«Η επιλογή της Ν.Δ. με την ευγενή υποστήριξη της φράξιας Σαμαρά εντός του ΚΙΝ.ΑΛΛ. αποτελεί μια εξωθεσμική και παράνομη ενέργεια, ένα πραξικόπημα της πλειοψηφίας ώστε να καθορίσει εκείνη την εκπροσώπηση της μειοψηφίας σε μια επιτροπή της Βουλής» τονίζει στην «Αυγή» ο Δημήτρης Τζανακόπουλος για την εξαίρεσή του, όπως και του Παύλου Πολάκη, από μέλη της Προανακριτικής Επιτροπής.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ότι η απάντηση του Κώστα Τασούλα στον Αλέξη Τσίπρα «αποτελεί μνημείο πολιτικής και νομικής αμηχανίας», κατηγορώντας τον πρόεδρος τη Βουλής ότι επιλέγει να λειτουργήσει ως «πρόεδρος της παράταξής του».
Ο Δ. Τζανακόπουλος εκτιμά ότι με την παράνομη αυτή ενέργειά της η Ν.Δ. επιχειρεί «να προκαλέσει έναν επικοινωνιακό αντιπερισπασμό από την ουσία της υπόθεσης» και σημειώνει ότι τα στελέχη της Ν.Δ. «θεωρούν ότι με την εξαίρεση Πολάκη θα έχουν ευκολότερο έργο στη συγκάλυψη του πραγματικού σκανδάλου». Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ διαβλέπει επίσης και «μια επίδειξη πυγμής και εξουσίας», τη διάθεση «να δείξουν σε όλους ποιος είναι το αφεντικό», προειδοποιώντας ότι «η Ν.Δ. δεν πρόκειται να σεβαστεί κανέναν νόμο, καμία ουσιαστική και διαδικαστική εγγύηση στην προσπάθειά της να ελέγξει ολοκληρωτικά το σύνολο των θεσμών».
Σχολιάζοντας τις κινήσεις της Ν.Δ. μέχρι σήμερα, ο Δ. Τζανακόπουλος υπογραμμίζει ότι «βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπη με τεράστιες αντιφάσεις τις οποίες δημιούργησε η ακραία δεξιά αντιπολιτευτική της ρητορική» σε μια σειρά ζητημάτων, όπως το προσφυγικό, η δημόσια διοίκηση ή η εξωτερική πολιτική και η Συμφωνία των Πρεσπών. Επισημαίνει δε ότι «η κυβέρνηση πνίγεται στις αντιφάσεις, ενώ επιχειρεί ταυτόχρονα να διαχειριστεί δυσκολίες με μόνη έγνοια της να ικανοποιήσει τα ακραία δεξιά ακροατήρια που η ίδια φρόντισε να ενισχυθούν».
Ειδικά για το προσφυγικό, ο Δ. Τζανακόπουλος τονίζει ότι “οι νομοθετικές παρεμβάσεις της Ν.Δ. βρίσκονται σε αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο, τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και το ελληνικό σύνταγμα», σημειώνοντας ότι «το μόνο που θα πετύχει όμως ακολουθώντας αυτή τη δεξιά ιδεοληπτική πολιτική είναι να επιδεινώσει την κατάσταση και να οδηγήσει χιλιάδες ανθρώπους στο περιθώριο δημιουργώντας μια νέα κρίση».
Σε σχέση με την προσπάθεια της Ν.Δ. για μια ιδεολογική «αντεπίθεση», ο Δ. Τζανακόπουλος παρατηρεί ότι έχει μετατραπεί σε ένα «υβρίδιο νεοφιλελευθερισμού και Ακροδεξιάς» και υπογραμμίζει ότι «δουλειά δική μας να αναβαθμίσουμε ακόμη περισσότερο τον ιδεολογικό αγώνα». Επίσης, επισημαίνει ότι «σ’ αυτόν τον αγώνα είναι εξαιρετικά κρίσιμη η επιτυχία του εγχειρήματος για την ενίσχυση και την ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ» με στόχο «ένα κόμμα που θα σφραγιστεί από τη συλλογική ευφυΐα, τις επιθυμίες, τις ιδέες και τις πρακτικές των προοδευτικών, των δημοκρατικών και των αριστερών δυνάμεων».
