Ας πάρουμε το πρόσφατο παράδειγμα της κυρίας Δόμνας Μιχαηλίδου. Ας ακούσουμε τι είπε η υφυπουργός Εργασίας και πώς η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ υποδέχθηκε και αναπαρήγαγε τις απόψεις της ωσάν να ήταν κάτι απολύτως αληθινό.
«Θεωρώ αδιανόητο να υπάρχει έρευνα της αστυνομίας μέσα σε έναν δημόσιο φορέα εκπαίδευσης και να βρίσκει τα πολεμοφόδια που βρήκε. Δεν είναι δυνατόν κάποιος συμπολίτης μας να έχει πρόσβαση σε όπλα στα οποία έχει πρόσβαση ο στρατός της Συρίας» είπε η κυρία Μιχαηλίδου κι αντί να πέσει το Διαδίκτυο από τα γέλια, το «σύστημα» ανέλαβε να παρουσιάσει το κραυγαλέο ψέμα της υφυπουργού ως μια βαρυσήμαντη πολιτική διαπίστωση.
Στο καθεστώς της κανονικότητας που εσχάτως ζούμε, η τρομοκράτηση της κοινής γνώμης, που βομβαρδίζεται με δήθεν αποκαλύψεις για πανεπιστημιακές γιάφκες και φοιτητικά οπλοστάσια με κράνη μοτοσυκλέτας, πλαστικά μπουκάλια νερού, άδεια μπουκάλια βότκας με βαλβίδα ασφαλείας στον λαιμό (που με τίποτα δεν γίνονται μολότοφ) και κάτι σκισμένα τζιν παντελόνια, συνδυάζεται πλέον και με εκκωφαντικές αρλούμπες όπως αυτή της υφυπουργού Εργασίας, δημιουργώντας ένα τοξικό μείγμα παραπληροφόρησης που προσφέρεται προς μαζική κατανάλωση ενός κοινού που αρέσκεται να νανουρίζεται με τα παραμύθια των συντηρητικών δράκων της Δεξιάς.
Στο καθεστώς της κανονικότητας που εσχάτως ζούμε, η στοχοποίηση του φοιτητικού κινήματος έρχεται και δένει αρμονικά με ξενοφοβικές ανοησίες που αναμειγνύουν τον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας με τους φοιτητές της ΑΣΟΕΕ για να καταναλωθούν όλα αυτά από το ακροδεξιό ακροατήριο του κυβερνώντος κόμματος, που με χαρά υποδέχεται την αστυνομική βία και τον αυταρχισμό ως πάταξη της «ανομίας».
Στο καθεστώς της κανονικότητας που εσχάτως ζούμε, θα ήταν πραγματικά ευτυχής ο δρ Γκέμπελς με τόσα πρόθυμα μέσα που κάνουν ό,τι μπορούν ώστε το τερατώδες ψέμα, όπως αυτό της κ. Μιχαηλίδου, να γίνεται δια της επαναλήψεως και της σοβαροφανούς παρουσίασης πιστευτό.
Θα ζήλευε ο δρ Γκέμπελς τους επαγγελματίες προπαγανδιστές της «κανονικότητας» και του «επιτελικού κράτους» που κοντεύουν να πείσουν μερίδα του κοινού τους ότι οι Σύροι, αν ήταν αρκετά πατριώτες, θα έμεναν στην ΑΣΟΕΕ για να πολεμήσουν.
