Καλά ο τριψήφιος για το κάπνισμα, αλλά με αυτή την κυβέρνηση μήπως τελικά καταλήξουμε να θεσμοθετήσουμε και τριψήφιο για τον... "Τζόκερ"; Αστεία - αστεία, αυτή η κυβέρνηση, που μας μιλάει συνέχεια για τις καινοτομίες και τον νέο ψηφιακό κόσμο, που μας φέρνει την ψηφιακή Εσθονία ως υπόδειγμα, κατάφερε μέσα σε ένα σαββατοκύριακο να μας γυρίσει στον Μεταξά -και δεν είναι καν το τριήμερο του "Όχι", να έχει έστω μια δικαιολογία- φέρνοντας σε μας τους παλαιότερους μνήμες αστυνομικών εφόδων σε κινηματογραφικές αίθουσες και καφετέριες... Τότε που οι αστυνομικοί φορούσαν ακόμα τις γκρι στολές...
Για όλη αυτή την ταραχή που κατάφεραν να δημιουργήσουν δυο υπουργεία -και μάλιστα απ' αυτά με τα οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλησε να σηματοδοτήσει το άνοιγμα στο Κέντρο (όπως ονομάτισε την "εθελούσια έξοδο" από το ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝ.ΑΛΛ.) η κινηματογραφική εταιρεία που γύρισε τον "Τζόκερ" θα πλήρωνε αδρά! Τέτοια διαφήμιση πού να την ξαναδεί...
Μόνο που, εκτός από τη φαιδρή πλευρά της, την οποία ο Μ. Χρυσοχοΐδης και η Λ. Μενδώνη φρόντισαν να μετατρέψουν σε ενδοκυβερνητικό "μουτζούρη", η υπόθεση "Τζόκερ" έχει και μερικές σοβαρές "ουρές".
Δείχνει, λ.χ., ότι κάποιοι κυβερνώντες αρνούνται να δεχθούν πως οι νέοι ψηφίζουν από τα 17, οπότε είναι πολιτικά ανακόλουθο να τους καθορίζεις, και μάλιστα απαγορευτικά, αν μπορούν να επιλέξουν ποια ταινία θα παρακολουθήσουν μέχρι να γίνουν 18. Πόσο μάλλον όταν το επιχείρημα με το οποίο ταινίες σαν τον "Τζόκερ" απαγορεύονται -στην Ελλάδα- για τους κάτω των 18 είναι ότι μπορεί να διαταράξει τον ευαίσθητο ψυχισμό τους και να τους προσφέρει αρνητικά παραδείγματα... Ενώ τα ασυνόδευτα ανήλικα προσφυγόπουλα, που θα μπορούσε να δει παρατημένα όποιος κατέληγε στο τμήμα για εξακρίβωση στοιχείων, δεν διαταράσσουν τον ψυχισμό τους...
Σε λίγους μήνες θα μπούμε στο 2020. Οι νέοι, και όχι μόνον, παρακολουθούν ταινίες στο Netflix, στο YouΤube και σε όποια άλλη διαδικτυακή πλατφόρμα μπορεί να φανταστεί κανείς. Είναι αστείο και τραγελαφικό η ελληνική πολιτεία να πορεύεται με νόμους του μεταξικού παρελθόντος, να σκέφτεται απαγορευτικά. Όποιος θέλει να δει κάτι θα το δει. Ελεύθερα. Χωρίς εμπόδια. Και αν κάποιοι γονείς ανησυχούν, ας κατανοήσουν ότι, αν θέλουν να είναι ήσυχοι, πρέπει να απαιτήσουν Παιδεία (έτσι, με κεφαλαίο "Π") και μια κοινωνία πραγματικά ίσων ευκαιριών και συνοχής, ώστε τα παιδιά τους, τα παιδιά μας, να μπορούν να αναπνεύσουν. Και οι ίδιοι ας κάνουν αυτό που οι κυβερνήσεις της Δεξιάς αρνούνται σταθερά: να εμπιστευτούν ό,τι έσπειραν... Εκτός και αν φοβούνται ακριβώς αυτό που έσπειραν...