Συνέντευξη στον Κώστα Παπαγιάννη
* Η Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. ψήφισαν τελικά την εξαίρεσή σας, όπως και του Παύλου Πολάκη, από την Προανακριτική Επιτροπή. Υπάρχει κάποιο νομικό έρεισμα για την απόφαση αυτή; Πώς σχολιάζετε την απάντηση του προέδρου της Βουλής στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ;
Είναι προφανές σε όποιον έχει στοιχειώδη γνώση του συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής ότι η απόφαση αυτή είναι όχι μόνο πρωτοφανής στα κοινοβουλευτικά χρονικά, αλλά ταυτόχρονα δεν βρίσκει και κανένα έρεισμα στον νόμο. Υπήρξαν βεβαίως κάποια στελέχη της Ν.Δ. που επιχείρησαν να στηρίξουν αυτή την επιλογή επικαλούμενα την περίπτωση της Εξεταστικής Επιτροπής για το Βατοπέδι, όπου δύο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ παραιτήθηκαν για να καταθέσουν ως μάρτυρες.
Και ήδη η διαφορά γίνεται σαφής, καθώς δεν είχαμε απόφαση της Επιτροπής να εξαιρέσει κάποια από τα μέλη της, κάτι που ουδείς είχε διανοηθεί μέχρι πριν λίγες εβδομάδες στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Η δε σχετική γνωμοδότηση της Βουλής αφήνει πολλά κενά σημεία, όπως για παράδειγμα αν στις περιπτώσεις Εξεταστικών Επιτροπών και Επιτροπών Προκαταρκτικής Εξέτασης εφαρμόζεται ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας αναλογικά ή αν εφαρμόζονται αποκλειστικά το σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής.
Ό,τι από τα δύο και να ισχύει πάντως, δεν υπάρχει καμία δυνατή ερμηνεία που να καταλήγει στο ότι η Επιτροπή Προκαταρκτικής Εξέτασης μπορεί η ίδια να αποφασίσει να εξαιρέσει κάποια από τα μέλη της. Και η επιλογή της Ν.Δ., με την ευγενή υποστήριξη της φράξιας Σαμαρά εντός του ΚΙΝ.ΑΛΛ., αποτελεί μια εξωθεσμική και παράνομη ενέργεια, ένα πραξικόπημα της πλειοψηφίας ώστε να καθορίσει εκείνη την εκπροσώπηση της μειοψηφίας σε μια επιτροπή της Βουλής τη στιγμή που το δικαίωμα αυτό ανήκει αποκλειστικά στον πρόεδρο της εκάστοτε Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Όσο για την απάντηση του προέδρου της Βουλής στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώ ότι αποτελεί μνημείο πολιτικής και νομικής αμηχανίας. Και τελικά ο κ. Τασούλας επιλέγει χωρίς κανένα ουσιαστικό επιχείρημα να λειτουργήσει ως πρόεδρος της παράταξής του και όχι ως πρόεδρος της Βουλής. Φαίνεται λοιπόν πλέον ξεκάθαρα αυτό που από καιρό είχαμε επισημάνει: ότι η Ν.Δ. δεν πρόκειται να σεβαστεί κανέναν νόμο, καμία ουσιαστική και διαδικαστική εγγύηση στην προσπάθειά της να ελέγξει ολοκληρωτικά το σύνολο των θεσμών. Η πράξη της όμως αυτή ξεπερνά κάθε όριο και θα αποτελεί βαρύτατο στίγμα για όσους την εμπνεύστηκαν, την υλοποίησαν και τη στήριξαν.
* Τι φοβάται και τι επιδιώκει τελικά η Ν.Δ. με αυτή την επιλογή;
Κατά την εκτίμησή μου, η κίνηση αυτή της Ν.Δ. υπηρετεί περισσότερους από έναν στόχους.
