Σε πείσμα της αποϊδεολογικοποίησης και του ισοπεδωτισμού, ο πλέον επίσημος φορέας στατιστικών καταγραφών της χώρας, η Ελληνική Στατιστική Αρχή, αποτυπώνει στα στοιχεία της τον σαφή διαχωρισμό των δεξιών και των αριστερών πολιτικών στην οικονομία στην πιο βασική διάκρισή τους (ανισότητα - ισότητα), καθώς οι μεγαλύτερες οικονομικές ανισότητες παρατηρήθηκαν με νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, ενώ ταχύτατο ήταν το κλείσιμο της ψαλίδας κατά την περίοδο της μοναδικής αριστερής κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα στοιχεία λένε την αλήθεια
Μόλις προχθές το απόγευμα η ΕΛ.ΣΤΑΤ. δημοσιοποίησε τους λεγόμενους «Δείκτες Οικονομικής Ανισότητας» -κάθε χρόνο καταγράφει τις ανισότητες με βάση τα εισοδήματα του προηγούμενου έτους. Έτσι οι δείκτες ανισότητας του 2019 απορρέουν από τα εισοδήματα του 2018, οι δείκτες του 2018 από τα εισοδήματα του 2017 κ.ο.κ.
Με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., ο «συντελεστής Gini» ο οποίος όσο μεγαλύτερος είναι τόσο μεγαλύτερη ανισότητα καταγράφει, μειώθηκε το 2019 (όπως υπολογίζεται με βάση τα εισοδήματα του 2018), και μάλιστα για τρίτη συνεχή χρονιά. Από 34,3% το 2016 μειώθηκε το 2017 στο 33,4%, το 2018 στο 32,3% και το 2019 στο 31,0%.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι πέρσι το εισόδημα δύο τυχαίων ατόμων θα διέφερε κατά 31,0% του μέσου ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος. Το εισοδηματικό «χάσμα» δηλαδή περιορίστηκε σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, όταν ο συντελεστής Gini ήταν 1,3 μονάδα μεγαλύτερος.
Ο συντελεστής Gini άρχισε να υπολογίζεται επισήμως στην Ελλάδα το 1994. Η πρώτη επίσημη τιμή, όπως την είχε υπολογίσει η τότε Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, ήταν 37,4. Η απόκλιση δηλαδή των εισοδημάτων που απέκτησαν το 1993, δηλαδή το τελευταίο έτος διακυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, της πρώτης ακραία φιλελεύθερης κυβέρνησης από τη μεταπολίτευση, απείχαν από το μέσο ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα του ελληνικού πληθυσμού κατά 37,4%, ποσοστό το οποίο κατοπτρίζει τη μεγάλη οικονομική ανισότητα που επέφεραν τρία χρόνια ακραίου φιλελευθερισμού.
Στα χρόνια των Μνημονίων
Ενδιαφέρον έχει όμως και μια άλλη σύγκριση περιόδων με βάση τον ίδιο δείκτη. Το 2011, δηλαδή το έτος κατά το οποίο ο συντελεστής Gini κατέγραψε τα πρώτα μνημονιακά μέτρα που συρρίκνωσαν τα εισοδήματα του 2010, από το 32,9% αυξήθηκε στο 33,5%. Έκτοτε παρουσίαζε ανοδική πορεία. Το 2014, ήτοι την τέταρτη χρονιά των Μνημονίων, βρέθηκε στο 34,5%, καθώς οι πολιτικές που υπαγόρευαν ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ε.Ε. διεύρυναν τις οικονομικές ανισότητες στο «πειραματόζωο» Ελλάδα.
