"Ξαναβάλαμε τη διαδικασία στις ράγες"
Η διήμερη Σύνοδος Κορυφής και το "δείπνο των 8" αποτελούν μείζονα εξέλιξη στις διαπραγματεύσεις, καθώς προέκυψαν 5 ουσιαστικά βήματα: 1. Διαβεβαιώθηκε η πολιτική βούληση όλων να κρατηθεί η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. 2. Αποσαφηνίστηκε ότι "οι ελληνικές αρχές θα έχουν την πλήρη ιδιοποίηση των μεταρρυθμίσεων". 3. Ξεκαθαρίστηκε ότι "οι πολιτικές συζητήσεις θα γίνουν στις Βρυξέλλες και η συλλογή πραγματικών δεδομένων στην Αθήνα". 4. "Σκιαγραφήθηκε" να δοθεί άμεσα μέρος της χρηματοδότησης έπειτα από υλοποίηση υποσυνόλου των μεταρρυθμίσεων. 5. Επιβεβαιώθηκε η δέσμευση Γιούνκερ να επιταχυνθεί η εκταμίευση κοινοτικών κονδυλίων 2 δισ. για ανθρωπιστική κρίση και ανεργία.
Ανατροπή της στρατηγικής Σόιμπλε
Όλα τα παραπάνω δεν ήταν καθόλου βέβαια μέχρι τα μέσα της εβδομάδας που πέρασε, γι' αυτό και μπορούμε να μιλάμε για σημαντική ήττα αυτών που επεδίωκαν την επαναφορά του Μνημονίου και του 5ου ελέγχου, την ανάδειξη στην ατζέντα απειλής Grexit ή Graccident, την πιστωτική ασφυξία της Ελλάδας και τη γελοιοποίηση της ελληνικής κυβέρνησης. Πάντως, θα ήταν ωφέλιμο ορισμένα στελέχη της κυβέρνησης να μην ξανακάνουν δηλώσεις όξυνσης που το μόνο που καταφέρνουν είναι να δίνουν ευκαιρίες στον Σόιμπλε να αντεπιτεθεί. Η Ελλάδα πρέπει να χρησιμοποιεί τα διαπραγματευτικά της όπλα με προσοχή και όχι προκλητικά. Το τελευταίο διάστημα ο γεωστρατηγικός ρόλος της χώρας φαίνεται να αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, όπως αποδεικνύουν οι διαρροές της καγκελαρίας και οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ. Ανούσιες κόντρες για μονταρισμένα ή αυθεντικά υψωμένα δάχτυλα κάνουν κακό.
"Διαπραγματευόμαστε, αλλά κυβερνάμε ταυτόχρονα"...
..είπε μετά το τέλος της συνόδου ο πρωθυπουργός. Δηλαδή, οι διαπραγματεύσεις είναι σημαντικές, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την υπόλοιπη εικόνα. Και η πραγματική εικόνα αυτή τη στιγμή είναι ότι η αγορά είναι παγωμένη και σε αναμονή. Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίχτηκε στην εξαγγελία του για επανεκκίνηση της οικονομίας για να κερδίσει τις εκλογές κι αυτό περιμένει ο κόσμος από αυτόν. Οι μάχες με τους δανειστές δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι το μέσο για να βρεθεί ο επαρκής δημοσιονομικός χώρος για την ανάταξη της οικονομίας. Με αυτό το πρίσμα θα πρέπει να κρίνεται και το ενδεχόμενο εθνικού νομίσματος. Το ζήτημα δεν είναι θεωρητικό. Είναι μια απόφαση που θα κριθεί από το οικονομικό της αποτέλεσμα, για το οποίο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είναι αρνητικό. Να σημειωθεί, επιπλέον, ότι στις δημοσκοπήσεις το 70% του κόσμου θέλει συμβιβασμό με τους εταίρους και όχι εθνικό νόμισμα.
Οικονομία και καθημερινότητα
Η λογική αυτή δεν πρόκειται για στείρο οικονομισμό. Αυτό που ονομάζουμε "καθημερινότητα" θα εξαρτηθεί κυρίως από την οικονομία. Η δυνατότητα της κυβέρνησης να προχωρήσει σε κοινωνικές και αναπτυξιακές πολιτικές θα κριθούν από τη χαλάρωση των στόχων για τα πλεονάσματα, αλλά και από το πόσο πετυχημένα θα εφαρμοστούν οι ρυθμίσεις για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, από το πόσο γρήγορα και στοχευμένα θα γίνουν οι απορροφήσεις κοινοτικών κονδυλίων, από το πόσο αποτελεσματικά θα ρυθμιστούν τα κόκκινα δάνεια για να μπορέσουν οι τράπεζες να δώσουν νέα, από το πόσο άμεσα θα φορολογηθούν οι αφορολόγητοι στις λίστες του Νικολούδη. Αυτή είναι η συνολική εικόνα και ουσία της μάχης. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τον Σαμαρά να μιλά για "εξετάσεις νέων μέτρων" και για «βαθμολογητές της τρόικας» κι ας αναζητήσουμε την ουσιαστική κριτική.
Φοίβος Κλαυδιανός