Πρώτα και κύρια, επιχειρεί να προκαλέσει έναν επικοινωνιακό αντιπερισπασμό από την ουσία της υπόθεσης, καθώς γνωρίζει καλά ότι η υποτιθέμενη έρευνα για να αποκαλυφθεί η δήθεν σκευωρία θα οδηγηθεί σε φιάσκο. Εξάλλου, ξέρετε καλά, όλοι το ξέρουν πλέον, ότι ο κ. Μητσοτάκης σύρθηκε στη συγκρότηση της Επιτροπής για να ικανοποιήσει την ρεβανσιστική διάθεση του κ. Σαμαρά και των υπόλοιπων ακροδεξιών στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα και στο κόμμα του, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει ότι δεν υπάρχει καμία βάση στις αθλιότητες που και ο ίδιος υιοθέτησε και επανέλαβε όχι μόνο ως αρχηγός της αντιπολίτευσης αλλά και σήμερα.
Δεύτερον, νομίζω ότι επιχειρούν να βάλουν στο κάδρο του ψευδοσκανδάλου περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ταυτόχρονα εκτιμούν ότι η παρουσία του Παύλου Πολάκη στην Επιτροπή θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα σε στελέχη της Novartis, αλλά και σε άλλα πρόσωπα που φέρονται να εμπλέκονται στο πραγματικό σκάνδαλο: αυτό της υπερτιμολόγησης φαρμάκων. Με λίγα λόγια, θεωρούν ότι με την εξαίρεση Πολάκη θα έχουν ευκολότερο έργο στη συγκάλυψη του πραγματικού σκανδάλου.
Και τέλος, θεωρώ ότι ήταν και μια επίδειξη πυγμής και εξουσίας. Θέλουν να δείξουν σε όλους ποιος είναι το αφεντικό. Ούτως ή άλλως, η Δεξιά πάντοτε με αυτόν τον τρόπο λειτουργούσε. Πόσο μάλλον τώρα, που η Ν.Δ. έχει μεταλλαχθεί σε ένα υβρίδιο νεοφιλελευθερισμού και Ακροδεξιάς.
Η επιλογή της κυβέρνησης να συσχετίσει το προσφυγικό με τα ελληνοτουρκικά είναι αστόχαστη και επικίνδυνη
* Πώς κρίνετε τους χειρισμούς της κυβέρνησης στο προσφυγικό - μεταναστευτικό;
Η Ν.Δ. βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπη με τεράστιες αντιφάσεις τις οποίες δημιούργησε η ακραία δεξιά αντιπολιτευτική της ρητορική. Χρέωνε στον ΣΥΡΙΖΑ τα πάντα και σήμερα, που καλείται να διαχειριστεί πραγματικά προβλήματα, τα έχει κάνει μαντάρα. Είτε μιλάμε για το προσφυγικό, είτε μιλάμε για τη δημόσια διοίκηση, είτε μιλάμε για την εξωτερική πολιτική και τη Συμφωνία των Πρεσπών, η κυβέρνηση πνίγεται στις αντιφάσεις, ενώ επιχειρεί ταυτόχρονα να διαχειριστεί δυσκολίες με μόνη έγνοια της να ικανοποιήσει τα ακραία δεξιά ακροατήρια που η ίδια φρόντισε να ενισχυθούν.
Στο προσφυγικό, για παράδειγμα, με την εμμονή της να σταματήσουν οι μεταφορές ευάλωτων στην ενδοχώρα από τα νησιά οδήγησε την κατάσταση σε πραγματικό αδιέξοδο και τα κέντρα φιλοξενίας στα νησιά σε απόλυτη ασφυξία. Στη Μόρια, για παράδειγμα, που τον Ιούνιο είχε 5.500 ανθρώπους, σήμερα επικρατεί το αδιαχώρητο, καθώς στοιβάζονται εκεί περισσότεροι από 12.000.
Όμως και οι νομοθετικές της παρεμβάσεις βρίσκονται σε αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο, τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και το ελληνικό σύνταγμα. Επί της ουσίας, αυτό που επιχειρεί είναι να δημιουργήσει νομικά, διοικητικά και πραγματικά εμπόδια στη διαδικασία παροχής ασύλου αλλά και να γενικεύσει την κράτηση, που θα έπρεπε να είναι έσχατο και εξαιρετικό μέτρο. Το μόνο που θα πετύχει όμως ακολουθώντας αυτή τη δεξιά ιδεοληπτική πολιτική είναι να επιδεινώσει την κατάσταση και να οδηγήσει χιλιάδες ανθρώπους στο περιθώριο δημιουργώντας μια νέα κρίση.
