Η χθεσινή εμφάνιση όλων των κυβερνητικών στελεχών, από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη μέχρι τον Τάκη Θεοδωρικάκο και τον Νίκο Χαρδαλιά, έβγαζε... μάτι. Μια φρασούλα επαναλαμβανόταν μονότονα απ' όλους, παραδίδοντας τη σκυτάλη στα κανάλια: "Προστασία ανθρώπινης ζωής".
Το κυβερνητικό επιτελείο, σαν έτοιμο από καιρό, αρπάχτηκε από μια μεγάλη πυρκαγιά. Μια πυρκαγιά που δεν είχε τα χαρακτηριστικά των μεγα-φωτιών που συνδέονται με την κλιματική κρίση. Φροντίζοντας να οικειοποιηθούν την αδιαμφισβήτητη επάρκεια ενός κρατικού μηχανισμού (πυροσβέστες, αστυνομία, Αυτοδιοίκηση) που δείχνει τη συνέχεια του κράτους, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έσπευσαν να κάνουν επίδειξη πολιτικής επάρκειας: "Υπάρχει κράτος που ξέρει να δίνει μάχες" επαναλάμβανε συνεχώς ο Μ. Χρυσοχοΐδης...
Έβγαζε... μάτι η σκοπιμότητα. Χωρίς καμία ευθεία αναφορά στο παρελθόν, το κυβερνητικό επιτελείο φρόντιζε συνεχώς να υποβάλει στο κοινό την εικονική σύγκριση με μια εικόνα του παρελθόντος την οποία φιλοτέχνησε μεθοδικά επί ένα έτος, με τη συμβολή προθύμων ΜΜΕ, σβήνοντας μάλιστα όλες τις επιτυχημένες εικόνες αντιμετώπισης έκτακτων κρίσεων που είχαν προηγηθεί.
Πέρυσι σορτάρισαν πάνω στις στάχτες, φέτος έδωσαν την επικοινωνιακή συνέχεια. Άλλωστε, το "με ενδιαφέρει η επικοινωνία και όχι η ουσία" του Μητσοτάκη δεν ήταν ένα απλό γλωσσικό ολίσθημα...
