Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
17.1°C20.7°C
2 BF 52%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
18 °C
16.5°C18.5°C
2 BF 68%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.8°C16.6°C
3 BF 70%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
15.4°C18.0°C
4 BF 52%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
19.9°C19.9°C
3 BF 40%
Η ΔΕΘ έχει την δική της ένδοξη αντιδικτατορική Ιστορία: Γιάννης Χαλκίδης
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Η ΔΕΘ έχει την δική της ένδοξη αντιδικτατορική Ιστορία: Γιάννης Χαλκίδης

Είναι μια Ιστορία που  η Δεξιά πάντα ήθελε να ξεχνά πόσο μάλλον σήμερα που αναβαπτισμένη στο νεοσυντηρητισμό και θέλει να αναδιατάξει ακόμα και τις ιστορικές καταγραφές με «εθνικιστικό» πνεύμα σύμφωνα με την επιθυμία της υπουργού Παιδείας, Νίκη Κεραμεώς.

Ήταν 5 Σεπτεμβρίου όταν ο αιμόφυρτος Γιάννης Χαλκίδης εκτελείται εν ψυχρώ από τον ασφαλίτη Αντώνη Λεπενιώτη.

Το πρώτο θύμα της χούντας

Ήταν τα πρώτα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, μετά την κατάλυση της δημοκρατίας από την χούντα. Μια ομάδα αγωνιστών του «Πατριωτικού Μετώπου» προσπάθησε να ανατινάξει μια κολόνα της ΔΕΗ κοντά στο Καυταντζόγλειο στάδιο για να βυθίσουν στο σκοτάδι το κέντρο της Θεσσαλονίκης την ώρα που θα τελούνταν τα εγκαίνια της Έκθεσης, στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο.

Η αντιστασιακή αυτή ενέργεια είχε μερική επιτυχία αλλά μεγάλο συμβολισμό. Τα φώτα στην Έκθεση έκλεισαν για πέντε λεπτά και οι πέντε αγωνιστές του ΠΑΜ κατάφεραν να χαλάσουν τη φιέστα που είχαν στήσει οι χουντικοί. 

Τα μισά μέλη της ομάδας, οι Χαλκίδης, Παντής και Χατζηγιάννης, κατέφυγαν στην κρυψώνα της οργάνωσης που υπήρχε στον ανατολικό τομέα της πόλης, στην οδό Φιλελλήνων 65. Τους εντόπισαν δυο μέρες μετά τα όργανα της χούντας. Δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον Γιάννη Χαλκίδη. Τραυμάτισαν τον Γρηγόρη Παντή και βασάνισαν με αγριότητα τον Νάντη Χατζηγιάννη.

Γιάννης Χαλκίδης: «Ένας αγωνιστής με τα όλα του»

Γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1940, στη Σφενδάμη Πιερίας. Μόνος του πήγε στα γραφεία της ΕΔΑ (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά), στην πλατεία Αριστοτέλους και ζήτησε να γίνει μέλος της νεολαίας.

«Μου είπε ότι ονομάζεται Γιάννης Χαλκίδης, ότι προέρχεται από οικογένεια αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και πως ήταν αποφασισμένος να αγωνιστεί στο πλευρό της ΕΔΑ, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι ο αγώνας μας δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, μια και κράτος και παρακράτος, δρούσαν ιδιαίτερα στη Β. Ελλάδα, προσπαθώντας να ανακόψουν το αριστερό κίνημα» αφηγούνταν ο Νίκος Νικολαΐδης, μέλος του Γραφείου Πόλης της ΕΔΑ Θεσσαλονίκης και προσθέτει:

«Ήταν θαρραλέος αλλά και απλός, καλοσυνάτος, ευγενικός. Αγωνιστής με τα όλα του».... από το βιβλίο του Σπύρου Κουζινόπουλου «Οι Μεγάλες Πολιτικές Δολοφονίες στη Θεσσαλονίκη του 20ου Αιώνα».

Νάντης Χατζηγιάννης: «Ο ασφαλίτης Αντώνης Λεπενιώτης πυροβολεί τον Γιάννη πισώπλατα»
«Ήρθαν σαν στυγνοί δολοφόνοι και κάνανε κόσκινο το διαμέρισμα από τις σφαίρες που έριχναν στα τυφλά. Ήρθαν να δολοφονήσουν τους πάντες, γιατί χαλάσαμε για 5′ τη φιέστα τους με την έκρηξη στην κολόνα, στα εγκαίνια της Έκθεσης. Ακούω δίπλα μου τον Γιάννη να βγάζει ένα «Ωχ». Οι σφαίρες από τους δολοφόνους μας βρήκαν αριστερά και μας χτύπησαν. Τον Γιάννη που ήταν όρθιος δεξιά, τον βρήκαν πάνω από τη μέση. Έσκυψε από τον πόνο και γύρισε προς την πόρτα του δωματίου.

Ήταν τραυματισμένος και δεν μπορούσε να μιλήσει. Αν και χτυπημένος, δρασκέλισε τα κάγκελα του μπαλκονιού και και πήδηξε κάτω προς την πρασιά. Το ίδιο κάναμε και εμείς. Τρομοκρατημένοι και σαστισμένοι όπως ήμασταν προσπαθούσαμε να διαφύγουμε. Εγώ ήμουν κρεμασμένος από τα κάγκελα, εκείνη την ώρα ήρθε ο ασφαλίτης Αντώνης Λεπενιώτης με προτεταμένο το περίστροφο του και πυροβολεί τον Γιάννη πισώπλατα.

