Από την πρόσφατη ομιλία του Αλ. Τσίπρα στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ για την αναδιοργάνωση και διεύρυνση του κόμματος στάθηκα περισσότερο στο σκέλος του ψηφιακού μετασχηματισμού, και μάλιστα ως μονόδρομου για την πολιτική αποτελεσματικότητά του.
Η ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΗ πως «το κόμμα και η κομματική δομή και οργάνωση στην εποχή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης είναι ένα κρίσιμο θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει σε βάθος. Οι νέες τεχνολογίες έχουν δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο καθημερινότητας για όλους μας, που το βασικό της χαρακτηριστικό είναι η μεγάλη ταχύτητα διάδοσης της πληροφορίας» είναι, εκτός από επίκαιρη, και κρίσιμη.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ διότι, όπως είπε ο Αλ. Τσίπρας: «Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι ο e-ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κόμμα που θα οργανώνει και θα κινητοποιεί αποτελεσματικά τα μέλη του αλλά και θα παράγει δράση και πολιτική, θα δίνει περιεχόμενο και αντικείμενο καθημερινής δουλειάς, θα ενισχύει το νόημα της συμμετοχής, αλλά ταυτόχρονα θα βαθαίνει και τη δημοκρατία».
ΑΣ ΜΗΝ ξεχνάμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στη γέννησή του ήταν μια ομοσπονδία αριστερών και αριστερίστικων ομάδων, με διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις, οι περισσότερες δογματικές και εκτός πραγματικότητας. Τότε η πρώτιστη ανάγκη ήταν το σχήμα να περνάει το 3% και να μπαίνει στη Βουλή.
ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ, και κυρίως με την ανάληψη των κυβερνητικών ευθυνών, πολλοί τρόμαξαν συνειδητοποιώντας ότι η διακυβέρνηση της χώρας είναι μια εξαιρετικά δύσκολη, υψηλής ευθύνης υπόθεση και η πρόταση για «ντου στο νομισματοκοπείο» κραυγαλέο δείγμα επιπολαιότητας. Μετά αρκετοί επέστρεψαν στο ενυδρείο για να συνεχίσουν την πολιτική δράση εκ του ασφαλούς.
ΑΠΟ το κόμμα που στις διαδικασίες του συνεδρίου που έλαβαν μέρος 30.000 μέλη ζήτημα είναι αν σήμερα έχουν μείνει τα μισά. Ακόμα και η συνήθης έλξη που ασκούν τα κόμματα εξουσίας στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ δεν λειτούργησε.
ΚΑΙ ΔΕΝ λειτούργησε διότι πολλά στελέχη του κόμματος σε όλα τα επίπεδα είχαν ως πρώτο μέλημα τη διατήρηση των ισορροπιών, οι οποίες τους εξασφάλιζαν την όποια εξουσία είχαν.
ΟΛΑ αυτά περιορίζοντας την εσωκομματική δημοκρατία και απογοητεύοντας όσους διαπίστωναν πως εδώ οι γνώμες όλων είναι ελεύθερες, αλλά οι αποφάσεις παίρνονται από λίγους. Κανένα σοβαρό σχέδιο αύξησης των μελών δεν υπήρξε και καμία προσπάθεια γείωσης με την κοινωνία δεν πραγματοποιήθηκε.
ΜΕ ΛΙΓΑ λόγια, κανείς δεν δικαιούται να προσπεράσει τις ευθύνες για όλα αυτά. Μπορεί για παράδειγμα να κατεβάζεις για δήμαρχο σε μεγάλο δήμο κομματικό πρόσωπο άγνωστο στην τοπική κοινωνία, το οποίο να λαμβάνει μετά βίας 4% σε εκλογική περιοχή, που ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά κατά πολύ το 30%; Ποιος ή ποιοι ανέλαβαν την ευθύνη για παρόμοια περιστατικά, που μάλιστα είχαν συμβεί στην ίδια έκταση και στις δημοτικές εκλογές του 2014;
ΟΠΩΣ είναι σήμερα η οργανωτική δομή και οι εσωκομματικοί συσχετισμοί, ακόμα και όσοι ανταποκριθούν στο κάλεσμα να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μείνουν για πολύ σε οργανώσεις που λένε πολλά και πράττουν ελάχιστα.
ΑΚΡΙΒΩΣ γι’ αυτόν τον λόγο εκτιμώ ότι η ψηφιακή ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ θα προσφέρει ένα πρώτο στάδιο γόνιμης και δημοκρατικής λειτουργίας, ώστε εν συνεχεία η «ζωντανή» συμμετοχή να βρει τον σεβασμό και την ευγένεια που χρειάζεται κάθε χρήσιμος πολίτης για να μείνει και προσφέρει έργο.
ΕΙΝΑΙ πλέον καιρός ένα σύγχρονο κόμμα να ξέρει όχι μόνο πόσα ενεργά μέλη έχει, αλλά και ποιες είναι οι ικανότητές τους. Κάτι σαν ένα κομματικό ΑΣΕΠ. Να είναι σε θέση, όταν χρειάζεται ειδικούς, να τους επιλέγει εύκολα με αξιοκρατικά κριτήρια και όχι ως απόφαση όσων έχουν εξουσία και επιλέγουν με κριτήριο την ασφαλή, χωρίς αμφισβήτηση και έλεγχο, διατήρησή της.
ΧΩΡΙΣ αυτοκριτική για τα γενόμενα και ανάλυση των αδυναμιών που επέτρεψαν την παλινόρθωση αυτής της αυταρχικής και δογματικής Δεξιάς, ελάχιστα θα αλλάξουν. Το ξέραμε όλοι πως ο ασφυκτικός έλεγχος των ΜΜΕ εξασφάλιζε αποτελεσματική χειραγώγηση της κοινής γνώμης και με τη βοήθεια του θρησκευτικού σκοταδισμού καθόρισε σε μεγάλο βαθμό το τελικό αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών, που βρήκε τον ΣΥΡΙΖΑ απροετοίμαστο. Και τον βρήκε απροετοίμαστο διότι όσοι είχαν την ευθύνη να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους απέτυχαν.
ΤΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ δίλημμα, «κόμμα των μετόχων ή κόμμα των μελών», πρέπει να απαντηθεί τώρα. Μετά θα είναι αργά και για τους μετόχους και για τα μέλη και για την πατρίδα μας συνολικά.
