Πορευόμαστε με ένα μοβ στα πανό και στις φωνές μας. Έχουμε φορέσει τα πρόσωπα στις φωτογραφίες.
Κατερίνα: Χτυπήθηκα στις Σκουριές ενώ διαδήλωνα ενάντια στην καταστροφή του τόπου μου.
Αναστασία: Καθαρίστρια στο υπουργείο Οικονομικών, σε διαθεσιμότητα. Διαδηλώνω κάθε μέρα έξω από το υπουργείο.
Καίτη: Σχολική φύλακας σε διαθεσιμότητα, ήρθα από τη Θεσσαλονίκη περπατώντας έναν μαραθώνιο "πρωτογενούς πλεονάσματος, ανεργίας, ανέχειας και εξαθλίωσης". Επιλέγω τον δρόμο του αγώνα.
Ελένη: Εκπαιδευτικός νοσηλευτικής σε διαθεσιμότητα. Δεν θα γίνουμε αριθμοί, δεν φοβόμαστε, αγωνιζόμαστε.
Κάτια: Απολυμένη λόγω εγκυμοσύνης.
Γεωργία: Είμαι κι εγώ από το 25% των γυναικών στην Ελλάδα που έχει πέσει θύμα σεξουαλικής ή σωματικής βίας.
Άννα: Οροθετική. Κατηγορήθηκα, διαπομπεύτηκα, με συνέλαβαν.
Σάρα: Μία από τα 62 εκατομμύρια γυναικών στην Ευρώπη θύματα βίας.
Φοράμε όλα τα ονόματα στους ώμους και πορευόμαστε, έχουμε κρεμάσει τις ιστορίες για να τις βλέπετε, να τις διαβάζετε, να τις ζείτε. Εμείς οι γυναίκες είμαστε κάθε μέρα εδώ, παρούσες.
