Οι αποκαλύψεις που συνοδεύουν τη δικαστική έρευνα για τη Χ.Α. έχουν καταλάβει εξ ολοκλήρου το επικοινωνιακό πεδίο. Τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων είναι σχεδόν μονοθεματικά. Και οι εφημερίδες συναγωνίζονται στην τηλεοπτικοποίηση των εισαγγελικών και αστυνομικών διαρροών. Είναι προφανές ότι μια τέτοια όψιμη καταιγιστική ενημέρωση, που συνδυάζεται μάλιστα και με αντίστοιχη πολιτική διαχείριση των στοιχείων, δεν ικανοποιεί την αξίωση του πολίτη να πληροφορηθεί τι ακριβώς έχει συμβεί. Αντιθέτως δημιουργείται η εικονική πραγματικότητα της ανακριτικής διαδικασίας με τις αναπαραστάσεις διαλόγων που, ας μην το ξεχνάμε, είναι προϊόντα τηλεφωνικών υποκλοπών.
Πρωταγωνιστές στην αποκάλυψη είναι τα ίδια μίντια που επί χρόνια δεν έβλεπαν, ανέχονταν ή και κλωσσούσαν το αυγό του φιδιού. Γι' αυτό η αιφνίδια αλλαγή στάσης τους, που εξηγείται από την ευθυγράμμισή τους με τις νέες επιλογές του συστήματος, δημιουργεί ερωτήματα στην κοινή γνώμη. Τα ερωτήματα αφορούν τις πολιτικές σκοπιμότητες που πλέκονται γύρω από το έργο της Δικαιοσύνης. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Φαήλου Κρανιδιώτη για τις "σφαίρες που φυλάει" για τους αριστερούς και η έλλειψη ουσιαστικής πολιτικής αντίδρασης από τη Ν.Δ. Ένα σημαντικό μέρος της Ν.Δ., ακόμη και έμπιστοι σύμβουλοι του Σαμαρά, αντιμετωπίζουν τη Χ.Α. ως παραστρατημένα παιδιά της ίδιας οικογένειας. Η κομματική ιδιοτέλεια είναι προφανής. Αυτή η συμπεριφορά όμως εκθέτει την προσπάθεια της Δικαιοσύνης και ευτελίζει τη μάχη για τη δημοκρατία σε μικροκομματικές αντιδικίες.
Παρά τα πυκνά πυρά του επικοινωνιακού επιτελείου, η κοινωνική πραγματικότητα αναδύεται και πάλι. Είναι τόσο ισχυρή η κοινωνική καταστροφή, ώστε τα άλλοθι και τα κόλπα γύρω από τη Χ.Α. πέφτουν στο κενό. Οι πολίτες γνωρίζουν ότι δεν είναι ικανή να φέρει σε πέρας το έργο της κάθαρσης μια πολιτική ελίτ που με δικές της πολιτικές ευθύνες, ακόμη και παρανομίες και ρεμούλες, καταβυθίστηκε η χώρα σε πρωτόγνωρη κρίση. Αν συνεχιστεί η τηλεοπτική μετάδοση των ειδήσεων για τη Χ.Α. δίκην σίριαλ, αν ο ταλαιπωρημένος πολίτης δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του στα δελτία ειδήσεων και ο άνεργος ή ο συνταξιούχος δεν ακούει τίποτε για το δράμα του, τότε το κυρίαρχο σύστημα ενημέρωσης θα έχει και πάλι προσβάλει το δικαίωμα του πολίτη στην ενημέρωση. Με αναξιόπιστο σύστημα ενημέρωσης, είναι εύλογο ο πολίτης να διαισθάνεται ότι, αναλόγως των πολιτικών επιλογών, τα κυρίαρχα μίντια θα συμπράξουν στο ενδεχόμενο ήπιας διαχείρισης του φακέλου Χ.Α., δηλαδή σε κουκουλώματα...
Μόνιμη επωδός της κατευθυνόμενης ενημέρωσης είναι η υιοθέτηση των δικαιολογιών που προβάλλουν οι κυβερνώντες, οι οποίοι επί σειρά ετών δεν έκαναν τίποτα και άφησαν να γιγαντωθεί ο φασισμός. Τώρα καμώνονται πως θα τον αντιμετωπίσουν, δίνοντας μάλιστα την εντύπωση ότι το κράτος δικαίου είναι πρόσχημα και όχι η βαθύτερη ουσία της δημοκρατίας.
