Ούτε καν την έκφραση γνώμης, η οποία δεν είναι και δεσμευτική, αντέχουν τα κυβερνητικά στελέχη στην πρεμούρα τους να σπείρουν τουριστική κατοικία και υποδοχές τουριστικών εγκαταστάσεων σχεδόν παντού από δασικές εκτάσεις και προστατευόμενες περιοχές έως τις βραχονησίδες.
Στο τροποποιημένο τομεακό πλαίσιο τουρισμού ΦΕΚ Β, 3155, 12.12.2013 παρ' ότι υπάρχει αναφορά σε γνωμόδότηση (υπ' αριθμ. 2) του κατ' εξοχήν αρμόδιου οργάνου, του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, αυτή είναι περιληπτική παράθεση των απόψεων των φορέων που συμμετέχουν σε αυτό. Με το κόλπο αυτό ο γραμματέας Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ Σ. Αλεξιάδης και πρόεδρος του συμβουλίου απέφυγε τη συντριβή διά της ψηφοφορίας και την απόρριψη του σχεδίου ΚΥΑ, αφού οι εκπρόσωποι 11 επιστημονικών, επαγγελματικών, κοινωνικών φορέων και οργανώσεων εξέφρασαν την αντίθεσή τους επί της αρχής του Σχεδίου. Μοναδικοί του σύμμαχοι στο 19μελές συμβούλιο εκτός των δύο διορισμένων απ' αυτόν πανεπιστημιακών, οι εκπρόσωποι του ΤΕΕ, ΓΕΩΤΕΕ, ΓΣΕΕ, ΚΕΔΕ, ενώ μια οργάνωση δεν συμμετείχε. Έτσι μετά από πέντε συνεδριάσεις, η... μη γνωμοδότηση για τους 11 εκπροσώπους που διαφώνησαν λέει:
Η Ένωση Περιφερειών επικεντρώθηκε στην ιδιομορφία του νησιωτικού χώρου, στον οποίο κατ' εξοχήν αναπτύσσεται ο τουρισμός, υποστηρίζοντας την ανάγκη προώθησης ειδικών μορφών τουρισμού σε άμεση σύνδεση με το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, διερεύνησης των δυνατοτήτων ανάπτυξης κάθε νησιού με βάση τη φέρουσα ικανότητα των περιοχών και την ύπαρξη των απαραίτητων υποδομών, της μη ανάπτυξης τουριστικών εγκαταστάσεων σε βραχονησίδες και ακατοίκητα νησιά και της σύνδεσης του τουρισμού με την τοπική οικονομία.
Το Οικονομικό Επιμελητήριο θεωρεί ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός για τον τουρισμό οφείλει να υπηρετεί μία συνολική εθνική χωροταξική και αναπτυξιακή στρατηγική και θα πρέπει να εναρμονίζεται με το σύνολο των αναπτυξιακών και περιφερειακών πολιτικών μέσω της πολιτικής της έξυπνης εξειδίκευσης. Με το προτεινόμενο σχέδιο ΚΥΑ δεν ανατρέπεται το υφιστάμενο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης, δεν υιοθετείται η αρχή της φέρουσας ικανότητας και προτείνει την αλλαγή της σχέσης της τοπικής επιχείρησης με την τοπική κοινωνία μέσα από σύμφωνα τοπικής ανάπτυξης.
Το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο θεωρεί ότι θα έπρεπε να έχει προηγηθεί χρονικά στάδιο διαβούλευσης και ενημέρωσης για την εν λόγω τροποποίηση. Επισημαίνει τη μεγάλη ρευστότητα που χαρακτηρίζει τον τουριστικό τομέα σε διεθνές επίπεδο και την ανάγκη παρακολούθησης των συχνών αλλαγών, την ανάγκη ποιοτικής αναβάθμισης και των χαμηλής κατηγορίας καταλυμάτων, ώστε να ικανοποιούνται οι ανάγκες κάθε κατηγορίας τουριστών, την ανάγκη ελέγχου της χωρικής ανάπτυξης των τουριστικών δραστηριοτήτων μέσω αντικειμενικών κριτηρίων προσδιορισμού της φέρουσας ικανότητας μιας περιοχής, ώστε να υπάρξει η κατάλληλη εξειδίκευση στο επίπεδο των περιφερειακών χωροταξικών.
Ο ΣΕΒ διατυπώνει παρατηρήσεις ως προς τη νομιμότητα των διαδικασιών της θεσμοθέτησης του Ειδικού Πλαισίου Τουρισμού, επισημαίνοντας τη δυνατότητα που παρέχει ο νόμος για αναθεώρηση των ισχυόντων πλαισίων μετά τη συμπλήρωση πενταετίας από την έγκρισή τους, τη μη ύπαρξη κατά τις προβλέψεις των ισχυουσών διατάξεων θεσμοθετημένης στρατηγικής ΜΠΕ, όπως και των ανά διετία εκθέσεων αξιολόγησης της εφαρμογής του εγκεκριμένου πλαισίου μετά των πορισμάτων τους.