Παρότι τα Μνημόνια έληξαν στις 20 Αυγούστου 2018, και το 2017 και το 2018 και το 2019 (εισοδήματα του 2016, του 2017 και του 2018 αντιστοίχως) ο συντελεστής Gini έβαινε μειούμενος. Κατά «σύμπτωση», επί μιας αριστερής κυβέρνησης. Σε δύο χρόνια από σήμερα θα έχουμε, εκτός απροόπτου, τα στοιχεία για την εξέλιξη του ίδιου συντελεστή επί τη βάσει της οικονομικής πολιτικής που ασκεί φέτος η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Λίγο πιο μακριά από τη φτώχεια
Ενώ πέρσι μειώθηκαν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά οι οικονομικές ανισότητες στην Ελλάδα, συνολικά 186.600 Έλληνες, σύμφωνα με άλλα επίσημα στοιχεία που δόθηκαν λίγη ώρα νωρίτερα την Παρασκευή από την ΕΛ.ΣΤΑΤ., κατάφεραν με βάση τα εισοδήματα που απέκτησαν το 2018 να απομακρυνθούν πέρυσι από τον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού τον οποίον διέτρεχε το 30,0% του πληθυσμού έναντι 31,8% το προηγούμενο έτος.
Εάν μάλιστα συνυπολογιστεί και η κοινωνική πολιτική που ασκήθηκε κατά το 2018 από την κυβέρνηση Τσίπρα υπό μορφήν κοινωνικών μεταβιβάσεων, τότε η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός απειλούσαν, σύμφωνα με τις μετρήσεις της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για το 2019, το 17,9% του πληθυσμού.
Όσον αφορά δε το μέσο ατομικό διαθέσιμο εισόδημα, αυτό ανήλθε σε 9.382 ευρώ, αυξημένο κατά 3,9% μέσα σε ένα έτος, δηλαδή με σχεδόν διπλάσιο ρυθμό εκείνου με τον οποίο αυξήθηκε το ΑΕΠ. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε άμεση συνάφεια ιδεολογικού προσήμου με φτώχεια, καθώς τα ποσοστά αυξάνονταν μεταξύ 2009 και 2014 από 27,6% στο «πρωτοφανές» 36,0% ενώ καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου 2015 - 2019 είχαμε σταθερή μείωση του ποσοστού κινδύνου φτώχειας:
* 2014: 36,0%.
* 2015: 35,7%.
* 2016: 35,6%.
* 2017: 34,8%.
* 2018: 31,8%.
* 2019: 30,0%.
Όπως δείχνουν τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για τον κίνδυνο φτώχειας βάσει της δειγματοληπτικής Έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών έτους 2019, με περίοδο αναφοράς εισοδήματος το έτος 2018, ο πληθυσμός που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό κατήλθε στο 30,0% (3.161.900 άτομα) του πληθυσμού της χώρας, παρουσιάζοντας μείωση σε σχέση με το 2018 κατά 1,8 ποσοστιαίες μονάδες (3.348.500 άτομα που αντιστοιχούσαν στο 31,8% του πληθυσμού).
Οι αλλαγές στα εισοδήματα
Μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις, το κατώφλι φτώχειας ανέρχεται σε 4.917 ευρώ ετησίως ανά μονοπρόσωπο νοικοκυριό και σε 10.326 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενηλίκους και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών, ορίζεται δε στο 60% του διάμεσου συνολικού ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, το οποίο εκτιμήθηκε σε 8.195 ευρώ, ενώ το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών εκτιμήθηκε σε 16.147 ευρώ.
Το 2019 (περίοδος αναφοράς εισοδήματος 2018) το 17,9% του συνολικού πληθυσμού ήταν σε κίνδυνο φτώχειας. Ο δείκτης αυτός που κατά το έτος 2005 (με περίοδο αναφοράς εισοδήματος το έτος 2004) ανερχόταν στο 19,6%, σημείωσε αυξητική πορεία έως το έτος 2012, οπότε εκτιμήθηκε στο 23,1%, και άρχισε να μειώνεται από το 2014.
Τα νοικοκυριά σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 698.454 σε σύνολο 4.123.242 νοικοκυριών και τα μέλη τους σε 1.881.600 στο σύνολο των 10.534.857 ατόμων του πληθυσμού.
Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.