Και ένα τελευταίο σχόλιο: η επιλογή της κυβέρνησης να συσχετίσει το προσφυγικό ζήτημα με τις διμερείς μας διαφορές με την Τουρκία, όπως προκύπτει από τις σχετικές δηλώσεις του κ. Πέτσα, είναι και αστόχαστη, και επικίνδυνη. Όπως επικίνδυνη είναι και η οριακή γραμμή σε σχέση με τον σεβασμό του Δικαίου της Θάλασσας, όπως πάλι προκύπτει από δηλώσεις του κ. Πέτσα.
Βέβαια, εδώ τίθεται το ζήτημα αν ο κ. Πέτσας αυτοσχεδιάζει ή αν όλα αυτά ήταν σε γνώση του κ. Μητσοτάκη όταν ευθέως αμφισβήτησε την ύπαρξη των δηλώσεων προκαλώντας τον Αλέξη Τσίπρα στη σχετική συζήτηση στη Βουλή να τις καταθέσει στα πρακτικά. Από την ώρα όμως που έλαβε την απάντηση του Αλέξη Τσίπρα φαίνεται να επιλέγει τη σιγή ασυρμάτου και δεν βρίσκει το κουράγιο να ζητήσει έστω μια συγγνώμη. Πάντως ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι χειρότερο: να μην γνωρίζει ο κ. Μητσοτάκης την πολιτική που υλοποιούν οι υφιστάμενοί του ή να τη γνωρίζει και να την αποκρύπτει ψευδόμενος;
* Με αφορμή τη ρητορική αρκετών στελεχών της Ν.Δ., αισθάνεστε ότι επιχειρείται μια «αντεπίθεση» στο ιδεολογικό πεδίο; Έχει κάτι τέτοιο βάσεις στην κοινωνία ή είναι ένας επικοινωνιακός αντιπερισπασμός για να καλυφθούν άλλα προβλήματα;
Προφανώς και η Ν.Δ. δίνει τη μάχη και στο ιδεολογικό πεδίο. Κι αυτό δεν συμβαίνει τώρα, αλλά εδώ και αρκετό καιρό έχει αναβαθμίσει την ιδεολογική μάχη σε κεντρική. Από το προσφυγικό, τη Συμφωνία των Πρεσπών και το πανεπιστημιακό άσυλο μέχρι τον ιστορικό αναθεωρητισμό και τα ζητήματα της οικονομίας και της εργασίας νομίζω ότι είναι πολλά τα πεδία στα οποία η Ν.Δ. δίνει σκληρή μάχη.
Και μέσα από αυτή τη μάχη μετασχηματίζεται και η ίδια. Δεν σας είπα τυχαία προηγουμένως ότι έχει μετατραπεί σε ένα υβρίδιο νεοφιλελευθερισμού και Ακροδεξιάς. Και νομίζω ότι η μάχη που δίνει προφανώς βρίσκει ερείσματα στην κοινωνία και σε συγκεκριμένες κοινωνικές δυνάμεις.
Από εκεί και πέρα, είναι και δουλειά δική μας να αναβαθμίσουμε ακόμη περισσότερο τον ιδεολογικό αγώνα. Να δείξουμε γιατί οι ιδέες αυτές, οι ιδέες του νεοφιλελευθερισμού, του εθνικισμού, του ρατσισμού, έχουν κοινή μήτρα, την αποθέωση της γυμνής ισχύος, πώς επικοινωνούν μεταξύ τους και πώς οδηγούν στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Αλλά και να αντιπαραβάλουμε σ’ αυτές τις ιδέες και τις πρακτικές τις ιδέες και τις πρακτικές της Αριστεράς και της δημοκρατίας, που κι αυτές γεννιούνται αυθόρμητα μέσα από την κοινωνική κίνηση.
Και σ’ αυτόν τον αγώνα είναι εξαιρετικά κρίσιμη η επιτυχία του εγχειρήματος για την ενίσχυση και την ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ώστε να γίνουμε ένα κόμμα που θα σφραγιστεί από τη συλλογική ευφυΐα, τις επιθυμίες, τις ιδέες και τις πρακτικές των προοδευτικών, των δημοκρατικών και των αριστερών δυνάμεων.