Η ΓΣΕΒΕΕ τάσσεται υπέρ μιας πιο φιλοεπενδυτικής νομοθετικής πρωτοβουλίας, που θα ευνοεί την επιχειρηματικότητα, στο πλαίσιο μιας πολιτικής αειφόρου ανάπτυξης με μακρόπνοη στόχευση. Θεωρεί θετική την ανάδειξη της πολυθεματικότητας του τουρισμού και τη διεύρυνση της τουριστικής περιόδου, ωστόσο διατυπώνει προβληματισμούς για το αν η έμφαση στους οργανωμένους υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων και τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα ικανοποιούν τη συνθήκη αειφορίας και τη διάχυση της ανάπτυξης στις τοπικές κοινωνίες.
Η ΠΑΣΕΓΕΣ θεωρεί ότι το μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια στη χώρα έφτασε στα όριά του και για τον λόγο αυτό προτείνει ένα νέο μοντέλο περιφερειακής ανάπτυξης που θα ενσωματώνει τον πρωτογενή τομέα, τον τουρισμό, τον πολιτισμό και την οικολογία με έμφαση στα τοπικά σύμφωνα ποιότητας και στον αγροτουρισμό.
Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων κρίνει ανεπαρκή την αποτίμηση της εφαρμογής του ισχύοντος πλαισίου (ποσοτικοποίηση) και επισημαίνει ότι έχει ιδιαίτερη σημασία η διάχυση των προοπτικών ανάπτυξης του τουριστικού προϊόντος σε όλη την επικράτεια, ανάλογα με τη φύση και τα πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής. Το σχέδιο διαπνέεται από μία προσέγγιση που δίνει το βάρος στη μεγέθυνση και όχι στην αειφορία, γιατί αντιλαμβάνεται την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος ως ζήτημα κτισμένου περιβάλλοντος και μόνο, υποβαθμίζοντας παραμέτρους, όπως την ποιότητα των υπηρεσιών, τις στρατηγικές έξυπνης εξειδίκευσης, την ενίσχυση των τοπικών αγορών και τον σεβασμό στους φυσικούς, ανθρωπογενείς και άυλους πόρους. Αποφεύγει τον καθορισμό κόκκινων γραμμών από πλευράς υποδομών για την περαιτέρω ανάπτυξη των τουριστικών δραστηριοτήτων και δεν αναδεικνύει τον σημαντικό ρόλο της περιφέρειας στην εξειδίκευση της κατάλληλης θεματικής μορφής τουρισμού και στη δημιουργία όρων αυτενέργειας των τοπικών κοινωνιών. Υποστηρίζει ότι υποτιμώνται οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού και η αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος ταυτίζεται με τον τουρισμό πολυτελείας.
Ο Σύλλογος Πολεοδόμων Χωροτακτών διατυπώνει τη γνώμη ότι το σχέδιο δεν ανταποκρίνεται πλήρως στα προβλήματα που έχει εντοπίσει η έκθεση αξιολόγησης, ενώ θα πρέπει να βελτιωθούν πτυχές τού υπό αναθεώρηση πλαισίου, ώστε να αναδειχθεί ο στρατηγικός χαρακτήρας των προτεραιοτήτων τουριστικής πολιτικής και χωρικών επιλογών. Κρίνει ότι δεν αντιμετωπίζεται το ζήτημα της φέρουσας ικανότητας των περιοχών, ενώ προβάλλει ως σημαντική την ανάγκη συνεκτίμησης νεότερων δεδομένων, όπως της διαμόρφωσης της συνολικής εθνικής στρατηγικής στο πλαίσιο του ΣΕΣ 2014-20.
Ο Σύλλογος Περιφερειολόγων έχει την άποψη ότι το Ειδικό Πλαίσιο του Τουρισμού θα πρέπει να εξυπηρετεί βασικούς άξονες προτεραιότητας του Πλαισίου Δράσης για τον Ευρωπαϊκό Τουρισμό, όπως η προώθηση διακρατικών θεμάτων τουριστικών προϊόντων σε ευρωπαϊκή κλίμακα και η εδραίωση της εικόνας και της προβολής της Ευρώπης ως συνόλου βιώσιμων και ποιοτικών προορισμών.
Το WWF Ελλάς διαπιστώνει επιδείνωση των όρων δόμησης σε μικρά νησιά. Θεωρεί ότι το εν λόγω σχέδιο αποτελεί έναν κατάλογο επιλογών χωρίς ιεράρχηση προτεραιοτήτων για τον βιώσιμο αναπροσανατολισμό του μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης της χώρας, με εμφανή τάση για την κατασκευή μεγάλων τουριστικών συγκροτημάτων. Επιπλέον δεν λαμβάνει πρόνοια για την παρακολούθηση και την αποτίμηση του οικολογικού αποτυπώματος από τις προτεινόμενες ρυθμίσεις.
Η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού εκφράζει τις αμφιβολίες της για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική αποτελεσματικότητα του προτύπου ανάπτυξης που εισάγεται με το προτεινόμενο σχέδιο ΚΥΑ, καθώς προωθείται ευρέως στα μικρά νησιά η εισαγωγή σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων και οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων.
EΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΛΟΥΛΗ ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗ
