Του Νίκου Παρασκευόπουλου
Το μόνο σημείο του προγράμματος της Ν.Δ. που διακρίνεται για τη σαφήνεια της εξαγγελίας είναι η άμεση κατάργηση του «νόμου Παρασκευόπουλου». Για «να σταματήσει η μαζική απελευθέρωση καταδικασμένων για βαρύτατα ποινικά αδικήματα», όπως υποστήριξε ο πρόεδρος της Ν.Δ. κατά τη διάρκεια της παρουσίασης προγράμματος του κόμματός του, στις 21.6.2019.1
Πριν δούμε λοιπόν τι πρόκειται να καταργήσει ο κ. μητσοτάκης πρέπει να διερευνήσουμε τι ακριβώς προβλέπει ο «Νόμος Παρασκευόπουλου». Πρόκειται ουσιαστικά για τον Ν. 4322/2015, της ψήφισης του οποίου είχε προηγηθεί από τον Φεβρουάριο του 2014 ένα μπαράζ καταδικαστικών και δυσφημιστικών δηλώσεων από ελληνικά και ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, όπως το France 24 και το αμερικανικό δίκτυο ABC, για τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούσαν στις ελληνικές φυλακές. Ταυτόχρονα είχαν εκδοθεί 53 καταδικαστικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, οι οποίες εκτός των άλλων είχαν και έχουν τεράστιο οικονομικό κόστος για τη χώρα.
Ο νόμος περιελάμβανε κυρίως διατάξεις ουσιαστικού ποινικού δικαίου, από τις οποίες ενδεικτικά αναφέρω τη δυνατότητα σε μητέρες με ανήλικα τέκνα μέχρι 8 ετών, καταδικασμένες σε ποινές μέχρι 10 χρόνια κάθειρξης να εκτίουν το υπόλοιπο της ποινής τους κατ’ οίκον, την απόλυση των αλλοδαπών κρατουμένων, που αν και είχαν εκτίσει την ποινή τους συνέχιζαν να κρατούνται λόγω της αδύνατης απέλασής τους, την κατ’ οίκον έκτιση της ποινής σε ασθενείς και ανάπηρους κρατουμένους, τον περιορισμό του εγκλεισμού για τους ανήλικους παραβάτες, την ποινικοποίηση του μπούλινγκ, αλλά και την αυστηρότερη μεταχείριση για εκείνους τους κρατουμένους που ασκούσαν βία κατά συγκρατουμένων τους ή σωφρονιστικών υπαλλήλων. Ο νόμος προέβλεπε επίσης δικονομικές διατάξεις, καθώς και αύξηση των θέσεων του προσωπικού των καταστημάτων κράτησης.
Ωστόσο, την προσοχή συγκέντρωσαν οι περίφημες αποσυμφορητικές διατάξεις, οι οποίες, αν και έχουν προβλεφθεί από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, επί Ν.Δ., αναδείχθηκαν σε κύριο αντιπολιτευτικό «όπλο» από την πλευρά της αντιπολίτευσης.
Γιατί όμως ειδικά ο «Νόμος Παρασκευόπουλου», σε σχέση με άλλα νομοθετήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ανέβασε και εξακολουθεί να ανεβάζει μέχρι σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά τη θέσπισή του ουσιαστικά από τη θέσπιση του νέου Π.Κ., τόσο υψηλούς τόνους στην αντιπολιτευτική ρητορική;
Όπως έχω ήδη εικάσει κατά καιρούς, τα συγκυριακά αίτια της προσωπικής μου στοχοποίησης ίσως συνδέονται με την κίνηση από μέρους μου πειθαρχικών διαδικασιών κατά δικαστικών λειτουργών για καθυστερήσεις που αφορούσαν ισχυρούς εκδοτικούς παράγοντες. Βασικά όμως ήταν τα πολιτικά αίτια. Αυτά αφορούσαν το ιδεολογικό φορτίο του νόμου. Είχε ως θέμα τους αδύναμους, τους αποκλεισμένους, γιατί αυτοί είναι η πλειονότητα των κρατουμένων. Αυτοί, ωστόσο, είναι εξοβελιστέοι κατά τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα από τον κύκλο του πολίτη καταναλωτή.
Έτσι πάνω τους μπορούσε να στηθεί και να καλλιεργηθεί εύκολα η προπαγάνδα του φόβου. Θα επαναλάβω και εδώ ότι ο νόμος που φέρει το όνομά μου ήταν ιδανικός για επιχειρήσεις λαϊκίστικου εκφοβισμού και αυτός είναι ο κύριος λόγος της εμμονικής προσήλωσης της αντιπολίτευσης και των εργαλείων της στις αποσυμφορητικές διατάξεις, χωρίς λέξη για τις υπόλοιπες.
Προς χάριν της χειραγώγησης του κοινού μέσα από τον φόβο αποσιωπήθηκε ότι στην ίδια περίοδο 2015 -2016 τα ποσοστά της βαριάς εγκληματικότητας μειώθηκαν, έγινε σημαντική προσπάθεια εξανθρωπισμού των φυλακών και βελτιώθηκε η διεθνής εικόνα της χώρας στο σωφρονιστικό πεδίο.
Τι απομένει λοιπόν να καταργήσει ο κ. Μητσοτάκης από τον «Νόμο Παρασκευόπουλου»; μόνο τη διάταξη για τις φυλακές τύπου Γ’. Ουσιαστικά δεν θα πρόκειται για κάτι καινούργιο, αλλά για επαναφορά της σχετικής διάταξης του Ν. 4274/2014, η αντισυνταγματικότητα της οποίας είχε ήδη επισημανθεί από το σύνολο σχεδόν των ποινικολόγων της χώρας2.
Η σωφρονιστική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει της δημιουργίας μιας εσωτερικής φυλακής μέσα στη φυλακή, αμφισβήτησε έμπρακτα την παραπέρα συρρίκνωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Το βασικό πρόταγμα αντίθετα της αντιπολίτευσης είναι ότι προσπαθεί με την καλλιέργεια του φόβου να δημιουργεί ένα σώμα αποπροσανατολισμένων, συμμορφωμένων και σε τελική ανάλυση υποταγμένων πολιτών, που να αποδέχονται αναντίρρητα τις πολιτικές ανισότητας των «σωτήρων» τους. Δηλαδή να αγοράζουν και να φορούν τον γύψο μόνοι τους.
1. Βλ.https://eretikos.gr/epiloges/kyriakos-mitsotakis-katargoyme-amesa-to-nomo-paraskeyopoyloy/
2. Παραπέμπω στο Kείμενο 41 πανεπιστημιακών για τις φυλακές τύπου Γ΄ που απέστειλαν στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών αλλά και στον υπουργό ∆ικαιοσύνης, ∆ιαφάνειας και Ανθρωπίνων ∆ικαιωμάτων, στον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, στους Προέδρους των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, στον Πρόεδρο και μέλη της Επιτροπής για θέματα ∆ικαιοσύνης και Ανθρωπίνων ∆ικαιωμάτων και σε συναφείς επιστημονικούς συλλόγους της χώρας. https://www.in.gr/files/1/2014/Science/Fylakes.pdf
* Ο Νίκος Παρασκευόπουλος είναι υποψήφιος Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Θεσσαλονίκης, ομ. καθηγητή Νομικής ΑΠΘ
