε η κυβέρνηση για τις συνέπειες όλων αυτών σε βάρος της χώρας; Μάλλον όχι! Ο ΣΥΡΙΖΑ, με αιχμή της πολιτικής του τον ανθρωπισμό, επιμένει στην αποσυμφόρηση των νησιών, με ισοκατανομή στην ηπειρωτική Ελλάδα. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να ανασάνουν οι κάτοικοι των νησιών πρώτης γραμμής και ταυτόχρονα να διασφαλιστούν συνθήκες ανθρώπινης διαβίωσης για τους ίδιους τους πρόσφυγες.
Σε άλλο ένα ζήτημα μεγάλης εθνικής σημασίας, όπως είναι το προσφυγικό, η κυβέρνηση Δεξιάς - Ακροδεξιάς αποτυγχάνει παταγωδώς. Οι λόγοι της αποτυχίας είναι ιδεολογικοί. Οφείλεται στις αντιλήψεις των δύο παρατάξεων για το προσφυγικό και το μεταναστευτικό που αποτελούν τα σύγχρονα προβλήματα της εποχής μας.
Η μία παράταξη (Δεξιά- Ακροδεξιά) είναι της αντίληψης "διώξτε τους, πνίξτε τους ". Η άλλη παράταξη (Αριστερά) επιλέγει την ανθρωπιστική συμπεριφορά απέναντι σε κατατρεγμένους ανθρώπους, παράλληλα βέβαια με την προστασία των ντόπιων πολιτών.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρκείται στις διαβεβαιώσεις της Ε.Ε. περί αλληλεγγύης. Η αξιωματική αντιπολίτευση επιμένει στην
ανάγκη μεγαλύτερης πίεσης προς την Ε.Ε. για τη συμμόρφωση της Τουρκίας στις διατάξεις της συμφωνίας με την Ευρώπη.
Η κυβέρνηση της Δεξιάς - Ακροδεξιάς ευνοεί την ακροδεξιά, ρατσιστική πρακτική, ώστε να εκλείψει κάθε φωνή δημοκρατικής αλληλεγγύης στα νησιά και τον Έβρο.
Η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ ευνοεί τη λογική της αλληλεγγύης, τη δράση των μη κυβερνητικών οργανώσεων και αρνείται την εργαλειοποίηση των προσφύγων από το καθεστώς Ερντογάν.
Δύο ιδεολογίες για το προσφυγικό, σε σύγκρουση.