Την τελευταία σφαίρα την έριξε σχεδόν εξ’ επαφής. Μπορούσε ο στυγερός δολοφόνος να τον συλλάβει, χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα. Ο βαριά τραυματισμένος Χαλκίδης, άφησε την τελευταία του πνοή στο πεζοδρόμιο της οδού Κωνσταντινουπόλεως, με τα όργανα της δικτατορίας να τον κλωτσούν με απερίγραπτη μανία και να τον χλευάζουν, αφήνοντας τον να ξεψυχήσει στο πεζοδρόμιο αβοήθητος» περιγράφει ο Νάντης Χατζηγιάννης τη στιγμή που έπεσε νεκρός ο Χαλκίδης...

Όπως αφηγείται ένας σύντροφός του σε μια επίσκεψη στο σπίτι του, την εποχή που η χούντα είχε εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό, η μάνα του, η κυρά Σάια, του είπε:

«Γιατί ήρθες; Έρχονται (οι ασφαλίτες) κάθε λίγο και λιγάκι, θα σε πιάσουνε, μπορεί και να σε σκοτώσουνε αν σε βρούνε».

«Δεν βαριέσαι, ρε μάνα, απάντησε, ένα τομάρι έχουμε, ας το πάρουνε, και τι έγινε»!

Και η μάνα απαντάει: «Να σε σκοτώσουνε μέσα στο σπίτι; Να είσαι έξω να κάνεις και κάτι»...


Τριαντάφυλλος Μηταφίδης: «Η Θεσσαλονίκη συνέβαλε σημαντικά στον αγώνα κατά της χούντας»

«Η επίσημη εκδοχή της Ιστορίας θεωρεί την επτάχρονη τυραννία ως «θλιβερή παρένθεση που έκλεισε οριστικά και αμετάκλητα». Δεν είναι όμως αυτή η αλήθεια. Η δικτατορία δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία» ή απλώς «η ανταρσία μιας ομάδας επίορκων αξιωματικών». Αντίθετα, το καθεστώς των νικητών του εμφυλίου πολέμου (παλάτι - στρατός) ζέσταινε στον κόρφο του το «αυγό του φιδιού» και λειτούργησε, τελικά, ως εκκολαπτική μηχανή της χούντας.» έγραφε ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης σε κείμενο του στην ΑΥΓΗ, το 2015 για την 21η Απριλίου.

«Η Θεσσαλονίκη συνέβαλε σημαντικά στον αγώνα κατά της χούντας. Με την επικράτηση του πραξικοπήματος άρχισαν να συγκροτούνται και να δρουν οι αντιστασιακές οργανώσεις ΠΑΜ, Ρήγας Φεραίος, Δημοκρατική Άμυνα, Σπουδαστική - Λαϊκή Πάλη, Κίνημα 29ης Μαΐου, Αντι-ΕΦΕΕ, ΚΚΕ-ΚΝΕ, OMΛΕ, ΕΚΚΕ-ΑΑΣΠΕ, ΠΑΚ, αλλά και ανένταχτοι αγωνιστές».

«Βαρύ το τίμημα: τρεις δολοφονημένοι, ο νεολαίος Γιάννης Χαλκίδης, ο αγωνιστής Βασίλης Μπεκροδημήτρης, ο βουλευτής της ΕΔΑ Γιώργης Τσαρουχάς, εκατοντάδες οι «προληπτικώς εκτοπισμένοι» στα ξερονήσια, πάνω από 100 οι καταδικασμένοι σε βαριές ποινές, 12 σε ισόβια κάθειρξη. Ας μην ξεχνάμε ότι η δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη στην πόλη μας στις 22 Μαΐου 1963 ήταν βασικός κρίκος μιας μακράς αλυσίδας συνωμοσιών και εγκλημάτων με στρατηγικό στόχο την επιβολή δικτατορίας.»

Ακόμα και την μνήμη του κυνηγούν οι φασίστες

Το 2014 μετά από 47 χρόνια οι φασίστες κυνηγούσαν ακόμα και την μνήμη του αγωνιστή Γιάννη Χαλκίδη. Μετά τις επίμονες προσπάθειες χρόνων τόσο της Θεσσαλονίκης Ανοιχτής Πόλης όσο και αντιστασιακών οργανώσεων, τμήμα της οδού Κωνσταντινουπόλεως μετονομάστηκε και επίσημα σε οδό Γιάννη Χαλκίδη, προς τιμήν της μνήμης του αγωνιστή του αντιδικτατορικού αγώνα, που ήταν και το πρώτο θύμα της χούντας στη Θεσσαλονίκη.

Κατά τη διάρκεια της τελετής μικρή ομάδα θερμοκέφαλων εθνικιστών προσπάθησε να δημιουργήσει ένταση: «Γιατί δεν δίνετε στον δρόμο το όνομα ενός αρχαίου Έλληνα και τιμάται αυτόν τον κομμουνιστή...».

Συντάκτης: avgi.gr

Mε πληροφορίες από την ΑΥΓΗ και www.mixanitouxronou.gr/

Διαβάστε επίσης:

«Κράτα γερά»

Ένα γαρύφαλλο για τον Γιάννη

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL