Του ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟΥ
Άντε τώρα εσύ να βρεις πώς το σκέφτηκε ο Κωστής Χατζηδάκης.
Όταν αποφάσισε να φωτογραφηθεί με το στολισμένο με γαλάζια μπαλόνια αυτοκίνητο της Protergia.
Της ιδιωτικής εταιρείας, της ανταγωνίστριας της ΔΕΗ.
Μια φωτογραφία που θα μπορούσε να ’ταν και διαφημιστική αφίσα.
Για σκέψου, ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός να προπαγανδίζει Protergia.
Δεν είναι κακό, καθόλου κακό.
Την ώρα που καθημερινά αποδομεί τη ΔΕΗ, οδηγώντας την στα τάρταρα της αναξιοπιστίας.
Πώς το σκέφτηκε λοιπόν;
Δεν λογάριασε τους εύλογους συνειρμούς;
Ή μήπως απλώς αδιαφόρησε γι’ αυτούς;
Ότι, σιγά, κάτι τρέχει στα γύφτικα...
Αμ η άλλη φωτογραφία τι σου λέει;
Εκείνη του Μαρινάκη με το πούρο στο χέρι, περιστοιχιζόμενου από υπουργούς.
Σε κλειστό χώρο, εννοείται.
Εκεί όπου ο σούπερ πρόεδρος πήγε, προφανώς, για να γιορτάσει την επιστροφή του διαβατηρίου του.
Με όλα του τα δίκια, ο χριστιανός.
Κι όλ’ αυτά λίγο αφ’ ότου ο πρωθυπουργός διακήρυττε την αποφασιστικότητά του να μην επιτρέψει την ελάχιστη παραβίαση της σχετικής νομοθεσίας.
Για σκέψου, λέει, να αφορούσαν συριζαίους τα περί ων ο λόγος ντοκουμέντα.
Τι ξέφρενο πάρτι θα είχαν στήσει επ’ αυτών τα κανάλια...
Δεν ξέρω αν προσέξατε το ύφος του Κυριάκου Μητσοτάκη επάνω στη Θεσσαλονίκη.
Ύφος αυτοκρατορικό τουλάχιστον.
Να δεις λοιπόν που ο Κυριάκος μπορεί να πιστεύει πως αυτός κέρδισε τις εκλογές.
Και όχι οι μεγαλοεπιχειρηματίες εκδότες και καναλάρχες για λογαριασμό του.
Ή μάλλον για λογαριασμό τους.
Μ’ εκείνον στον ρόλο του διαχειριστή των συμφερόντων τους...
Ελπίζω να μην ισχύει, ειλικρινά ελπίζω να μην ισχύει.
Ότι ο Μητσοτάκης ζητάει από τον ΕΛΓΑ αποζημίωση 2.000 ευρώ.
Για 50 ελιές του στην Κρήτη που καταστράφηκαν από τις πλημμύρες.
Κυκλοφορεί βεβαίως στο Διαδίκτυο το σχετικό χαρτί της αίτησης.
Όμως τ’ ορκίζομαι πως ελπίζω να μην ισχύει.
Να ζήσουν να το θυμούνται οι Θεσσαλονικείς το μετρό, αιωνία του η μνήμη.
Αιωνία η μνήμη και των βυζαντινών μνημείων της πόλης τους.
Εμ βέβαια, τι να μας πουν τα βυζαντινά μπροστά στην ανάπτυξη;
Την «ανάπτυξη για όλους», μην ξεχνιόμαστε.
Κοίτα λοιπόν που ο Μητσοτάκης το εννοούσε.
Όταν αυτοχαρακτηριζόταν μπουλντόζα, που θα ισοπεδώσει όλα τα εμπόδια στην επιχειρηματικότητα.
Θυμάμαι, τη δεκαετία του 1980 τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη να ξεσηκώνεται κατά της εκτροπής του Αχελώου.
Πρώτος και μόνος τότε.
Έκτοτε κύλησε πολύ νερό. Και στον Αχελώο και γενικώς.
Και όλες οι σχετικές απόπειρες έπεσαν στο κενό.
Ώσπου επί ΣΥΡΙΖΑ ταχτοποιήθηκε το ζήτημα οριστικά.
Οριστικά; Μια κουβέντα είναι.
Με τούτους εδώ δεν μπορείς να ’σαι σίγουρος για τίποτα.
Ιδού λοιπόν ότι ο Κυριάκος την επαναφέρει δόξη και τιμή την εκτροπή.
Και λείπει κι ο Παπαγιαννάκης...
Κακό πράμα, μας είπε από τη Θεσσαλονίκη ο δικός σου, η «υπερ-ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων».
Όπως και «οι ασφυκτικοί έλεγχοι στο όνομα της προστασίας των εργαζομένων».
Παιδιά, καταλαβαινόμαστε.
Ευγενικά μπορείς να το πεις εργασιακή ελαστικότητα.
Αν θες να κυριολεκτήσεις, μίλα για ασυδοσία.
Το ίδιο ακριβώς και για τον επίσης εξαγγελθέντα στη Θεσσαλονίκη «εκσυγχρονισμό του συνδικαλιστικού νόμου».
Που σε απλά ελληνικά πάει να πει, οι απεργίες τέρμα, ό, τι προλάβαμε.
Όσο για τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας, κι αυτές να ζούμε να τις θυμόμαστε.
Ναι λοιπόν, ο Νίκος Μαστοράκης δεν εγκρίνει τον Κώστα Γαβρά.
Όπως το ακούτε.
Και ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος προτείνει τον «περιορισμό» των μεταναστών σε ακατοίκητα νησιά.
Κι αυτό όπως το ακούτε...
Και για να μην σας μείνουν πολλές αμφιβολίες για την επερχόμενη «ανάπτυξη» (για όλους...), η Eldorado τώρα και στη Θράκη!
Κι αυτό ο Μητσοτάκης μας το ’πε, τι, ψέματα θα πει;
Όμως όλα εντάξει, αγαπάει τα αδέσποτα γατάκια ο πρωθυπουργός.
Κι αν δει κανένα στον δρόμο, σκύβει, το μαζεύει και το χαϊδεύει.
Και φωτογραφίζεται μ’ αυτό, εννοείται...
