Έντονες επιφυλάξεις ως προς τη συνταγματικότητα διατάξεων του σχεδίου νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το οποίο επιχειρεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ανέδειξαν οι δασικοί χάρτες και συνδέονται με τις παράνομες εκχερσώσεις δασών και δασικών εκτάσεων που μετατράπηκαν σε καλλιεργήσιμες, διατυπώνει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής.
Στην 22 σελίδων γνωμοδότησή της επισημαίνει ότι, βάσει του Συντάγματος και των άρθρων 24, 117 και 3, όπως έχουν εξειδικευτεί από την πλούσια νομολογία του ΣτΕ, η μεταβολή ή αλλοίωση του χαρακτήρα των δασών και των δασικών εκτάσεων τελεί υπό τον όρο ότι αυτές θα διενεργούνται με τη μεγαλύτερη δυνατή φειδώ και ότι οι επεμβάσεις περιορίζονται στο απολύτως αναγκαίο μέτρο εφόσον συντρέχουν επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος.
Ταυτόχρονα υπογραμμίζει ότι η ύπαρξη ή μη του υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος υπόκειται στον έλεγχο του ακυρωτικού δικαστή, ο οποίος εκτιμά τα μέγιστα ανεκτά όρια αλλοίωσης του φυσικού περιβάλλοντος.
Ειδικότερα για το άρθρο 4, το οποίο προβλέπει για τις δασικές εκτάσεις -ανάμεσά τους και αναδασωτέες που άλλαξαν χρήση παρανόμως μεταξύ 1975 και 2007 και διατηρούν έως σήμερα τη γεωργική χρήση- η Επιστημονική Υπηρεσία παρατηρεί πως έρχεται σε αντίθεση με τον συνταγματικό κανόνα.
Το άρθρο 117 "απαγορεύει τη μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων χωρίς συγκεκριμένο ειδικά αιτιολογημένο χαρακτηρισμό των εκτάσεων ως προέχουσας σημασίας για την αγροτική εκμετάλλευση και την εθνική οικονομία".
Επί του άρθρου 6, στην παράγραφο που αφορά τους αγρούς βάσει αεροφωτογραφιών του 1945 και του 1960, που δασώθηκαν μεταγενέστερα και αναγνωρίζονται ως ιδιωτικές εκτάσεις με τίτλους κυριότητας, άρα εξαιρούνται της δασικής νομοθεσίας, η Επιστημονική Υπηρεσία υπογραμμίζει ότι το θέμα έχει ρυθμιστεί επαρκώς. Ήδη από τον Μάρτιο του 2016 εκδόθηκε Υπουργική Απόφαση κατ’ εξουσιοδότηση διατάξεων των νόμων 4280/2014 και 4315/2014.
Επιβραβεύονται για πολλοστή φορά οι παρανομίες στα δάση
Να καταψηφίσουν συγκεκριμένα άρθρα ζητάει από τους βουλευτές το WWF Ελλάς με χθεσινή επιστολή του. Όπως σημειώνει:
«Το υπό συζήτηση και ψήφιση νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας αποτελεί δέσμη ρυθμίσεων η οποία, για πολλοστή φορά μέσα στα τελευταία χρόνια, επιβραβεύει διάφορες παράνομες επεμβάσεις σε δάση και δασικές εκτάσεις.
Κατατίθεται δε προς ψήφιση στη Βουλή δίχως να έχει προηγηθεί δημόσια συζήτηση και διαβούλευση, προκαλώντας εύλογη ανησυχία ότι η κατεπείγουσα και αδιαφανής διαδικασία αποσκοπεί στην απόκρυψη όχι μόνο των σοβαρών προβλημάτων αντισυνταγματικότητας, αλλά και των αρκετών φωτογραφικών και επιστημονικά ατεκμηρίωτων προτεινόμενων ρυθμίσεων».
Η οργάνωση αναφέρει ότι διευρύνονται ακόμη περισσότερο οι επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση, ενώ, όσον αφορά το άρθρο 5 για τη διαδικασία των οικιστικών πυκνώσεων (αυθαίρετα σε δάση, οι περιοχές των οποίων εξαιρούνται της ανάρτησης), σημειώνει ότι επιτρέπει στους ΟΤΑ να εξαιρούν όποια έκταση επιθυμούν από τον δασικό χάρτη.
Το WWF Ελλάς ζητάει να καταψηφιστεί στο σύνολό του το άρθρο 4, διότι καθιστά άνευ αντικειμένου το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος, που ορίζει ότι: «Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλον τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν, για τον λόγο αυτόν τον χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλον προορισμό».
Θεωρεί δε ότι "είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν έχει επιχειρηθεί, μετά το 1975, παρόμοια γενικευμένη επιβράβευση της συστηματικής καταστροφής δασών, δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων με κάθε είδους παράνομες ενέργειες (αφού η διάταξη δεν διακρίνει), ακόμη και με εμπρησμό, η οποία μάλιστα συνοδεύεται και με αναστολή των διοικητικών πράξεων προστασίας και πρωτοκόλλων. Το νομοσχέδιο 'κατάφερε' να επιδεινώσει σημαντικά ακόμα και την ισχύουσα διάταξη, η οποία τουλάχιστον εξαιρεί εκτάσεις όπου υπάρχουν ‘κτήρια / κτίσματα’".
