Πρόκειται για την κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων στη βόρεια Αγγλία -που διαχειριζόταν η ιδιωτική εταιρία Northern Rail.
Η προηγούμενη κρατικοποίηση αφορούσε το σιδηρόδρομο της ανατολικής Αγγλίας το 2018 με τη λήξη της σύμβασης εκμετάλλευσης της Virgin Trains East Coast.
Όχι, δεν εγκολπώνονται στοιχεία σοσιαλισμού οι Βρετανοί συντηρητικοί.
Υποχρεώνονται, απλώς και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει στην παγκόσμια ιστορία, να ενσκήψουν στον απεχθή για αυτούς σοσιαλισμό για να βρουν τη λύση, που η δική τους συντηρητική ιδεολογία δεν μπορεί να τους δώσει.
Η απόσυρση της εκμετάλλευσης των σιδηροδρόμων από την Northern και το πέρασμα της στη διαχείριση του Δημοσίου από 1ης Μαρτίου, οφείλεται στην «πραγματικά κακή» και «εφιαλτική» υπηρεσία που παρέχει από το 2016 χρονολογία κατά την οποία ανατέθηκε στη Northern αυτό το franchise, αναφέρει ο Βρετανός υπουργός Μεταφορών Γκραντ Σαπς.
Το πολυσύχναστο δίκτυο της βόρειας Αγγλίας που συνδέει μεγάλες πόλεις όπως το Μάντσεστερ, το Λιντς, το Λίβερπουλ και το Νιούκασλ, παρουσίαζε καθυστερήσεις και ακυρώσεις δρομολογίων, κυρίως μετά την καθιέρωση του νέου πίνακα αφίξεων και αναχωρήσεων των αμαξοστοιχιών το 2018.
Την αποτυχία τους, που έγινε αιτία να φύγουν πριν από την ώρα τους από τη διαχείριση του έργου, οι ιδιώτες, την αποδίδουν στις απαρχαιωμένες υποδομές, αλλά και στις απεργίες. Προφανώς ήθελαν το Δημόσιο να τους δώσει καινούργιες υποδομές και να είχε επιβληθεί νόμος απαγόρευσης των απεργιών.
Αυτό που δεν ξέρουμε και δεν πρόκειται να μάθουμε είναι εάν πήραν αποζημίωση για την πρόωρη διακοπή του συμβολαίου, αφού η Northerm, ιδιωτική εταιρία που ανήκει στη γερμανική Arriva, θυγατρική η ίδια της Deutsche Bahn (Εταιρία Γερμανικών Σιδηροδρόμων), διατηρούσε το δικαίωμα εκμετάλλευσης αυτών των γραμμών έως το 2025. Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον δεν είναι μαρτυριάρης σε περιπτώσεις που αφορούν θιασώτες-συμμάχους της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ακολουθεί.
Τώρα, ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, αναλαμβάνουν και πάλι τα συνήθη κορόιδα, δηλαδή, ο λαός να πληρώσει για την αναβάθμιση των υποδομών. Και μόλις την πετύχουν, θα έρθουν ξανά οι νεοφιλελεύθεροι, να διακηρύξουν την ανάγκη συρρίκνωσης του πολυδάπανου και υπερτροφικού κράτους.
Πρόσφατα και όχι μόνο ζήσαμε και στη χώρα μας, την παραζάλη θιασωτών του νεοφιλελευθερισμού που έβαλλαν κατά του κράτους χαρακτηρίζοντας το, υδροκέφαλο, αναποτελεσματικό, εξαιρετικά σπάταλο για τους πολίτες του. Είναι οι ίδιοι που τους βλέπουμε σήμερα να κατέχουν θέσεις στο κράτος και στο Δημόσιο τομέα με μισθό μάλιστα αυξημένο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Είναι οι ίδιοι που έχουν ανοίξει μπίζνες όλων των ειδών με το Δημόσιο, στην υγεία, στην παιδεία, στην έρευνα, κ.α.
Όλοι αυτοί, πρόσφεραν θεάρεστες υπηρεσίες στους νυν κυβερνώντες και σε προηγούμενους ομοϊδεάτες τους. Ξιφουλκούσαν αδιαλείπτως για το επιζήμιο κράτος, που έπρεπε να μικρύνει έως και να μην υπάρχει ακόμα. Για να έλθουν στη συνέχεια στο πολιτικό προσκήνιο και να το απομυζήσουν. Και αφού το κατορθώσουν, να κληθεί και πάλι ο λαός να πληρώσει τη ζημιά.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και όταν επαναλαμβάνεται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη από τους λαούς τα διδάγματα της, οι συνέπειες γίνονται για τις κοινωνίες ακόμη πιο επώδυνες.
Κατερίνα Μενεγάτου
