Ειδικότερα, όπως αναφέρει, οι τιμές τους τελευταίους μήνες στην ελληνική αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές αγορές (ισπανική, πορτογαλική) είναι ιδιαίτερα χαμηλές: στα μέσα Οκτωβρίου η τιμή του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου ήταν χαμηλότερη του πενταετούς μέσου όρου κατά 33% στην Ισπανία και κατά 13,5% στην Ελλάδα.
Μια από τις αιτίες για τις μειωμένες τιμές, σημειώνει, είναι τα εξαιρετικά υψηλά αποθέματα που έχουν δημιουργηθεί σε επίπεδο Ε.Ε., τον συντριπτικό όγκο των οποίων κατέχει η Ισπανία. Η διαφαινόμενη μείωση των τιμών, προσθέτει, οδήγησε την Επιτροπή σε απόφαση να ενισχύσει την ιδιωτική αποθεματοποίηση ελαιολάδου, όμως τα αποθέματα στη χώρα μας ήταν ιδιαίτερα χαμηλά λόγω της κακής περσινής χρονιάς, ενώ υπάρχει η ανησυχία ότι η αύξηση της παγκόσμιας παραγωγής, με νέες χώρες να μπαίνουν δυναμικά στην καλλιέργεια της ελιάς και την παραγωγή ελαιολάδου, με χαμηλό κόστος και τιμές στις εξαγωγές, ενδέχεται να μην ακολουθηθεί από αντίστοιχη αύξηση της κατανάλωσης. Σε τέτοια περίπτωση, αναφέρει, μέτρα όπως αυτό της αποθεματοποίησης έχουν μόνο παροδικά αποτελέσματα.
Ο ίδιος τονίζει τη σημασία του ελαιολάδου και των βρώσιμων ελιών ως βασικών εθνικών προϊόντων και την ανάγκη να τύχουν εθνικής συνεννόησης και αντιμετώπισης. Σημειώνει δε, μεταξύ άλλων, ότι το εισόδημα των ελαιοπαραγωγών της χώρας μας εξαρτάται πολύ περισσότερο από ό,τι των γειτονικών κρατών - μελών από την τιμή παραγωγού, λόγω του μικρού μεγέθους εκμεταλλεύσεων και του αυξημένου κόστους εισροών, καθώς και ότι η ελαιοπαραγωγή στη χώρα μας λόγω της κλιματικής αλλαγής έχει και άλλους κινδύνους να αντιμετωπίσει, που έχουν επίπτωση στην ποιότητα και την ποσότητα.
Σε αυτό το πλαίσιο, ρωτά τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης ποια στρατηγική προτίθεται να ακολουθήσει στον τομέα ελιάς - ελαιολάδου και ποια, επιπλέον αυτών της Ε.Ε., άμεσα μέτρα προτίθεται να λάβει για τη στήριξη της τιμής και του εισοδήματος των ελαιοπαραγωγών της χώρας.
