Έστω και αργά, αποδέχεται ότι η συμφωνία ούτε εθνικά επιζήμια είναι, ούτε προδοτική, όπως ισχυρίζονται άλλα στελέχη του κόμματός της. Και, προφανώς, αυτή είναι η γραμμή ολόκληρης της κυβέρνησης. Μπορεί να εκφράζεται με μισόλογα και υπεκφυγές, προκειμένου να μην είναι ορατή η κωλοτούμπα, αλλά η ουσία είναι ξεκάθαρη: η Ν.Δ. δεν σκοπεύει να πειράξει ούτε κεραία από τις Πρέσπες.
Έχουμε μια απορία όμως. Πού ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη όταν το κόμμα της κινητοποιούσε στρατιές μακεδονομάχων και διοργάνωνε εκδηλώσεις πολιτικού μίσους; Πού ήταν όταν η Ν.Δ. με τον εμπρηστικό και εθνοκάπηλο λόγο της άνοιγε τον δρόμο στους χρυσαυγίτες για να επιχειρήσουν να καταλάβουν σχολεία; Πού ήταν όταν βουλευτές, δήμαρχοι, γραφεία κομμάτων, ιστορικά μνημεία, αλλά και άσχετοι πολίτες, δέχονταν επιθέσεις φυσικής και λεκτικής βίας;
Αυτό που θυμόμαστε ήταν ότι η κ. Μπακογιάννη είχε περιοριστεί σε κάποιες αμήχανες αντιρρήσεις γύρω από το νόημα της εθνικής γραμμής του Βουκουρεστίου. Κατά τα άλλα είχε πάρει το χρώμα του περιβάλλοντος για να διακρίνεται όσο το δυνατόν λιγότερο. Διότι τον τόνο τότε τον έδιναν οι έξαλλοι ακροδεξιοί του Σαμαρά μαζεύοντας ψήφους για τον Κ. Μητσοτάκη.
Ο οποίος σιγοντάριζε ωρυόμενος ότι πουλήσαμε τη Μακεδονία για τις συντάξεις και ότι ετοιμαζόμασταν να κάνουμε το ίδιο με το Αιγαίο. Τώρα που όλα τελείωσαν κατ’ ευχήν, η κ. Μπακογιάννη βγήκε να τιμήσει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Υπέροχα.
Εντάξει, επαγγελματίας πολιτικός είναι. Αλλά και οι πολίτες δεν είναι χρυσόψαρα.
