Ιδιώτες «μπαίνουν» στον έλεγχο των αδειοδοτήσεων για επιχειρήσεις. Είναι ένα από τα ευρήματα του αναπτυξιακού νομοσχεδίου της κυβέρνησης, το οποίο δόθηκε στη δημοσιότητα προς διαβούλευση για λίγες μόνο ημέρες. Βάσει των διατάξεων, η πιστοποίηση και ο έλεγχος θα γίνεται όχι μόνο από δημοσίους, αλλά και από ιδιωτικούς φορείς, εγκεκριμένους από το Εθνικό Σύστημα Υποδομών Ποιότητας, και θα υπάρχουν πρόσθετες ρυθμίσεις που θα διασφαλίζουν την αμεροληψία καθώς και κυρώσεις αν χρειαστεί.
Βέβαια, η διοίκηση δεν απεμπολεί το δικαίωμα να διεξάγει η ίδια ελέγχους αν χρειαστεί. Εγείρονται μια σειρά από ερωτήματα, όπως για ποιο λόγο θα πρέπει να δοθεί σε ιδιώτες μια τέτοια δυνατότητα, εάν δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορεί να παρέμβει το Δημόσιο, ενώ δεν διασαφηνίζεται ποιο θα είναι το επιπλέον κόστος για τις επιχειρήσεις οι οποίες θα αιτούνται αδειοδότησης.
Κατά του δημοσίου συμφέροντος
Ως φαίνεται, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εισάγει στοχευμένες παρεμβάσεις που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
Από εκεί και πέρα, είναι ιδιαιτέρως αρνητικό το γεγονός πως χαρακτηρίζει όλες τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα ως «στρατηγικές επενδύσεις», καταστρατηγώντας ουσιαστικά την έννοια των στρατηγικών επενδύσεων.
Επιπλέον γενικεύει τη δυνατότητα αύξησης του συντελεστή δόμησης ακόμα και για μικρότερες επενδύσεις στη λογική του «τσιμέντο σκέτο και παντού», ενώ δίνει στον υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων τη δυνατότητα να υπογράφει περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις, ώστε να επιταχύνονται οι διαδικασίες, παρά την προφανή αναρμοδιότητά του.
Ακόμη δίνει τη δυνατότητα ενισχύσεων σε κλάδους της οικονομίας (για παράδειγμα ταχυμεταφορές), οι οποίοι δεν έχουν πολλαπλασιαστική επίδραση στην ελληνική οικονομία. Διπλασιάζει τον ήδη επαρκή έλεγχο της επένδυσης, δημιουργώντας νέα ελεγκτικά κόστη, και καταργεί τη διαφάνεια καθώς τα συμφέροντα επενδυτή και ιδιώτη ελεγκτή ταυτίζονται.
Ν. Παππάς: Οι επιχειρήσεις πληρώνουν το μάρμαρο
Την ίδια ώρα οι επιχειρήσεις πληρώνουν το μάρμαρο των αυξημένων πλεονασμάτων Μητσοτάκη» τονίζει ο τομεάρχης Οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς σε δήλωσή του.
«Η ελληνική οικονομία χρειάζεται μια ολιστική αναπτυξιακή στρατηγική. Όχι αποσπασματικές ρυθμίσεις, όχι αδιαφάνεια στη διαχείριση των ευρωπαϊκών και των εθνικών πόρων» σημειώνει ο Ν. Παππάς και προσθέτει ότι «οι άνθρωποι των επιχειρήσεων περίμεναν για το 2020:
* Τη μείωση της προκαταβολής φόρου.
* Την κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης.
* Το συντελεστή των αποσβέσεων στο 150%.
* Ενισχύσεις για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας».
«Αντί όλων αυτών», καταλήγει, «τις όποιες θετικές ρυθμίσεις θα τις καταπιεί στην κυριολεξία ο φουσκωμένος λογαριασμός της ΔΕΗ κατά 1% με 20%».
WWF: Δημόσιο χρήμα για προγράμματα εξορύξεων
Σφοδρή ήταν και η ανακοίνωση του WWF, η οποία αναφέρει ότι επιτρέπεται η υπαγωγή σε καθεστώς κρατικής επιδότησης δραστηριοτήτων με ανυπολόγιστο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, όπως οι υποστηρικτικές εγκαταστάσεις εξόρυξης υδρογονανθράκων (αγωγοί, πλατφόρμες άντλησης, πύργοι γεώτρησης κ.λπ.) και η εξόρυξη χρυσού.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι "πρακτικά, εξαιρετικά επώδυνα για το περιβάλλον προγράμματα εξορύξεων, τα οποία διαχρονικά προωθούνται με το πρόσχημα της οικονομικής ανάπτυξης, των θέσεων εργασίας και των μεγάλων επενδύσεων στη χώρα μας, θα επιδοτούνται με δημόσιο χρήμα.
Σημειωτέον δε ότι, με την πρόβλεψη για μόνο έξι μέρες διαβούλευση, το αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο των 88 άρθρων ήδη καταστρατηγεί την πρόβλεψη του νέου νόμου για το επιτελικό κράτος, ο οποίος προβλέπει ελάχιστη διαβούλευση δύο εβδομάδων".
Και προσθέτει: "Τη στιγμή που σειρά ευρωπαϊκών και διεθνών πρωτοβουλιών, παραδείγματος χάριν στο πλαίσιο του ΟΟΣΑ, αποσκοπούν στην ανακατανομή των δημοσιονομικών πόρων από περιβαλλοντικά επιζήμιες δραστηριότητες προς τη στήριξη κλάδων που συνεισφέρουν στη μετάβαση προς μια οικονομία μηδενικών εκπομπών και τη δημιουργία θέσεων εργασίας χαμηλού περιβαλλοντικού αποτυπώματος, το αναχρονιστικό αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο βαδίζει σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση".
