Προσπαθώντας η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. να πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τα «παπαγαλάκια» των διαπλεκόμενων μέσων ενημέρωσης που έφτασαν στο σημείο να δείχνουν σκηνές από την κρίση του 2001 με τη χρεοκοπία και τη λεηλασία των καταστημάτων στην Αργεντινή, κάνοντας μια άνευ προηγουμένου παραπληροφόρηση, με αφορμή την «τεχνική χρεοκοπία» που δημιούργησαν οι κερδοσκόποι στην Αργεντινή, εξέθεσε τη χώρα μας, παίρνοντας, χωρίς ίχνος ντροπής, τη θέση των οικονομικών δολοφόνων που προσπαθούν με κάθε μέσο να καθυποτάξουν τις χώρες και να καταργήσουν την εθνική τους κυριαρχία, αρπάζοντας τον πλούτο και τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές. Και αυτό γίνεται τη στιγμή μάλιστα που η χώρα μας θα διεκδικήσει το επόμενο διάστημα τη μείωση του χρέους, αφού όλοι πλέον, συμφωνούν ότι δεν είναι βιώσιμο.
Ας πάρουμε, όμως, τα γεγονότα με τη σειρά, για να δούμε τι ακριβώς έχει γίνει στην Αργεντινή, για την οποία τόσο πολύ ανησυχούν οι κυβερνώντες και την χρησιμοποιούν ως «σημαία» για να πλήξουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στην πραγματικότητα εκτίθενται οι ίδιοι και εκθέτουν και τη χώρα μας διεθνώς.
Πρώτο: Η Αργεντινή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, για τα δεινά που έχει επιφέρει το ΔΝΤ στις χώρες, τις οποίες έχει αναλάβει «να σώσει», αφού με την πολιτική που εφάρμοσε από το 1995 και μετά, οδήγησε τη χώρα στη φτώχεια και την εξαθλίωση, εφαρμόζοντας σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική, ξεπουλώντας όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τις υποδομές της, φτάνοντας μέχρι και το ξεπούλημα της κρατικής εταιρείας διαχείρισης του πετρελαίου. Έτσι, η Αργεντινή εξαιτίας αυτών των «σωτήριων» επιλογών, οδηγήθηκε στη χρεοκοπία το 2001, αθετώντας χρέος 100 δισ. δολάρια.
Δεύτερο: Το 2005 η Αργεντινή έρχεται σε συμφωνία με την πλειονότητα των ιδιωτών πιστωτών για ανταλλαγή ομολόγων 62,3 δισ. δολ., με νέα ομόλογα 35,2 δισ., ενώ το 2006 αποπληρώνει όλο το χρέος που οφείλει στο ΔΝΤ.
Τρίτο: Το 2010 προχωρεί σε δεύτερη συμφωνία ανταλλαγής ομολόγων και κούρεμα της αξίας του, με τη συμφωνία της συντριπτικής πλειοψηφίας των πιστωτών της, εκτός από τα δύο αμερικάνικα funds που προσέφυγαν στο Ανώτατο Αμερικάνικο δικαστήριο, που έβγαλε απόφαση για πληρωμή των ομολόγων με κέρδος 1.680%!
Τέταρτο: Τα υποτιθέμενα «δεινά» του λαού της Αργεντινής περιγράφονται στους παρακάτω αριθμούς: Το ΑΕΠ το 1980 ήταν 135 δισ. δολάρια, το 1990 169 δισ., το 2001 321 δισ. δολ. και με τη χρεοκοπία έπεσε στα 277 δισ. Το 2013 ήταν 474 δισ. δολάρια.
Το κατά κεφαλήν εισόδημα ήταν το 2002 2.771 δολ., ενώ σήμερα είναι 11.750 δολάρια και είναι το υψηλότερο στη Ν. Αμερική. Και για μέτρο σύγκρισης αναφέρουμε την Ελλάδα που το 2008 είχε κατά κεφαλήν εισόδημα 30.000 δολάρια και το 2012 έπεσε στα 22.000 δολάρια. Με αυτόν τον ρυθμό, σε λίγα χρόνια, θα είμαστε στην ίδια κλίμακα και ίσως και χειρότερα.
Πέμπτο: Την 1 Αυγούστου 2014 η κυβέρνηση της Αργεντινής έκανε επιλεκτική στάση πληρωμών στα δύο funds που δεν είχαν δεχτεί να μπουν στη γενική συμφωνία με τους άλλους πιστωτές και διεκδίκησαν ποσό 1,3 δισ. δολ. για ομόλογα αξίας 590 εκατ. δολαρίων. Ήταν μια φυσιολογική και εθνική αντίδραση από μια χώρα που έχει υποστεί τα πάνδεινα από τους διεθνείς τοκογλύφους.
Προς τι, λοιπόν, η θλίψη της ελληνικής κυβέρνησης για την Αργεντινή που αποτελεί τη μεγαλύτερη αποτυχία του ΔΝΤ και η επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ;
Από πότε το Ανώτερο Δικαστήριο των ΗΠΑ και ο υπερήλικας δικαστής Γκρίεζα, θερμός υποστηρικτής του δικτάτορα Βιντέλα, θα καθορίσει την οικονομική πολιτική των κυρίαρχων κρατών;
Αλήθεια, ποιον ωφέλησε η ταύτιση της ελληνικής κυβέρνησης με το 1% των κερδοσκοπικών funds, με αυτούς που καταληστεύουν τους λαούς και θέλουν να τους οδηγήσουν στη χρεοκοπία, ώστε στη συνέχεια να αγοράσουν αντί «πινακίου φακής» την εθνική τους περιουσία;
Η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, βλέποντας ότι ο πολιτικός τους χρόνος είναι λίγος, θέλουν πάση θυσία να πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ, που, κατά τη λογική τους, ευθύνεται για κάθε κακό που συμβαίνει σε κάθε Ήπειρο. Γι' αυτό συμμαχούν ακόμη και με τους λεγόμενους οικονομικούς δολοφόνους, αρκεί να φοβίσουν τον κόσμο και να μείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία. Είναι το μόνο που τους ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή και μεταχειρίζονται κάθε μέσο γι' αυτό αδιαφορούν και για το ίδιο το συμφέρον της χώρας, που σε αυτή την περίπτωση έπρεπε να είναι με το μέρος της Αργεντινής, μιας φίλης χώρας, που απέναντί της εκτεθήκαμε ανεπανόρθωτα. Μια χώρα που έχει υποστεί παρόμοια δεινά με αυτά που υφίσταται η χώρα μας από την τρόικα και το ΔΝΤ.
* Ο Κώστας Φ. Μαραγιάννης είναι εκπαιδευτικός και δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας
