Το δόγμα «νόμος και τάξη» είναι ουσιαστικά μια επιχείρηση προπαγάνδας. Σημασία για τη σημερινή πολιτική εξουσία δεν έχει τόσο το αποτέλεσμα όσο η εικόνα που πρέπει να δουν οι τηλεθεατές για να εγκρίνουν τις αστυνομικές επιχειρήσεις και να συγχαρούν την κυβέρνηση και τον αρμόδιο υπουργό, που φροντίζει για την ασφάλειά τους.
ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, στην πρόσφατη αστυνομική επιδρομή στο Κουκάκι, τα ειδοποιημένα τηλεοπτικά συνεργεία έφτασαν μισή ώρα νωρίτερα από τις αστυνομικές δυνάμεις στον τόπο όπου θα γινόταν η επιχείρηση εκκένωσης κτηρίων από καταληψίες!
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ το έργο είναι μονοθεματικό. Δεν έχει καμία σημασία η επιβολή του νόμου σε εγκληματικές συμμορίες, σε ληστές, σε πωλητές ναρκωτικών, σε σωματέμπορους. Φοιτητές, ακτιβιστές, μετανάστες, απλοί πολίτες είναι εύκολος στόχος χωρίς μεγάλο ρίσκο για τα «παιδιά» των ειδικών δυνάμεων, που τώρα περνάνε πολύ καλά, όπως είπε και ο συνδικαλιστής των αστυνομικών Μπαλάσκας.
ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ μέρος στις τηλεοπτικές παραγωγές του Χρυσοχοΐδη, οι δυνάμεις της τάξης απαίτησαν και πέτυχαν την ανώνυμη δράση τους. Από τις 8.1.2010 υπάρχει απόφαση του τότε αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. και σημερινού υφυπουργού ΠΡΟ.ΠΟ. Λ. Οικονόμου ότι στο εξής ο αριθμός μητρώου του κάθε αστυνομικού θα αναγράφεται στις επωμίδες του ή και στο κράνος του. Πλην όμως οι δρώντες αστυνομικοί αρνούνται να πάρουν μέρος στις συγκεκριμένες τηλεοπτικές παραγωγές χωρίς την ασυλία της ανωνυμίας.
ΕΤΣΙ φτάνουμε στα πρόσφατα γεγονότα, όπου τα «παιδιά» των ειδικών δυνάμεων ζήτησαν από πολίτη να τους ανοίξει το σπίτι του για να ανέβουν στην ταράτσα και από εκεί να περάσουν στο διπλανό κτήριο που ήθελαν να εκκενώσουν. Όταν ο πολίτης τους ζήτησε εισαγγελική εντολή για να μπουν, τα πήραν στο κρανίο. Βρήκαν τρόπο να ανέβουν στην ταράτσα και, όταν ο ιδιοκτήτης τούς ζήτησε εξηγήσεις, εισέπραξαν τη γνωστή περιποίηση ο ίδιος και οι δύο γιοι του.
ΚΑΙ ΟΤΑΝ τα άτιμα τα σύγχρονα κινητά καταγράφουν τις ανεπιθύμητες σκηνές, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να υποστηρίξουν ότι αυτοί δέχτηκαν επίθεση και έδερναν και ξεγύμνωναν ευρισκόμενοι σε άμυνα! Ο υποκριτής υπουργός τους καλύπτει συνεχώς, χωρίς ηθική αναστολή. Για την αταξία των οργάνων του νόμου και της τάξης δεν υπάρχουν πλέον θεσμοί ελέγχου.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ και πολλά άλλα, δεν είναι μια κακή παρένθεση. Είναι συγκεκριμένο σχέδιο για να δικαιολογήσει τον περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών και των κοινωνικών δράσεων, για να κυριαρχήσουν η πολιτική εξουσία και οι χορηγοί της επί μακρόν σε μια χώρα που τη θεωρούν ιδιοκτησία τους.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ σημασία αν οι προσφυγικές ροές είναι σχεδόν αδύνατο να περιοριστούν από τη θάλασσα. Αν δείξουμε σκηνές με πολεμικά πλοία να περιπολούν στα νησιά τώρα που σχεδιάζεται η ανάμειξη των ενόπλων δυνάμεων στην εσωτερική προστασία, οι πολίτες του καναπέ που δεν κάνουν χρήση των δημοκρατικών ελευθεριών θα ικανοποιηθούν.
ΜΠΟΡΕΙ σε τέτοιο περιβάλλον να ευημερήσει μια χώρα αντιμετωπίζοντας τεράστιες ανάγκες μετά τη χρεοκοπία; Μπορεί με τόσο κραυγαλέες οικονομικές ανισότητες, χωρίς δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιοσύνη, να περιοριστεί η οργή των καταπιεσμένων προς τους καταπιεστές;
ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ εθνική ενότητα μπορεί να αναπτυχθεί σε μια χώρα όπου οι τουρκικές απειλές με την ανοχή των υπερδυνάμεων δεν βρίσκουν ουσιαστικά αντίβαρα. Και πώς να επικαλεστείς το διεθνές δίκαιο και να καταφύγεις σε διεθνή δικαστήρια για το όποιο δίκαιο θέλεις να διεκδικήσεις όταν στην εσωτερική ζωή παραβιάζεται προκλητικά η απονομή δικαιοσύνης και καταρρέει στην κοινωνία το περί δικαίου αίσθημα;
ΠΟΙΟ είναι τελικά το δικό μας όραμα προόδου; Ο Ερντογάν για παράδειγμα οραματίζεται και πράττει για μια νέα ισχυρή Οθωμανική Αυτοκρατορία. Εμείς; Η κυβέρνησή μας; Ένα κράτος αστυνομοκρατούμενο, με φθηνή απροστάτευτη εργασία και προνόμια μόνο για τους χορηγούς. Με μια οικονομία στην οποία ο πρωτογενής και δευτερογενής τομέας συνεισφέρουν μόλις 16,8% του ΑΕΠ!
ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ της κυβέρνησης Μητσοτάκη μπορεί να προστατεύεται η πολιτική εξουσία με σκοπό να ενισχυθεί η αντοχή της στον χρόνο. Δεν προστατεύονται όμως τα εθνικά συμφέροντα και η αντοχή της χώρας στο μέλλον.
ΟΤΑΝ για παράδειγμα οι προβολές για την πληθυσμιακή εξέλιξη δείχνουν την Τουρκία να έχει σε τριάντα χρόνια 100 εκατομμύρια ανθρώπους και η δική μας θα έχει έναν γερασμένο πληθυσμό 7,5 εκατομμυρίων, χτυπάς, αντί για ανθρώπους, τις καμπάνες του συναγερμού.
