Επί χρόνια η Αριστερά κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ ύψωνε το ανάστημα του απέναντι στους μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής. Από την εποχή που όλοι χαιρέτιζαν τα "καλά παιδιά" που "συνοδεύουν τις γιαγιάδες στα ΑΤΜ". Όταν οι Χρυσαυγίτες έσφαζαν, όταν οι χρυσαυγίτες προκαλούσαν τη δημοκρατία μέσα στην ίδια τη Βουλή, η κυβέρνηση, οι σύμμαχοί της και τα μίντιά τους κάλυπταν τη ΧΑ με τη θεωρία των δύο άκρων. Χρειάστηκε να προεδρεύει ο Γ. Δραγασάκης στη Βουλή για να δοθεί για πρώτη φορά μια απάντηση της συντεταγμένης πολιτείας στους προκλητικούς φασίστες.
Σήμερα μετά από όλα αυτά, μετά το αίμα του Παύλου Φύσσα, η κυβέρνηση έδωσε το πράσινο φως για το ξήλωμα της Χρυσής Αυγής και οι κινήσεις της έχουν το εξής χαρακτηριστικό:
Επιστρατεύεται το σύνολο του νομικού αλλά και του πολιτικού οπλοστασίου, το καταθλιπτικό βάρος της ειδικής ποινικής νομοθεσίας και του συνταγματικού δικαίου.
Αποκεφαλίζεται το σύνολο της ηγεσίας και της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης ενός "κόμματος" το οποίο μεταπίπτει στην κατηγορία της "συμμορίας" μέσα από έναν καταιγισμό αποκαλύψεων οι οποίες ήταν ήδη γνωστές χωρίς να κουνιέται φύλλο.
Επιδιώκεται η αποκατάσταση του κύρους της κυβέρνησης η οποία επιχειρεί όχι μόνον να ξεπλυθεί για τις εκλεκτικές της συγγένειες και να αποκομίσει και εκλογικά οφέλη, μετακινώντας την ατζέντα από την κοινωνική ερήμωση στην "δημοκρατική συστράτευση".
Κανένας δεν μπορεί να πει πως η ΧΑ άξιζε καλύτερης μεταχείρισης και σίγουρα αίρεται ένα πέπλο φόβου από την κοινωνία. Οι μαχαιροβγάλτες θα συλληφθούν ή θα λουφάξουν τώρα που "άλλαξαν τα κόζια" και οι χρυσαυγίτες δεν αισθάνονται πλέον ακαταδίωκτοι και προστατευμένοι.
Πάντα όμως πρέπει να έχουμε στο νου μας τον κίνδυνο να πετάξουμε και το μωρό μαζί με τα μπουγαδόνερα. Οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται ή προαναγγέλονται σήμερα έχουν έντονο το στοιχείο της κομματικής και εκλογικής υστεροβουλίας από την πλευρά του μνημονιακού μπλοκ το οποίο προφασιζόμενο την ανάγκη αντιμετώπισης του φασισμού ταυτίζει ηθελημένα το ποινικό με το πολιτικό και απεργάζεται κοινοβουλευτικές ακροβασίες που δεν αφορούν ούτε είναι αναγκαίες για την αντιμετώπιση της ΧΑ, αλλά θα επιχειρηθεί να αξιοποιηθούν για την πολιτική διάσωση της σημερινής εξουσίας.
Συνεπώς: Χαιρετίζουμε την ποινική αντιμετώπιση των φονιάδων, κάλλιο αργά παρά ποτέ- δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου – γνωρίζουμε και θυμόμαστε τί προηγήθηκε, βρισκόμαστε σε δημοκρατική εγρήγορση.
